Back to Elements List

	Einsteinium is named after Albert Einstein., Temperatura wrzenia:	996 °C
Konfiguracja elektronów:	7s25f11	stany utleniania:	2, 3, 4

historia

Einsteinium, siódmy transuranowy pierwiastek z serii aktynowców został odkryty przez Ghiorso i współpracowników w Berkeley w grudniu 1952 roku w gruzach po pierwszej dużej eksplozji termojądrowej, która miała miejsce na Pacyfiku w listopadzie 1952 roku., Wyprodukowano 20-dniowy izotop 253Es. Został nazwany na cześć Alfreda Einsteina.

w 1961 r.wyprodukowano wystarczającą ilość einsteinu, aby wyodrębnić makroskopową ilość 253Es. Próbka ta ważyła około 0,01 µg i została zmierzona za pomocą specjalnej wagi magnetycznej. Tak wytworzony 253Es został użyty do wytworzenia mendelevium (pierwiastka 101) w wyniku bombardowania neutronowego.,

Około 3 µg einsteinu zostało wyprodukowane w reaktorze izotopowym o wysokim strumieniu (HFIR) w Oak Ridge National Laboratories przez:

1. napromieniowując kilogramowe ilości 239pu w reaktorze przez kilka lat w celu wytworzenia 242pu,
2. wytwarzając 242pu w granulkach tlenku plutonu i proszku aluminium,
3. ładując granulki do docelowych prętów w celu początkowego 1-letniego napromieniowania w fabryce rzeki Savannah, oraz
4. / li >
5. ,

cele zostały następnie usunięte w celu chemicznego oddzielenia einsteinu od produktów pochodnych californium. Około 2 miligramów einsteinu może być obecne w specjalnych kampaniach HFIR.

izotopy

szesnaście izotopów z trzema izomerami o masie atomowej od 241 do 256 jest obecnie rozpoznawanych dla einsteinu. 252Es ma najdłuższy okres półtrwania (472 dni), ale jest dostępny tylko w ilościach minutowych. Izotopy 253Es i 254es są izotopami wybieranymi do badań fizykochemicznych ze względu na ich dostępność i rozsądny okres półtrwania., Jednak zwykle w eksperymentach stosuje się tylko kilka mikrogramów izotopów einsteinu w celu zmniejszenia narażenia pracowników i zminimalizowania intensywnych efektów samorozpromieniowania.

właściwości

badania znaczników z użyciem 253Es pokazują, że einsteinium ma właściwości chemiczne typowe dla ciężkiego trójwartościowego pierwiastka aktynowcowego. Odnotowano stany utleniania II i III dla einsteinu, a stan utleniania IV postulowano na podstawie badań transportu oparów, ale nie ustalono jednoznacznie. Einsteinium jest pierwszym dwuwartościowym metalem w serii aktynowców (dwa wiązania elektronów, a nie trzy)., Właściwości samonapromieniowania einsteinu utrudniają na przykład uzyskanie danych krystalograficznych rentgenowskich. Intensywne promieniowanie gamma i rentgenowskie z rozpadu einsteinu do produktów pochodnych nadmiernie eksponuje film rentgenowski / detektor. To intensywne samo-napromieniowanie może być wykorzystane jednak do badania przyspieszonego starzenia się i badań uszkodzeń promieniowania, i do ukierunkowanych zabiegów medycznych promieniowania. Przykładem badań chemicznych einsteinu są chemiczne konsekwencje rozpadu promieniotwórczego. Ze stosunkowo krótkim okresem półtrwania Es-253 (20 .,47 dni) można badać wzrost córki Bk-249 (okres półtrwania 330 dni) i wnuczki Cf-249 (okres półtrwania 351 lat). Dowody sugerują, że dwuwartościowa Es może rozpadać się na dwuwartościową córkę Bk, a następnie na nieznaną jeszcze dwuwartościową Cf. Einsteinium nie ma zastosowań komercyjnych, jednak jest to najcięższy pierwiastek, dla którego można wykonać badania masowe, które pozwalają na podstawowe badania roli elektronów 5-f w systematyce aktynowców.

Ten element zrecenzował i zaktualizował dr David Hobart, 2011