dyskusja

częstość występowania NMs w tym badaniu wynosiła 10,2% (n=5/49) inwazyjnych czerniaków w porównaniu do 10-15% w opublikowanych dużych badaniach .

w jednym badaniu z udziałem 1789 pacjentów z czerniakiem stwierdzono, że NM występuje najczęściej u starszych mężczyzn i najczęściej na kończynach dolnych lub głowie i szyi . Ponadto wykazano, że jest on silniej skorelowany z rogowaceniem słonecznym, a nie z wysoką liczbą znamion., Sugeruje to, że NMs mają związek z uszkodzoną słońcem skórą. W naszej serii 80% (n= 4/5) stanowili mężczyźni, a 75% (n=3/4) mężczyźni powyżej 50. W odniesieniu do miejsca na ciele, 60% (N=3/5) znajdowało się na nodze (na skórze uszkodzonej przez słońce), a 40% (n=2/5) na tułowiu (na skórze nie uszkodzonej przez słońce).

w badaniu z udziałem 92 SSMs i 33 NMs, większy odsetek NM został wykryty przez pacjenta (60,6%) w porównaniu do SSM (48,9%) , a w badaniu z udziałem 22 pacjentów z NM, 61% zostało po raz pierwszy wykryte przez pacjenta, a kolejne 17% przez innego członka rodziny i pacjenta ., W naszej serii 60% (n= 3/5) zostało zgłoszonych przez pacjenta, a inny był znany przez pacjenta, ale informacja ta została zgłoszona dopiero po wykryciu zmiany (przypadek 4). W jednym przypadku, w którym zmiana miała tylko 3 mm średnicy i na tylnej części tułowia, została odkryta przez lekarza bez uprzedniej wiedzy pacjenta o tym (przypadek 5). To porównuje do non-guzkowe czerniaki w tej samej praktyce, gdzie tylko 9.,6% (n= 20/207) zostało wykrytych przez pacjenta(z pozostałych 14 zostało wykrytych przez innego lekarza, 5 przez inną osobę, a pozostała część przez lekarza prowadzącego). Uważamy, że podkreśla to znaczenie edukacji i świadomości pacjentów w rozpoznawaniu nieprawidłowych zmian w zmianach skórnych, ale również ilustruje wartość postępowania klinicysty w celu zbadania całkowitej powierzchni skóry, gdy przedstawiono jakiekolwiek zmiany niepokojące.,

kliniczna metoda ABCD jest najbardziej znaną algorytmiczną metodą klinicznego diagnozowania czerniaka i była promowana zarówno wśród pracowników służby zdrowia, jak i pacjentów . Jednym z kryteriów wykrywania czerniaków przy użyciu tej metody jest to, że mają one minimalną średnicę 6 mm. wielu autorów zgodziło się, że znaczna część NMs nie spełnia kryteriów ABCD, w tym kryterium minimalnej wielkości zmiany 6 mm . W jednej serii jedenastu cienkich NMs (Grubość Breslowa 2 mm lub mniejsza), 63,6% (n=7/11) miało średnicę mniejszą niż 6 mm ., Podobnie w naszej serii 60% (n=3/5) miało średnicę mniejszą niż 6 mm, a ponadto każdy z nich miał również grubość Breslowa mniejszą niż 2 mm. w odniesieniu do badania dermatoskopowego stwierdzono pewne podobieństwa między czerniakami z naszej serii (patrz Tabela 2) a tymi z większych opublikowanych badań.

wykazano, że w NM brakuje wielu klasycznych cech DERMATOSKOPOWYCH SSM, jednak nieregularność koloru występuje zwykle u tych, które zawierają pigment ., Wszystkie czerniaki z naszej serii zawierały pigment melaniny, chociaż w jednym (Przypadek 3) 75% zmiany nie było pigmentowane, co oznaczałoby go jako czerniak amelanotyczny / hipomelanotyczny (AHM) .

w naszym cyklu symetria była obecna w 40% (N=2/5; przypadki 2 i 5), a w przypadku ignorowania towarzyszącego znamienia Przypadek 1 był również symetryczny; wszystkie były pigmentowane. Czerniak asymetryczny w naszej serii był asymetryczny zarówno pod względem struktury, jak i koloru. W opublikowanej serii 33 NMs 80% było symetrycznych, a 60,7% sklasyfikowano jako amelanotyczne ., W innym opublikowanym badaniu 64% (n=7/11) cienkich NMs (Breslow 2 mm mniej) było symetrycznych, a 18% (n=2/11) sklasyfikowano jako amelanotyczne .

badanie serii 283 guzkowych zmian pigmentowych wykazało, że obecność niebieskiego/czarnego koloru pokrywającego co najmniej 10% zmiany miała 78,2% wrażliwości na czerniaka . Wskazówka o „niebiesko-czarnym kolorze” była obecna w 60% (N=3/5) NMs w naszej serii.,

wskazówki dotyczące złośliwości szarych lub niebieskich struktur i polaryzacji określonych białych linii (zdefiniowanych jako prostopadle zorientowane białe linie widoczne tylko w dermatoskopii spolaryzowanej) wykazywały największą czułość dla NM w naszych małych kolejnych seriach; każda z nich (n=5/5) miała jedną lub drugą wskazówkę, a 60% (n=3/5) miało obie.

białe linie specyficzne dla polaryzacji zostały po raz pierwszy nazwane „strukturami poczwarki” i przypisano je obecności zwiększonego kolagenu, który ma właściwości dwójłomne, powodując szybką randomizację światła spolaryzowanego, dzięki czemu kolagen jest bardziej widoczny., W badaniu Balagula et al. stwierdzono, że w zmianach bez biopsji struktury te najczęściej występują w włókniakach skóry i bliznach, ale w 265 zmianach biopsyjnych, w tym w 20 czerniakach obserwowano je w 47,6% raków podstawnokomórkowych i 84,6% czerniaków inwazyjnych . Stwierdzono, że częściej obserwowano je w czerniakach inwazyjnych niż w czerniakach in situ, a ich częstość korelowała ze zwiększoną grubością czerniaków. W naszej serii 212 czerniaków (23,2% N=49 inwazyjnych), zarówno spolaryzowane, jak i niepolaryzowane obrazy dermatoskopowe były dostępne w 142 (19,7% N=28 inwazyjnych)., Podczas gdy 80% (N=4/5) czerniaków guzkowych miało białe linie specyficzne dla polaryzacji, tylko 7,2% (n=10/137) czerniaków nieswoistych wykazywało tę cechę i wszystkie oprócz jednego były in situ.

W Przypadku 1 z naszej serii białe linie polaryzacyjne wydają się korelować z białymi liniami widzianymi również w dermatoskopii niepolaryzowanej i spekulujemy, że korelują one z pionowymi pasmami kolagenu widzianymi na obrazie dermatopatologicznym (rysunek 3C)., W przypadku 2, polaryzacyjne specyficzne białe linie są postrzegane peryferyjnie (centralnie jest strukturalnie biała), a pionowe pasma kolagenu są postrzegane peryferyjnie w obrazie dermatopatologicznym (rysunek 4D). W przypadku 3 nie widać białych linii na obrazie niepolaryzującym—tylko biały obszar bez struktury – ale są one widoczne centralnie na obrazie spolaryzowanym. Odpowiednio, pionowe pasma kolagenowe, choć nie rzucają się w oczy w widoku małej mocy, są widoczne centralnie w widoku średniej i dużej mocy (rysunek 5D)., W przypadku 4 linie specyficzne dla polaryzacji są w rzeczywistości niebieskie / białe i nie ma białych lub niebieskich linii w widoku niepolaryzowanym, tylko bardzo widoczny, pozbawiony struktury niebieski obszar. W obrazach dermatopatologicznych tego przypadku widoczna jest obfitość kolagenu, a znaczna jego pionowa orientacja jest widoczna w widoku średnio-wysokiej mocy (rysunek 6D). Przypadek 5 jest wyjątkiem w naszej serii i nie zawiera dermatoskopowych białych linii w obu spolaryzowanych na niepolaryzowanych obrazach., Co istotne, w żadnym z obrazów dermatopatologicznych tego przypadku nie widać pionowo zorientowanych pasm kolagenu.

Przypadek 3: (A) Niepolaryzowany obraz dermatoskopowy; (B) spolaryzowany obraz dermatoskopowy; (C, D i E) obrazy Dermatopatologiczne. Białe linie specyficzne dla polaryzacji są widoczne centralnie (B) i prawdopodobnie korelują z dermatopatologicznymi pionowymi pasmami kolagenu, nie widocznymi w przeglądzie (C), ale widocznymi w centralnej części zmiany w widoku wyższej mocy (D).,

przypadek 4: (A) Niepolaryzowany obraz dermatoskopowy; (B) spolaryzowany obraz dermatoskopowy; (C, D i E) obrazy Dermatopatologiczne. Silnie pigmentowane melanocyty skoncentrowane w skórze właściwej korelują ze strukturą niebieską, spowodowaną efektem Tyndalla, obserwowaną w gniazdach (a) i pagetoidowych oraz pojedynczych komórkach naskórka korelują z czarnymi grudkami i kropkami odpowiednio obserwowanymi w obu (a) i (B). Charakterystyczne dla polaryzacji niebiesko-białe linie widoczne w (B) prawdopodobnie korelują z pionowymi pasmami kolagenu widzianymi w (D).,

uważamy, że potwierdza to hipotezę, że białe linie specyficzne dla polaryzacji reprezentują zwiększoną produkcję kolagenu jako pionowo zorientowane pasma, prawdopodobnie odzwierciedlające zwiększoną aktywność fibroblastów związaną z pionową fazą wzrostu czerniaka .