Tło: zaburzenia lub urazy wymagające operacji inne niż neuropatia uwięzienia nadskapularnego, które występują w bocznym fossie supraspinatus są zdecydowanie rzadkie. Ponieważ szersze pole operacyjne jest niezbędne do leczenia tych zaburzeń, zastosowaliśmy podejście trapezowe z pewnymi modyfikacjami.,

metody: zabieg polega na nacięciu szablastym wraz z rozcięciem trapezowym od 5 cm do 6 cm proksymalnie od pozycji zbiegającej się z tylnym marginesem stawu akromioklawicznego. W bocznym aspekcie tego podziału na obojczyku i kręgosłupie szkaplerznym ustawiony jest zwijacz Gelpi, aby poszerzyć wąską przestrzeń między nimi. Podstawowa tkanka tłuszczowa i mięsień nadgrzebieniowy są wymuszane na bok en bloc tylnie. Czterech pacjentów było leczonych chirurgicznie przy użyciu tego podejścia i pooperacyjnie obserwowanych przez 22,2 miesiąca ± 7,8 miesiąca.,

wyniki: u wszystkich czterech pacjentów zapewniono wystarczające pole operacyjne do wykonania dużego manewru. Żaden z nich nie rozwinął pooperacyjnego paraliżu lub zaniku mięśni trapezowych, supraspinatus lub infraspinatus. Trzech pacjentów leczonych z powodu nieunion lub opóźnionego połączenia złamania korakoidalnego wykazało udane połączenie, a pacjent leczony z powodu osteochondromu obojczyka nie miał nawrotu.,

wnioski: głównymi zaletami tej procedury są minimalny uraz mięśni, wyraźnie widoczne pole najbardziej bocznych Foss oraz możliwość podejścia do przedniego lub tylnego obszaru barku poprzez rozszerzone nacięcie skóry i, w razie potrzeby, podział naramienny. Wyniki wskazują, że zabieg byłby korzystny w chirurgicznym leczeniu zaburzeń i urazów występujących w bocznym dole supraspinatus.