Trevor pracuje jako mechanik. W każdym sklepie związkowym jest taki facet, który zna wszystkie zasady i działa zgodnie z nimi i jest wrzodem na dupie. Jego współpracownicy myślą, że jest dziwny; może trochę ich przeraża. Jego szef prosi o próbkę moczu. Pewnego dnia zostaje rozkojarzony i w rezultacie jeden z jego współpracowników traci rękę. Ofiara, Miller (Michael Ironside) wydaje się mniej zmartwiona wypadkiem niż Trevor., Potem Trevor nie ma żadnych rezerw, żadnych wyściółek; jego zakończenia nerwowe wydają się być narażone na ból i rozczarowanie.

Stevie (Jennifer Jason Leigh) jest pocieszeniem. Uprawiają seks, tak, ale to najmniejsze z nich. Widzi jego potrzebę. Trevor czyta „idiotę Dostojewskiego” i być może istnieje paralela między Steviem a Nastassją, bohaterką Dostojewskiego, która jest przyciągana do autodestrukcyjnego i niebezpiecznego człowieka. Leigh grała wiele prostytutek w swojej karierze, ale każda z nich jest inna, ponieważ definiuje je zarówno po tym, jak są potrzebne, jak i po tym, czego potrzebują.,

Marie (Aitana Sanchez-Gijon) to druga strona medalu, radosna obecność w środku nocy. „Jesteś samotny”, mówi Trevor. „Kiedy pracujesz na nocnej zmianie tak długo, jak ja, poznajesz Typ.”Zastanawia się, dlaczego przyjechał na lotnisko tylko na filiżankę kawy i kawałek ciasta. Nie miałaby nic przeciwko randce z nim.

jest jeszcze sprawa Ivana (John Sharian), rozpraszającego i niepokojącego współpracownika, który być może przyczynił się do wypadku. Raz stracił kilka palców podczas wiercenia, a lekarze zamienili je na jego palce., „Nie mogę tasować kart, jak kiedyś”, mówi. Najwyraźniej nie może też włączyć zegara czasowego: faceci w sklepie twierdzą, że nie istnieje. Trevor go sobie wyobraża? A jakie jest znaczenie notatek Post-It, które wyglądają jak niekompletna wersja układanki wisielca?

„mechanik” ma zakończenie, które dostarcza satysfakcjonującego, a przynajmniej wiarygodnego wyjaśnienia jego tajemnic i sprzeczności. W filmie nie chodzi jednak o fabułę i choć konkluzja wyjaśnia udrękę Trevora, nie wyjaśnia jej., Reżyser Brad Anderson, pracujący na podstawie scenariusza Scotta Kosara, chce przekazać stan umysłu, a on i Bale robią to z niepokojącą skutecznością. Zdjęcia Xaviego Gimeneza i Charliego Jimineza to zimne plamy, Błękity i szarości, podniebienie rozpaczy. Widzimy świat Trevora tak wyraźnie jego oczami, że dopiero stopniowo przychodzi nam do głowy, że każde życie jest widziane przez filtr.