między 1870 a 1871 Kongres uchwalił akty wykonawcze-kodeksy karne, które chroniły prawo czarnych do głosowania , sprawowania urzędu, zasiadania w ławach przysięgłych i otrzymywania równej ochrony praw. Jeśli Stany nie podjęły działań, prawo zezwalało rządowi federalnemu na interwencję. Celem działań był Ku Klux Klan, którego członkowie mordowali wielu czarnych i niektórych białych, ponieważ głosowali, sprawowali urząd lub byli związani ze szkołami.,
wiele państw bało się podjąć zdecydowane działania przeciwko klanowi albo dlatego, że przywódcy polityczni sympatyzowali z klanem, byli jego członkami, albo dlatego, że byli zbyt słabi, aby działać. Wielu republikańskich gubernatorów obawiało się wysłania oddziałów czarnej milicji do walki z klanem w obawie przed wywołaniem wojny rasowej. Ale kiedy Kongres uchwalił akty wykonawcze, sytuacja zmieniła się. Jeden z aktów, Ku Klux Klan Act z 1871 roku, uczynił prywatne przestępstwa federalnymi przestępstwami; w konsekwencji prezydent Grant orzekł, że ” powstańcy buntowali się przeciwko władzy Stanów Zjednoczonych.,”Wysłał wojska federalne, aby przywrócić prawo i porządek w wielu obszarach, w których przemoc szalała w najgorszym wydaniu.
w dziewięciu hrabstwach Karoliny Południowej ogłoszono stan wojenny, a przed czarnymi ławami sądzono klanów. Większość zasług za ściganie klanu należała do Amosa Ackermana, Prokuratora Generalnego Granta, który zrobił wszystko, aby kraj był świadomy skali przemocy klanu. W wyniku jego starań kilkuset klanów zostało osądzonych i zesłanych do więzienia. Tysiące innych uciekło lub zostało zwolnionych z grzywien lub ostrzeżeń. W 1872 roku klan jako organizacja została rozbita., Do czasu zakończenia terroru tysiące czarnych i setki białych zostało zmasakrowanych lub wypędzonych ze swoich domów i społeczności. Przez chwilę wydawało się, że pokój i republikańskie rządy zostały przywrócone. Jednak w ciągu kilku lat terror odrodził się i odbudowa oficjalnie zakończyła się.
— Richard Wormser