Pro RE nata jest łacińskim zwrotem oznaczającym w okolicznościach lub w miarę zaistnienia okoliczności (dosłownie „dla rzeczy urodzonej”). Jest powszechnie stosowany w medycynie, aby oznaczać w razie potrzeby lub w zaistniałej sytuacji. Ogólnie skracane do P.,RN lub PRN, odnosi się do podawania przepisanych leków, których czas jest pozostawiony pacjentowi (w przypadku analgezji kontrolowanej przez pacjenta), pielęgniarce lub opiekunowi, w przeciwieństwie do leków, które są przyjmowane zgodnie ze stałym (głównie dziennym) harmonogramem (aka „zaplanowane dawkowanie”). Pro re nata nie oznacza, że pacjent może przyjmować tyle leku, ile jest to pożądane, ale raczej, że lek może być przyjmowany w przepisanej dawce, jeśli jest to konieczne. Takie podawanie leków nie oznacza i nigdy nie powinno pozwolić na przekroczenie maksymalnej dziennej dawki., Ten aspekt „tylko w razie potrzeby i tylko do pewnego maksimum” odróżnia dawki pro RE nata (które są powszechne) od dawek ad libitum (które nie są powszechne).