Prosocial Behavior Definition

Prosocial behavior is voluntary behavior intented to benefit kolejny. W związku z tym obejmuje zachowania, takie jak pomaganie, dzielenie się lub zapewnianie komfortu innym. Zachowanie prospołeczne jest widoczne u małych dzieci, ale zmienia się częstotliwość i jego ekspresja z wiekiem. Indywidualne różnice w zachowaniach prospołecznych są spowodowane kombinacją dziedziczności, socjalizacji i czynników sytuacyjnych., Zachowania prospołeczne mogą być preformowane z różnych powodów, począwszy od egoistycznych i manipulacyjnych (np. pomaganie w uzyskaniu czegoś w zamian) do moralnych i innych zorientowanych powodów (np. pomaganie z powodu zasad moralnych lub współczucie dla cudzej sytuacji). Prospołeczne zachowanie, które nie jest wykonywane dla materialnych lub społecznych nagród (np. nagrody, aprobata), ale opiera się na trosce o inne lub wartości moralne, jest zwykle oznaczane jako „altruizm.,”

tematem uwagi w literaturze psychologicznej społecznej jest to, czy istnieje prawdziwy altruizm—to znaczy, czy ludzie kiedykolwiek pomagają innym z powodów, które nie są naprawdę samolubne. Chociaż ludzie czasami pomagają innym nawet wtedy, gdy nie otrzymują żadnych korzyści społecznych lub materialnych, niektórzy psychologowie twierdzą, że zawsze istnieje egoistyczny powód leżący u podstaw altruistycznych motywów., Na przykład twierdzą, że ludzie rzeczywiście pomagają z powodu psychologicznego połączenia siebie z innym, pragnienia podniesienia własnego nastroju lub uniknięcia negatywnych uczuć lub negatywnej samooceny (za to, że nie pomagasz). Ludzie czasami pomagają innym złagodzić własne uczucia cierpienia, gdy mają do czynienia z kimś innym w niebezpieczeństwie lub potrzebie, lub przede wszystkim z powodu osobistych więzi z potrzebującymi innymi. Niemniej Jednak, C. D., Batson dostarczył dowodów na to, że ludzie często pomagają innym w sympatii i prawdopodobnie istnieje przynajmniej pewna bezinteresowna motywacja do niektórych rodzajów działań prospołecznych.

zachowanie prospołeczne Znaczenie

zachowanie prospołeczne jest istotne zarówno dla jakości bliskich relacji interpersonalnych, jak i interakcji między jednostkami i grupami bez bliskich więzi. Ludzie, jako jednostki lub członkowie grupy, często pomagają innym w potrzebie lub strapieniu, a także innym, których potrzeby są stosunkowo trywialne., Organizacje charytatywne i społeczeństwa zależą od ludzi pomagających sobie nawzajem. Ponadto zachowanie prospołeczne ma korzyści dla dobroczyńcy. Na przykład dzieci bardziej prospołeczne są bardziej lubiane przez rówieśników, a dorośli, którzy angażują się w działania pomagające, mają lepsze zdrowie psychiczne.

cechy osobiste związane z zachowaniami prospołecznymi

jak widać w życiu codziennym, niektórzy ludzie są bardziej prospołeczni niż inni. Prospołeczne dzieci i dorośli wydają się być podatne na sympatię z innymi., Są one również bardziej prawdopodobne, aby zrozumieć myśli i uczucia innych i spróbować spojrzeć na innych perspektyw. Ponadto ludzie, którzy mają tendencję do pomagania innym, często trzymają wartości zorientowane na inne osoby (np. cenią dobre samopoczucie innych) i mają tendencję do przypisywania odpowiedzialności za działania, takie jak pomaganie sobie. Dzieci prospołeczne wydają się być pozytywne w swojej ekspresji emocjonalnej, społecznie kompetentne, dobrze dostosowane, dobrze regulowane i mają pozytywną koncepcję siebie. Zarówno w dzieciństwie, jak i w wieku dorosłym, osoby rozumujące o konfliktach moralnych w bardziej dojrzały sposób (np.,, posługują się bardziej abstrakcyjnym rozumowaniem moralnym, z bardziej wyrafinowanym ujęciem perspektywy i większym naciskiem na wartości) są również bardziej skłonni niż ich rówieśnicy pomagać innym. W szczególności dzieci w wieku przedszkolnym, które angażują się w spontaniczne, nieco kosztowne zachowania prospołeczne (np. dzielenie się zabawką, którą lubią), angażują się w bardziej prospołeczne zachowania jako nastolatkowie i wydają się być sympatyczne i prospołeczne jako dorośli. Wydaje się więc, że istnieje pewna ciągłość w odpowiedzi prospołecznej od dość wczesnego wieku.,

czynniki sytuacyjne i zachowania prospołeczne

mimo że niektórzy ludzie są bardziej podatni na pomoc niż inni, czynniki sytuacyjne również mogą mieć silny wpływ na gotowość ludzi do pomocy. Na przykład ludzie są mniej skłonni do pomocy, gdy koszt pomocy jest wysoki. Są one również bardziej prawdopodobne, aby pomóc atrakcyjnym ludziom i pomóc, jeśli są jedynymi dostępnymi do pomocy (np. nie ma innych osób w pobliżu, które widzą osobę, która potrzebuje pomocy)., Ludzie w dobrych nastrojach mogą pomagać innym bardziej niż ludzie w neutralnych nastrojach, chociaż czasami ludzie w złych nastrojach wydają się pomagać innym w podnoszeniu swoich nastrojów. Ludzie są również bardziej skłonni do pomocy, jeśli są narażeni na modele zachowań prospołecznych., Ponadto ważna jest interakcja czynników sytuacyjnych z cechami osobowości potencjalnych pomocników; na przykład osoby towarzyskie wydają się bardziej prawdopodobne, aby zapewnić rodzaje pomocy, które obejmują interakcje społeczne, podczas gdy nieśmiałe osoby często mogą pomóc w sytuacjach, w których nie muszą być towarzyskie lub asertywne społecznie.

Geneza zachowań prospołecznych

zachowanie prospołeczne jest złożonym zachowaniem, na które wpływa wiele czynników, zarówno biologicznych, jak i środowiskowych., Wyniki badań bliźniaczych potwierdzają pogląd, że dziedziczność odgrywa rolę: bliźnięta jednojajowe (które mają 100% swoich genów) są bardziej podobne do siebie w zachowaniach prospołecznych, a także współczulnych, niż bliźnięta braterskie (które mają tylko 50% swoich genów). Dziedziczność prawdopodobnie wpływa na aspekty temperamentu lub osobowości, takie jak samoregulacja, emocjonalność i ugodowość, które przyczyniają się do angażowania ludzi na wyższych poziomach zachowań prospołecznych.,

Na przykład dorośli są bardziej skłonni pomóc innym, jeśli jako dzieci ich rodzice byli modelami zachowań prospołecznych. Ciepłe, wspierające rodzicielstwo, zwłaszcza w połączeniu z wykorzystaniem pozytywnej dyscypliny (np. stosowanie rozumowania z dziećmi na temat wykroczeń), jest również związane z tendencjami prospołecznymi u dzieci, podczas gdy rodzicielstwo karne (np.,, rodzicielstwo pociągające za sobą karę fizyczną, pozbawienie przywilejów lub ich groźby). Rodzice, którzy pomagają swoim dzieciom zajmować się i rozumieć uczucia innych, mają tendencję do sprzyjania skłonnościom prospołecznym w swoim potomstwie. Odpowiednie poziomy kontroli rodzicielskiej, w połączeniu ze wsparciem rodzicielskim, wartościami prospołecznymi i zachowaniami, które pomagają dzieciom zajmować się potrzebami innych i dbać o nie, wydają się sprzyjać odpowiedziom prospołecznym.,

różnice wieku i płci w zachowaniach prospołecznych

nawet bardzo małe dzieci, na przykład 1-latki, czasami pomagają lub pocieszają innych. Jednak częstość większości typów zachowań prospołecznych wzrasta w dzieciństwie do Okresu Dojrzewania. Obecnie nie jest jasne, czy tendencje prospołeczne wzrastają, czy nie w dorosłości., Ten wzrost zachowań prospołecznych z wiekiem w dzieciństwie jest prawdopodobnie spowodowany wieloma czynnikami, w tym zwiększonymi umiejętnościami przyjmowania perspektyw i sympatią, internalizacją zorientowanych na inne, wartości prospołecznych, większą świadomością społecznej celowości pomocy i większą kompetencją pomagania innym.

istnieją również różnice płci w sympatii i zachowaniach prospołecznych. W dzieciństwie dziewczyny wydają się być nieco, ale nie bardzo, bardziej skłonne do angażowania się w zachowania prospołeczne., Dziewczyny są również bardziej empatyczne lub współczujące, chociaż ta różnica płci jest niewielka i zależy od metody oceny empatii lub sympatii. Kobiety są postrzegane jako bardziej opiekuńcze i prospołeczne, chociaż prawdopodobnie pomagają bardziej tylko w pewnych okolicznościach. Rzeczywiście, mężczyźni są bardziej prawdopodobne, aby pomóc, gdy istnieje pewne ryzyko związane (na przykład, interakcje z nieznajomym na ulicy) lub jeśli rycerskość może być zaangażowany.