przewlekła doustna toksyczność erytrytolu badano, karmiąc erytrytol na poziomie 0 (kontrole), 2, 5 lub 10% grupami złożonymi z czterech samców i czterech samic psów przez 53 tygodnie. Erytrytol był dobrze tolerowany we wszystkich dawkach, bez oznak biegunki. Zużycie wody było nieco wyższe w grupie otrzymującej duże dawki niż w grupie kontrolnej. Masa ciała i przyrost masy ciała nie miały wpływu na leczenie., Nie stwierdzono klinicznie istotnych zmian parametrów hematologicznych lub kliniczno-chemicznych związanych z leczeniem. W szczególności stężenie elektrolitów w osoczu nie ulegało zmianie. Ocena szeregu parametrów moczu (w tym elektrolitów i enzymów nerkowych) był utrudniony przez znacznie różnej objętości moczu u poszczególnych psów; jednak dostępne dane nie wskazują związane z leczeniem wpływ na wydalanie elektrolitów z moczem (K+, na+, Mg2+, i Pi) lub enzymów (gamma-glutamylotranspeptydaza, N-acetylo glukozaminidaza, i dehydrogenaza mleczanowa)., Oznaczanie ilościowe erytrytolu w moczu wykazało, że 50 do 80% przyjętej dawki zostało wchłonięte i wydalone z moczem. Analiza masy narządu końcowego nie wykazała różnic związanych z leczeniem. Nie obserwowano zmian histopatologicznych związanych z leczeniem w nerkach ani w żadnym innym narządzie lub tkankach badanych. Stwierdzono, że dzienne spożycie erytrytolu do 3,5 g / kg masy ciała było dobrze tolerowane przez psy.