w rzeczywistości wojsko już przygotowania do przejęcia Hiszpanii. Generał Franco przejął kontrolę nad wojskiem. Przejął kontrolę nad hiszpańskim Marokiem po obaleniu tamtejszego rządu cywilnego. Jego kolejnym celem była inwazja na kontynentalną Hiszpanię, utworzenie tam rządu wojskowego i pozbycie się wszystkich zaangażowanych w lewicową politykę kraju. Lewica musiałaby walczyć o przetrwanie. Wojna domowa rozpoczęła się w lipcu 1936 roku., http://www.historylearningsite.co.uk/causes_spanish_civil_war.htm

pojawienie się i cechy ideologiczne baskijskiego i katalońskiego nacjonalizmu w Hiszpanii pod koniec XIX i na początku XX wieku są dramatycznym wyrazem konfliktu między nowoczesnością a tradycją w etnicznie heterogenicznym państwie hiszpańskim. Potwierdzając teorię Naira o nacjonalizmie peryferyjnym, nierównomierny rozwój w Hiszpanii w XIX wieku pokrywał się z przestrzennie ograniczonymi społecznościami etnicznymi, Katalończykami i baskami, wzmacniając w ten sposób ich tożsamość etniczną i ułatwiając wyrażanie konfliktu klasowego w kategoriach nacjonalistycznych., Jednak podstawy społeczne i ideologie nacjonalizmu peryferyjnego w każdym regionie ostatecznie odzwierciedlały różne wzorce rozwoju, których doświadczali, i względną siłę ekonomiczną ich kapitalistycznych elit. Te czynniki strukturalne ukształtowały baskijskie i katalońskie ruchy nacjonalistyczne poprzez ich wpływ na konflikty klasowe i sojusze klasowe w Kraju Basków i Katalonii, a także konflikty i sojusze między tymi klasami a państwem hiszpańskim.,

oczywiście różnice między nacjonalizmem baskijskim i katalońskim nie mogą być wyjaśnione w kategoriach czysto strukturalnych. Czynniki rozwojowe, które omówiłem w tym artykule, pomogły odtworzyć długoterminowe procesy kulturowe i gospodarcze, które stopniowo określały tożsamość kulturową klas wyższych w Katalonii i Kraju Basków. Opisanie i Wyjaśnienie tego procesu wykracza jednak poza cele określone w tym artykule.,

to porównanie nacjonalizmu baskijskiego i katalońskiego pokazuje, że „nadmierny rozwój” niekoniecznie prowadzi do burżuazyjnych lub innych nacjonalistycznych ideologii pro uprzemysłowionych. W szczególności pokazuje, że dopóki wiodące klasy „nadmiernie rozwiniętych” regionów są w stanie wpływać na decyzje polityczne i gospodarcze Państwa, powstrzymają się od formułowania programów nacjonalistycznych., Ponadto przypadek Baskijski pokazuje, że w analizie nacjonalizmu peryferyjnego uczeni powinni koncentrować się jednocześnie na relacjach między różnymi klasami społecznymi wspólnoty peryferyjnej i państwa centralnego oraz na relacjach między klasami wspólnoty peryferyjnej.

w 1936 roku główna część Chrześcijańskich Demokratów PNV stanęła po stronie Drugiej Republiki Hiszpańskiej w hiszpańskiej wojnie domowej., Obietnica autonomii była ceniona ze względu na różnice ideologiczne, zwłaszcza w kwestii religijnej, a PNV zdecydowało się poprzeć republikański rząd legalny, w tym członka Frontu Ludowego. Autonomię przyznano w październiku 1936 roku. Utworzono republikański autonomiczny rząd Baskijski, z José Antonio Agirre (PNV) jako lehendakari (prezydent) oraz ministrami z PNV i innych partii republikańskich (głównie lewicowych partii hiszpańskich).,

zakończenie

hiszpańska wojna domowa przyczyniła się do wybuchu II wojny światowej – większość historyków twierdzi, że hiszpańska wojna domowa była preludium do ii Wojny Światowej. Chociaż A. J. P. Taylor, słynny rewizjonista, ma inne zdanie (w swojej klasycznej książce-The Origins of The Second World War) – twierdzi, że hiszpańska wojna domowa była „bez znaczącego wpływu na wywołanie II Wojny Światowej”., Krytykuje także Anglo-francuską politykę ustępstw ” Polityka Brytyjska i francuska, czy jej brak, a nie Polityka Hitlera i Mussoliniego, zadecydowały o wyniku hiszpańskiej wojny domowej. Republika miała większe poparcie, większe poparcie. Może wygrać, jeśli otrzyma właściwe traktowanie, do którego jest uprawniony przez prawo międzynarodowe: zagraniczna broń dla prawowitego rządu, Żadna dla rebeliantów. Może nawet wygrać, jeśli obie strony otrzymają pomoc zagraniczną, lub jeśli obie zostaną jej odmówione”.