Pyromania jest celowym i uporczywym aktem rozpalania ognia w celu rozładowania napięcia i niepokoju. Przyjemność lub zadowolenie jest często odczuwane podczas oglądania ognia i jego następstw. Fakty dotyczące diagnozy Pyromanii zmieniły się na przestrzeni lat. Rozproszone badania dotyczące piromanii często mają mniejszą liczbę uczestników o różnych metodach prowadzenia badań. Statystyki Pyromanii pokazują jednak, że prawdziwa częstość występowania Pyromanii jest dość niska, nawet poniżej 1% Stanów Zjednoczonych., mieszkańców.

najnowsze kryteria z diagnostycznego i statystycznego podręcznika zaburzeń psychicznych (DSM-5) stwierdza, że aby postawić diagnozę piromanii, podpalenie musi wystąpić więcej niż jeden raz ze znanym napięciem lub podnieceniem przed aktem i ulgą lub przyjemnością po akcie, a nie znane nadużywanie substancji lub inne zaburzenia zdrowia psychicznego, które lepiej wyjaśniałyby zachowanie podpalenia może być obecny.,

częstość występowania piromanii

różne badania dotyczące występowania piromanii pokazują, że jest to rzadkie zaburzenie. Zaburzenie piromanii odróżnia się od zwykłej fascynacji lub ciekawości pożarami. Jest klasyfikowany jako stan zdrowia psychicznego, w którym pragnienie rozpalania celowych pożarów jest impulsywne, celowe i powtarzalne. Chociaż ogólna częstość występowania piromanii pozostaje nieznana, wśród pacjentów psychiatrycznych szacuje się, że 3-6% spełnia kryteria piromanii.

Pyromania Men vs., Kobiety

istnieją ograniczone badania systematyczne na ludziach z piromanią, co jest jednym z powodów, dla których prawdziwa częstość występowania piromanii jest nieznana. Jednak Piromania u mężczyzn wydaje się być częstsza niż u kobiet. Różnica ta może wynikać z faktu, że podpalanie wydaje się być zachowaniem zdominowanym przez mężczyzn, z jednego badania pokazującego ponad dwie trzecie zapalaczy ognia to mężczyźni.

Piromania u dzieci i młodzieży

zainteresowanie ogniem jest prawie powszechne wśród dzieci. W 2010 roku Straż Pożarna Stanów Zjednoczonych zareagowała na 44 900 pożarów, z których wiele było dzieci., Zainteresowanie i ciekawość otaczające ogień są prawdopodobnie powody przedszkolaki i przedszkolaki bawić się z ogniem tak często. Zgłoszono 46% pożarów domów, które są inicjowane przez dzieci w wieku 5 lat i młodsze.

chociaż nie ma danych statystycznych dotyczących piromanii u dzieci i młodzieży, zachowanie fireettingu zostało szeroko zbadane u młodzieży. Czynniki przypisujące do tego zachowania mogą obejmować złe traktowanie, stres w rodzinie i nudę, z silnymi skłonnościami do antyspołecznych zaburzeń osobowości i nadpobudliwości z deficytem uwagi., Około 60% przypadków podpaleń miało miejsce przed ukończeniem 15 roku życia, a szczytowy wiek między 12 a 14 rokiem życia. W 38% przypadków doszło do podpalenia.

Firesetting jest postrzegany wśród dzieci i młodzieży, ale samo w sobie nie kwalifikuje się jako diagnoza dla piromanii. Zdecydowana większość tego zachowania może być spowodowana nudą lub eksperymentami.

Pyromania a podpalenie

zarówno pyromania, jak i podpalenie wiążą się z podpalaniem; jednak to może być wszystkie te dwa warunki, które mają ze sobą wspólnego. Różnica między piromanią a podpaleniem polega na tym, że Piromania jest diagnozą psychiatryczną, podczas gdy podpalenie jest przestępstwem., Podpalenie polega na umyślnym i złośliwym podpaleniu budowli lub mienia innej osoby. Celem jest spowodowanie szkody lub szkody dla innych. Podpalenia są częściej obserwowane wśród mężczyzn, choć ilość podpaleń kobiet wzrasta. W jednym badaniu na 90 recydywistów podpaleń tylko trzech spełniło kryteria piromanii.

Piromania i współwystępujące zaburzenia

podczas gdy Piromania jest obecnie klasyfikowana w DSM-5 jako zaburzenie kontroli impulsów, wcześniej była klasyfikowana jako zaburzenie obsesyjno-kompulsywne., Cechą charakterystyczną zaburzeń kontroli impulsów jest niezdolność lub brak oparcia się impulsowi lub popędowi do wykonania aktu, który jest szkodliwy dla siebie lub innych.

W jednym z badań, 95,1% osób z kominkiem w wywiadzie miało w życiu co najmniej jedną diagnozę psychiatryczną.,=”66d6cd08a2″>antyspołeczne zaburzenia osobowości

obecne rozumienie piromanii w populacji ogólnej nie jest dobrze zdefiniowane, ale w jednym z badań skupionych na osobach, u których zdiagnozowano piromanię, stwierdzono wysoki wskaźnik współistnienia z innymi problemami psychiatrycznymi:

• Piromania i zaburzenia nastroju: współistnienie 61.,9%
• Piromania i zaburzenia kontroli impulsów: współistnienie 47,6%
• Piromania i depresja: prawie 10% współistnienie

Piromania leczenie i rokowanie

Piromania może być chorobą przewlekłą nieleczoną. Bardzo niewiele osób, które wykazują zachowania fireetting szukać leczenia.

ze względu na swoją rzadkość, metody leczenia piromanii są zróżnicowane i zależą od warunków współwystępujących. Jedną z udokumentowanych metod leczenia, która pokazuje obietnicę, jest terapia poznawczo-behawioralna., Chociaż nie było kontrolowanych badań leków specyficznych dla piromanii, niektóre proponowane leki w leczeniu piromanii obejmują selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, leki przeciwpadaczkowe, LIT i nietypowe leki przeciwpsychotyczne.

w ograniczonych badaniach przypadków rokowanie piromanii, nawet w długotrwałych przypadkach, wskazuje na zmniejszenie lub ustanie zachowania ogniowego przy użyciu leków. Dlatego połączone stosowanie terapii poznawczo-behawioralnej i leków może zwiększyć tempo pozytywnego rokowania.,

Jeśli ty lub ktoś, kogo znasz wykazuje oznaki piromanii lub innych niebezpiecznych zachowań związanych z podpalaniem podczas nadużywania alkoholu lub innych substancji, skontaktuj się z wioską odzysku. Nasi przedstawiciele chętnie omówią z Państwem jeden z naszych planów leczenia.

Medical Disclaimer: The Recovery Village ma na celu poprawę jakości życia osób zmagających się z używaniem substancji lub zaburzeniami zdrowia psychicznego z zawartością opartą na faktach na temat natury behawioralnych warunków zdrowotnych, możliwości leczenia i związanych z nimi wyników. Publikujemy materiały, które są badane, cytowane, edytowane i recenzowane przez licencjonowanych lekarzy. Podane przez nas informacje nie mają na celu zastąpienia profesjonalnej porady medycznej, diagnozy lub leczenia., Nie należy go stosować zamiast porady lekarza lub innego wykwalifikowanego świadczeniodawcy.