Po uzyskaniu przez Stany Zjednoczone niepodległości od Wielkiej Brytanii w 1783 roku, pasja do wolności i suwerenności zaczęła rozprzestrzeniać się na inne narody w obu Amerykach. Rewolucja Francuska, rozpoczęta w 1789 roku, dalej promowała idee ” wolności, równości i braterstwa.”W XVIII wieku ludy Ameryki Łacińskiej były obciążone kontrolą kolonialną narzuconą wysokimi podatkami, bardzo potężnym kościołem, opresyjnymi warunkami pracy, w tym niewolnictwem., Aby zmienić te warunki, liderzy zaczęli różne ruchy, które miały zmienić krajobraz polityczny i kulturowy tego regionu: Toussaint L ' ouverture na Haiti (1791), Miguel Hidalgo w Meksyku (1810), José de San Martin w dzisiejszej Argentynie, Chile i Peru (1808) i Simón Bolívar w dzisiejszej Kolumbii, Wenezueli, Ekwadorze i Peru (1808). (Chociaż Haiti jest zupełnie inne od innych ruchów rewolucyjnych wymienionych w tym zestawie, jego rewolucja jest punktem zwrotnym w historii Ameryki Łacińskiej.,) Z mocarstwami europejskimi, takimi jak Francja i Hiszpania, zajętymi wojnami napoleońskimi i ich następstwami, terytoria Ameryki Łacińskiej zaczęły się wymykać spod kontroli kolonizatorów. Tylko niektóre próby uzyskania niepodległości były w pełni udane, ale nasiona zasiane przez te wczesne rewolucje przyniosłyby wielkie żniwo w nadchodzących latach. W tym zestawie uczniowie zobaczą, jak grupa rewolucjonistów kształtowała zarówno mapę, jak i sposób myślenia narodów Ameryki Łacińskiej.