Ten rozdział omawia system oceanic ridge system. Grzbiety oceaniczne składają się z wyniesionych gór i dolin wulkanicznych rozciągających się na odległość około 60 000 km i obejmujących około 33% dna oceanicznego, powierzchni równej powierzchni wszystkich kontynentów Ziemi. Niektóre cechy tych podwyższonych grzbietów to ich stosunkowo wysokie wartości przepływu ciepła, wahające się od 1 µcal/cm2 s do około 10 µcal/cm2 s., System grzbietów na całym świecie jest aktywny sejsmicznie i jest miejscem powstawania nowej skorupy pod oceanami. Grzbiety oceaniczne występują we wszystkich większych oceanach i morzach (Morze Śródziemne, Północne Morze Polarne). Średnia wysokość od sąsiedniego dna morskiego wynosi około 2000 m, a grzbiety mają około 2000 m szerokości. System grzbietów oceanicznych jest na ogół ograniczony do dna oceanicznego. Występuje również w rejonach subaerialnych w kilku specyficznych rejonach świata—na przykład Wschód Pacyfiku jest postrzegany na powierzchni Zatoki Kalifornijskiej jako system skomplikowanych stref pęknięć., Niedawna aktywność wulkaniczna związana z rozprzestrzenianiem się skorupy ziemskiej występuje również w Afarze i w etiopskim systemie ryftowym, który jest wyrazem powierzchniowym grzbietu oceanicznego Mid-Indian. W Zatoce Tadjoura (Morze Czerwone) system grzbietów wchodzi w dal tworząc system ryftowy Ardoukoba. W tym regionie rozwidla się, jedna odnoga rozciągająca się na północ do Zatoki Sueskiej i Akaby, Morza Martwego i Doliny Jordanu, a druga odnoga rozciągająca się na południe do wielkich dolin szczelin wschodnioafrykańskich.