Jeśli jesteś pedagogiem lub masz ucznia w szkole, być może słyszałeś o koncepcji rusztowania Vygotsky. Może to brzmieć jak termin budowlany, ale Wygotski rusztowanie i związana z nim koncepcja strefy bliższego rozwoju to metody nauczania, które mogą pomóc uczniom dowiedzieć się o wiele więcej informacji znacznie szybciej niż w przypadku tradycyjnego nauczania.,

jednak rusztowanie Wygotskiego jest skuteczne tylko wtedy, gdy wiesz, jak je prawidłowo wdrożyć; w przeciwnym razie może to faktycznie utrudnić naukę ucznia. Przeczytaj ten przewodnik, aby dowiedzieć się, czym są rusztowania i strefa bliższego rozwoju, czym jest psychologia rusztowania, czy badania wykazały, że te metody nauczania są skuteczne i jak możesz wykorzystać te metody w klasie do promowania uczenia się.

Co To jest rusztowanie instruktażowe?,

rusztowanie instruktażowe, znane również jako” rusztowanie Wygotskiego „lub po prostu” Rusztowanie”, jest metodą nauczania, która pomaga uczniom dowiedzieć się więcej, pracując z nauczycielem lub bardziej zaawansowanym uczniem, aby osiągnąć swoje cele edukacyjne.

teoria stojąca za nauczaniem polega na tym, że w porównaniu do samodzielnego uczenia się, uczniowie uczą się więcej, współpracując z innymi, którzy mają szerszy zakres umiejętności i wiedzy niż student obecnie., Ci instruktorzy lub rówieśnicy są” rusztowaniem”, które pomagają uczniowi poszerzyć swoje granice uczenia się i uczyć się więcej, niż byłaby w stanie sama.

rusztowania Wygotskiego są częścią koncepcji edukacyjnej „strefa rozwoju bliższego” czyli ZPD. ZPD jest zestaw umiejętności lub wiedzy uczeń nie może zrobić na własną rękę, ale może zrobić z Pomocą lub wskazówek kogoś innego. To Poziom umiejętności tuż powyżej miejsca, w którym aktualnie przebywa uczeń.

ZPD jest często przedstawiany jako seria koncentrycznych okręgów. Najmniejszy krąg to zestaw umiejętności, których uczeń może nauczyć się samodzielnie, bez żadnej pomocy., Następny jest ZPD, czyli umiejętności, które uczeń nie byłby w stanie zrobić samodzielnie, ale może zrobić z nauczycielem lub rówieśnikiem pomagającym jej. Poza tym są umiejętności uczeń nie może zrobić jeszcze, nawet z pomocą.

na przykład powiedzmy, że jest przedszkolak, który uczy się czytać i pisać. Zna wszystkie litery alfabetu, ale nie potrafi jeszcze czytać ani pisać słów., Bez względu na to, jak wiele wskazówek otrzymał, nigdy nie mógł samodzielnie przeczytać powieści w tym momencie, ale z pomocą nauczyciela może nauczyć się czytać i pisać krótkie słowa, takie jak „at”, „chłopiec” i „pies”, ponieważ ta umiejętność jest w ZPD. Samo nauczenie się tej umiejętności zajęłoby mu znacznie dłużej, ale nadal jest to na tyle proste, że może ją zrozumieć, jeśli ma kogoś, kto mu to wyjaśni. ZPD ucznia czyta i pisze krótkie słowa, a nauczyciel, który pomaga mu się ich nauczyć, to rusztowanie.,

zwolennicy ZPD i rusztowań instruktażowych uważają, że są bardzo skutecznymi sposobami maksymalizacji nauki ucznia. Rusztowania mogą być używane, aby pomóc osobie w każdym wieku nauczyć się czegoś nowego, ale w klasie jest to najczęściej używane z młodszymi uczniami (przedszkola i szkoły podstawowej), ponieważ uczą się nowych umiejętności i koncepcji, na które nie byli narażeni wcześniej najczęściej.

Jaka jest historia rusztowania Wygotskiego?,

Lew Wygotski (1896-1934) był Radzieckim psychologiem, który ukuł termin „Strefa bliższego rozwoju” i przeprowadził wiele badań, które doprowadziły do rusztowania instruktażowego. Dlatego koncepcja jest często określana jako ” Wygotski rusztowanie.”

Wygotsky skupił swoje prace na psychologii rozwojowej i to właśnie w latach 20.i na początku lat 30., pod koniec kariery, rozwinął koncepcję ZPD., Wygotsky uważał, że nauczyciele powinni pomagać uczniom uczyć się w ramach ZPD, aby mogli zwiększyć swoje umiejętności i wiedzę bez frustracji przez rzeczy, które są obecnie zbyt trudne do osiągnięcia.

Wygotsky wpadł na pomysł ZPD po obszernym przestudiowaniu sposobu uczenia się małych dzieci i skuteczności różnych metod nauczania., Stwierdził, że indywidualne testy oparte na wiedzy są często niedokładnym sposobem pomiaru inteligencji młodego ucznia, ponieważ dzieci muszą wchodzić w interakcje z innymi, którzy są bardziej inteligentni niż obecnie, aby się uczyć. Przytoczył wiele przykładów kultur, w których małe dzieci uczą się nowych umiejętności i wiedzy przekazywanej przez starsze pokolenia.

na przykład, gdy niemowlęta uczą się chodzić, często zaczynają od trzymania ubrań lub rąk dorosłego lub starszego dziecka, które je prowadzi., Niemowlę będzie to robić, dopóki nie będzie miało wystarczająco dużo umiejętności i siły, aby chodzić samodzielnie. W ten sposób są w stanie nauczyć się chodzić znacznie szybciej, niż gdyby oczekiwano, że nauczą się, nie będąc w stanie niczego trzymać.

Wygotsky zamiast tego wierzył, że właściwym sposobem testowania młodych uczniów jest sprawdzenie ich zdolności do rozwiązywania problemów zarówno samodzielnie, jak i z pomocą osoby dorosłej. Dr Maria Montessori, która założyła filozofię edukacji Montessori, opublikowała również podobne badania kilkadziesiąt lat przed Wygotskim., Wygotski zmarł w 1934 roku, niecałą dekadę po wprowadzeniu idei ZPD, a po jego śmierci badania nad jego ideami znacznie zmalały.

w latach 60.twórczość Wygotskiego została ożywiona przez nową grupę psychologów studiujących psychologię rozwojową. Dr Jerome Bruner ukuł termin „rusztowanie” i powiązał go z pracami Wygotskiego. Dr Bruner i inni psychologowie zaczęli badać wykorzystanie ZPD w różnych kontekstach edukacyjnych i odkryli, że zachęcanie uczniów do rozwiązywania najtrudniejszych zadań w ramach ZPD prowadzi do największej nauki.,

dziś rusztowania nadal są badane i wykorzystywane w szkołach, a wiele ostatnich badań koncentruje się na tym, jak wykorzystać rusztowania, aby zajęcia (w tym zajęcia online) były bardziej efektywne.

czy rusztowania Vygotsky działają?

w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat przeprowadzono liczne badania mające na celu zbadanie skuteczności stosowania ZPD i rusztowań jako metod nauczania., Ogólnie rzecz biorąc, badania wykazały, że metody te często mogą pomóc uczniom dowiedzieć się więcej niż w porównaniu z tradycyjnymi metodami nauczania, ale wymagają one od instruktora dobrej znajomości ZPD studenta, aby mógł dostosować metodę nauczania do nich.

wczesne badania z 1975 roku wykazały, że czteroletnie dzieci, których matka kontaktowała się z nimi i dawała im rady, były w stanie zbudować znacznie bardziej skomplikowane wieże blokowe niż ci, którzy pracowali samotnie., Dzieci, które odniosły największe sukcesy, to te, których matki dostosowały swoją strategię w oparciu o to, jak dobrze ich dziecko wykonywało zadanie. Różnie komentowali w zależności od tego, czy dziecko ma się dobrze, czy też ma problemy. Badanie z 1990 roku wykazało podobne wyniki, gdy dzieci zostały poproszone o umieszczenie mebli do domku dla Lalek w odpowiednim pokoju. Dzieci, których matki dawały im wskazówki, odnosiły znacznie większe sukcesy niż te, które wykonały zadanie samodzielnie.,

badanie opublikowane w 2000 roku, które koncentrowało się na nauczycielu używającym ZPD i rusztowania do nauczania języka angielskiego Farsi, wykazało, że metody te mogą być skutecznym sposobem nauczenia kogoś nowego języka. Gdy uczeń doskonalił swoje umiejętności angielskie, jego nauczyciel przeszedł od nauczania poszczególnych słów i zwrotów, do zadawania pytań tak/nie, do zadawania pytań, które wymagały bardziej dogłębnych odpowiedzi. Ten stopniowy wzrost trudności pomógł studentowi poprawić swoje umiejętności angielskie, jednocześnie zmniejszając poczucie frustracji z próby umiejętności językowych poza jego obecnym poziomem.,

podobne badanie psychologii rusztowania opublikowane w 2014 roku wykazało, że w grupie 30 studentów języka australijskiego ci, którzy mieli nauczycieli, którzy używali technik rusztowania, osiągnęli znacznie większy postęp w zakresie jakości pisania i stosowania strategii.

dwa badania, jedno z 2003 i jedno z 2010, wykazały, że ZPD i rusztowania mogą być skuteczne, ale jeśli instruktor nie wie, jak je prawidłowo wdrożyć, jest narażona na zbyt dużą pomoc uczniom, co zmienia ich w biernych uczniów i utrudnia ich rozwój.,

Wskazówki dotyczące korzystania z rusztowania Wygotskiego w klasie

z badań omówionych powyżej wiemy, że rusztowanie instruktażowe może być skutecznym narzędziem nauczania, ale tylko wtedy, gdy instruktor rozumie, jak z niego korzystać. Poniżej znajdują się cztery wskazówki dotyczące korzystania z rusztowań w klasie.

poznaj ZPD każdego ucznia

aby skutecznie wykorzystywać techniki ZPD i rusztowań, ważne jest, aby znać aktualny poziom wiedzy uczniów., Bez tych informacji nie będziesz w stanie ich nauczyć w ZPD ani zapewnić skutecznego wsparcia rusztowań.

zanim zaczniesz lekcję z rusztowaniem ZPD lub Vygotsky, znajdź ich podstawową wiedzę, udzielając krótkiego quizu lub przeprowadzając dyskusję wprowadzającą na ten temat, w której zadajesz uczniom pytania, aby dowiedzieć się, co już wiedzą.

Pamiętaj również, że każdy uczeń będzie miał inny ZPD dla każdego przedmiotu, którego uczysz., Jeśli klasa ma bardzo zróżnicowane ZPD dla określonego tematu, może być bardziej skuteczne, aby pracować w grupach lub indywidualnie podczas chodzenia po klasie i zapewnić wskazówki, dzięki czemu można dostosować swoje techniki do ZPD każdego ucznia.

zachęcanie do pracy w grupie

praca w grupie może być bardzo skutecznym sposobem wykorzystania zasad rusztowania w klasie, ponieważ uczniowie mogą uczyć się od siebie podczas wspólnej pracy nad projektem. Bardziej zaawansowani uczniowie mogą pomagać innym w nauce, doskonaląc własne umiejętności, wyjaśniając swój proces myślowy., Staraj się tworzyć grupy, które zawierają uczniów o różnych zestawach umiejętności i poziomach nauczania, aby zmaksymalizować ilość uczniów uczących się od siebie nawzajem.

upewnij się, że każdy uczeń w grupie aktywnie uczestniczy. Jeśli widzisz jednego ucznia wykonującego większość pracy, poproś go o opinie innych uczniów i podkreśl znaczenie wkładu każdego z nich.

nie oferuj zbyt dużej pomocy

potencjalną wadą rusztowania Wygotskiego jest możliwość udzielenia zbyt dużej pomocy., Powoduje to, że uczeń staje się biernym, a nie aktywnym uczniem i faktycznie zmniejsza ilość uczenia się przez niego.

Jeśli korzystasz z technik rusztowań, nie wskakuj od razu i zacznij udzielać porad. Niech każdy uczeń najpierw pracuje na własną rękę. Kiedy zaczynają walczyć, najpierw zaczynają zadawać im pytania o to, co zrobili i co uważają, że powinni zrobić dalej. W miarę możliwości zadawaj otwarte pytania, które zachęcają ich do samodzielnego znalezienia rozwiązania, a nie tylko mówienia im o następnym kroku.,

na przykład, jeśli uczeń próbuje zbudować wieżę blokową, o wiele bardziej pomocne jest mówienie takich rzeczy, jak „jak myślisz, jak możesz uczynić tę wieżę silniejszą?”lub” jak myślisz, dlaczego Wieża się zawaliła?”niż” musisz powiększyć bazę.”

Jeśli po zastanowieniu się przez ucznia nad problemem, możesz zacząć oferować konkretne porady, co robić dalej, ale pamiętaj, aby nadal zadawać pytania, które pomogą zwiększyć zrozumienie ucznia., Na przykład, po udzieleniu porady, jak ulepszyć wieżę blokową, możesz zapytać: „dlaczego uważasz, że powiększenie bazy pomaga utrzymać wieżę?”

niech uczniowie głośno myślą

to, że uczniowie omawiają swój proces myślowy, jest jednym z najlepszych sposobów, aby dowiedzieć się, gdzie są ich obecne umiejętności (a tym samym określić ich ZPD) i upewnić się, że aktywnie uczą się. Jako studentka pracuje nad projektem, niech porozmawia o tym, dlaczego podejmuje określone decyzje, co powinna zrobić dalej i czego nie jest pewna., Kiedy udzielasz porad, upewnij się, że wyjaśniasz również swój własny proces myślowy, aby uczniowie mogli zrozumieć, dlaczego podejmujesz decyzje, które podjąłeś.

podsumowanie: rusztowania Vygotsky i Strefa bliższego rozwoju

rusztowania Vygotsky to metoda nauczania, która wykorzystuje instruktorów i bardziej zaawansowanych rówieśników, aby pomóc uczniom w nauce., Wygotsky teoria rozwoju poznawczego stwierdza, że uczniowie nauczą się więcej, gdy otrzymają wskazówki od kogoś, kto ma więcej umiejętności w przedmiotach, których się uczą, niż gdyby sami zajmowali się tematem.

rusztowanie Wygotskiego jest częścią teorii edukacji strefa rozwoju proksymalnego., Strefa rozwoju bliższego stwierdza, że każdy uczeń, dla każdego przedmiotu, ma trzy poziomy uczenia się: rzeczy, które uczeń może osiągnąć samodzielnie, rzeczy, które może osiągnąć z pomocą kogoś innego (strefa rozwoju bliższego) i rzeczy, których nie może osiągnąć, bez względu na to, jak bardzo ma pomoc. Teoria rusztowań ZPD i Wygotskiego jest taka, że uczniowie uczą się najwięcej, gdy są w ZPD.

Radziecki psycholog Lew Wygotski opracował ZPD i Wygotski teorię rozwoju poznawczego, podczas gdy Jerome Bruner opracował psychologię rusztowania kilkadziesiąt lat później., Badania wykazały, że rusztowanie może być bardzo skuteczną metodą nauczania, o ile nauczyciel rozumie stojące za nim pojęcia i nie zapewnia zbyt wielu wskazówek.

Jeśli korzystasz z rusztowań i strefy bliższego rozwoju w klasie, pamiętaj, aby znać ZPD każdego ucznia, zachęcać do pracy w grupie, nie oferować zbyt dużej pomocy i kazać uczniom wyjaśniać na głos swój proces myślowy.

co dalej?

jesteś nauczycielem piszącym rekomendacje dla swoich uczniów?, Przeczytaj wszystko o tym, jak napisać znakomity list polecający dla swoich uczniów, wraz z tym, czego nie zawierać.

Kiedy uczelnie zaczynają patrzeć na oceny ucznia? Czy uczelnie patrzą na klasy Gimnazjum? Przeczytaj nasz przewodnik, aby dowiedzieć się, jak oceny w Gimnazjum są ważne dla przyjęć na studia.

piszesz pracę do szkoły, ale nie wiesz o czym pisać? Nasz przewodnik po tematach artykułów naukowych ma ponad 100 tematów w dziesięciu kategoriach, więc możesz być pewien, że znajdziesz idealny temat dla siebie.

masz znajomych, którzy również potrzebują pomocy w przygotowaniu do testów? Podziel się tym artykułem!,