niektóre schorzenia mogą komplikować ciążę. Ale przy odpowiedniej opiece większość kobiet może cieszyć się zdrową ciążą, nawet z ich problemami zdrowotnymi.

cukrzyca przed ciążą

cukrzyca jest problemem zdrowotnym, w którym organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny. Organizm nie jest w stanie wykorzystać wytwarzanej insuliny. Insulina jest hormonem, który pozwala glukozie wejść do komórek ciała, aby paliwa. Kiedy glukoza nie może dostać się do komórek, gromadzi się we krwi, a komórki organizmu umierają z głodu., Cukrzyca w ciąży może mieć poważne wyniki dla Ciebie i rosnącego płodu. To, jak poważne są problemy, zależy od tego, jak poważna jest twoja cukrzyca. Jest to szczególnie ważne, jeśli u pacjenta występują zaburzenia naczyń krwionośnych i poziom cukru (glukozy) we krwi nie jest odpowiednio kontrolowany.

cukrzyca występująca w ciąży

cukrzyca występująca w ciąży opisywana jest jako:

• cukrzyca ciążowa. To jest, gdy rozwija się oporność na insulinę z powodu hormonów ciąży. Jeśli u pacjenta rozwinie się cukrzyca ciężarnych, pacjent może być nieinsulonozależny lub insulinozależny.,

• cukrzyca Pregestacyjna. To jest, gdy masz już cukrzycę i zajść w ciążę.

Co to jest cukrzyca ciążowa?

cukrzyca ciążowa jest stanem, w którym poziom glukozy jest podwyższony, a inne objawy cukrzycy pojawiają się w czasie ciąży u kobiety, u której wcześniej nie zdiagnozowano cukrzycy. W większości przypadków wszystkie objawy cukrzycy ustępują po porodzie. Jednak kobiety z cukrzycą ciężarnych mają zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy w późniejszym życiu. Jest to szczególnie ważne, jeśli mieli nadwagę przed ciążą.,

w przeciwieństwie do innych rodzajów cukrzycy, cukrzyca ciążowa nie jest spowodowana brakiem insuliny, ale innymi hormonami, które blokują wytwarzaną insulinę, stanem określanym jako insulinooporność.

co powoduje cukrzycę ciążową?

przyczyna cukrzycy ciążowej nie jest znana. Ale są pewne teorie, dlaczego tak się dzieje.

łożysko zaopatruje rosnący płód w składniki odżywcze i wodę. To również sprawia, że wiele hormonów do utrzymania ciąży. Niektóre z tych hormonów to estrogen, kortyzol i ludzki laktogen łożyskowy. Hormony te mogą blokować insulinę., To często zaczyna się około 20 do 24 tygodnia ciąży.

w miarę wzrostu łożyska powstaje coraz więcej tych hormonów. Insulinooporność staje się większa. Zwykle trzustka jest w stanie wytwarzać więcej insuliny, aby przezwyciężyć insulinooporność. Ale gdy nie ma wystarczającej ilości insuliny, aby przezwyciężyć działanie hormonów łożyskowych, wyniki cukrzycy ciężarnych.

kto jest zagrożony cukrzycą ciążową?

każda kobieta może mieć cukrzycę ciążową w czasie ciąży., Ale te czynniki mogą zwiększać ryzyko:

• cukrzyca w wywiadzie rodzinnym

• otyłość

• po porodzie bardzo dużego niemowlęcia, martwego dziecka lub dziecka z wadą wrodzoną

• wiek. Kobiety w wieku powyżej 25 lat są bardziej narażone na ryzyko niż kobiety młodsze.

wyższy poziom glukozy w moczu jest często uwzględniany na liście czynników ryzyka. Ale nie uważa się, że jest wiarygodnym objawem cukrzycy ciążowej.

Jak diagnozuje się cukrzycę ciążową?,

badanie przesiewowe glukozy wykonuje się zwykle między 24 a 28 tygodniem ciąży. W tym teście pijesz specjalny napój glukozowy. 1 godzinę później mierzy się stężenie cukru we krwi.

Jeśli ten test wykazuje zwiększone stężenie cukru we krwi, może być konieczne 3-godzinny test tolerancji glukozy po kilku dniach spożywania specjalnej diety. Jeśli wyniki drugiego testu znajdują się w nieprawidłowym zakresie, diagnozuje się cukrzycę ciążową.

leczenie cukrzycy ciążowej

leczenie zależy od objawów, wieku i ogólnego stanu zdrowia. Będzie to również zależeć od tego, jak poważny jest stan.,

leczenie cukrzycy ciężarnych koncentruje się na utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi. Leczenie może obejmować:

• specjalna dieta

• ćwiczenia

• codzienne monitorowanie stężenia glukozy we krwi

• wstrzyknięcia insuliny lub leki na receptę

możliwe powikłania cukrzycy ciążowej u dziecka

w przeciwieństwie do innych rodzajów cukrzycy, cukrzyca ciążowa na ogół nie powoduje wad wrodzonych. Wady wrodzone często pojawiają się w pierwszym trymestrze ciąży., Są one bardziej prawdopodobne u kobiet z cukrzycą przed rozpoczęciem leczenia, u których mogą wystąpić zmiany stężenia cukru we krwi w tym czasie. Kobiety z cukrzycą ciężarnych zazwyczaj mają prawidłowy poziom cukru we krwi w krytycznym pierwszym trymestrze ciąży.

powikłania cukrzycy ciążowej można często kontrolować i zapobiegać. Kluczem do zapobiegania jest ścisła kontrola stężenia cukru we krwi zaraz po zdiagnozowaniu przez lekarza cukrzycy ciężarnych.

Niemowlęta matek z cukrzycą ciążową są narażone na szereg zaburzeń równowagi chemicznej., Przykładem jest niski poziom wapnia i magnezu we krwi. Ale główne problemy cukrzycy ciążowej są następujące.

Makrosomia

jest to sytuacja, gdy dziecko jest znacznie większe niż normalnie. Wszystkie składniki odżywcze, które otrzymuje płód, pochodzą bezpośrednio z krwi matki. Jeśli we krwi matki jest zbyt dużo glukozy, trzustka płodu wyczuwa wysoki poziom glukozy i wytwarza więcej insuliny, aby spróbować użyć tej glukozy. Płód przekształca dodatkową glukozę w tłuszcz. Nawet jeśli matka ma cukrzycę ciążową, płód jest w stanie wytwarzać całą insulinę, której potrzebuje., Połączenie wysokiego poziomu glukozy we krwi matki i wysokiego poziomu insuliny u płodu powoduje duże odkładanie się tłuszczu. Powoduje to, że płód rośnie bardzo duży.

uraz porodowy

uraz porodowy może wystąpić z powodu dużego rozmiaru dziecka i problemów z narodzinami.

hipoglikemia

hipoglikemia występuje, gdy dziecko ma niski poziom cukru we krwi zaraz po urodzeniu. Ten problem występuje, jeśli poziom cukru we krwi matki były wysokie. Powoduje to, że płód ma wysoki poziom insuliny w krążeniu. Po urodzeniu dziecko nadal ma wysoki poziom insuliny., Ale nie ma już wysokiego poziomu cukru od matki. Powoduje to, że poziom cukru we krwi noworodka staje się bardzo niski. Poziom cukru we krwi dziecka jest sprawdzany po urodzeniu.

problemy z oddychaniem (niewydolność oddechowa)

zbyt duża ilość insuliny lub zbyt duża ilość glukozy w organizmie dziecka może opóźnić dojrzewanie płuc. Może to powodować problemy z oddychaniem. Jest to bardziej prawdopodobne, jeśli dziecko urodzi się przed 37 tygodniem ciąży.,

wysokie ciśnienie krwi a ciąża

wysokie ciśnienie krwi może wystąpić w ciąży w 2 postaciach. Może to być istniejący wcześniej problem zdrowotny zwany przewlekłym nadciśnieniem. Lub może rozwinąć się w czasie ciąży. Jest to wówczas znane jako nadciśnienie ciążowe. Nazywa się to również toksykologią lub stanem przedrzucawkowym. Zdarza się to najczęściej u młodych kobiet z pierwszą ciążą. Jest to bardziej powszechne w ciąży bliźniaczej, a u kobiet, które miały problemy z ciśnieniem krwi we wcześniejszej ciąży.

wysokie ciśnienie krwi może prowadzić do problemów łożyskowych i spowolnienia wzrostu płodu., Nieleczone, ciężkie wysokie ciśnienie krwi może powodować niebezpieczne drgawki, a nawet śmierć matki i płodu.

kobiety z stanem przedrzucawkowym mogą potrzebować leżenia na łóżku. Jeśli masz umiarkowaną lub ciężką stan przedrzucawkowy lub rzucawkę (stan przedrzucawkowy powikłany drgawkami), często będziesz musiał pozostać w szpitalu i być leczony lekami.

kobiety, które mają wysokie ciśnienie krwi przed ciążą, często muszą przyjmować leki na ciśnienie krwi. Lekarz prowadzący może zmienić lek na bezpieczniejszy w czasie ciąży.,

badania czynności nerek i ultradźwięki są często wykonywane częściej u kobiet w ciąży z wysokim ciśnieniem krwi. Pomagają mieć oko na zdrowie matki oraz wzrost i rozwój płodu.

choroby zakaźne i ciąża

infekcje w czasie ciąży mogą stanowić zagrożenie dla płodu. Nawet proste zakażenie dróg moczowych, które jest powszechne w czasie ciąży, należy leczyć od razu. Infekcja, która nie jest leczona, może prowadzić do przedwczesnego porodu i pęknięcia błon otaczających płód. Niektóre choroby zakaźne są wymienione poniżej.,

toksoplazmoza

toksoplazmoza jest zakażeniem wywołanym przez jednokomórkowego pasożyta o nazwie Toxoplasma gondii. Wiele osób może mieć zakażenie toxoplasma. Ale bardzo niewielu ma objawy, ponieważ układ odpornościowy często utrzymuje pasożyta z powodu choroby. Dzieci, które zaraziły się przed urodzeniem, mogą urodzić się z poważnymi problemami psychicznymi lub fizycznymi. Toksoplazmoza często powoduje objawy grypopodobne, obrzęk węzłów chłonnych lub bóle mięśni i bóle, które trwają od kilku dni do kilku tygodni. Możesz zostać przebadany, aby sprawdzić, czy rozwinęło się przeciwciała przeciwko chorobie., Badanie płodu może obejmować USG lub badanie płynu owodniowego lub krwi pępowinowej. Leczenie może obejmować antybiotyki. Następujące środki mogą pomóc w zapobieganiu zakażeniu toksoplazmozą:

• noś rękawiczki, gdy uprawiasz ogród lub robisz coś na zewnątrz, co wiąże się z obsługą gleby. Koty mogą przekazać pasożyta w ich kale. Często używają ogrodów i piaskownic jako kuwet. Dobrze umyć ręce mydłem i ciepłą wodą po zajęciach na świeżym powietrzu. Zrób to szczególnie przed jedzeniem lub przygotowywaniem jedzenia.

• niech ktoś zdrowy i nie w ciąży zmieni kuwetę Twojego kota., Jeśli nie jest to możliwe, należy nosić rękawiczki i czyścić kuwetę codziennie. Pasożyt znaleziony w kale kota może zarazić cię tylko kilka dni po przejściu. Następnie dobrze umyć ręce mydłem i ciepłą wodą.

• niech ktoś, kto jest zdrowy i nie jest w ciąży, zajmie się surowym mięsem dla Ciebie. Jeśli nie jest to możliwe, noś czyste, lateksowe rękawiczki, gdy dotykasz surowego mięsa. Umyć wszelkie deski do krojenia, zlewozmywaki, Noże i inne naczynia, które mogły dotknąć surowego mięsa. Następnie dobrze umyć ręce mydłem i ciepłą wodą.

• wszystkie mięso dokładnie ugotować., Oznacza to, dopóki nie będzie już różowy w centrum lub dopóki soki nie będą jasne. Nie smakuj mięsa, zanim zostanie w pełni ugotowane.

zatrucie pokarmowe

Kobieta w ciąży nie powinna jeść niedogotowanych lub surowych pokarmów ze względu na ryzyko zatrucia pokarmowego. Zatrucie pokarmowe może odwodnić cię i utrzymać płód od uzyskania pożywienia. Może również powodować zapalenie opon mózgowych i zapalenie płuc u płodu, kończąc się ewentualną śmiercią. Oto wskazówki dotyczące zapobiegania zatruciom pokarmowym:

• dokładnie gotuj surową żywność ze źródeł zwierzęcych, takich jak wołowina, wieprzowina lub drób.,

• przed jedzeniem umyć surowe warzywa.

• niegotowane mięso należy oddzielać od warzyw oraz od potraw gotowanych i gotowych do spożycia.

• nie pij surowego (niepasteryzowanego) mleka ani nie jedz produktów z surowego mleka.

• umyj ręce, Noże i deski do krojenia po obróbce niegotowanych potraw.

choroby przenoszone drogą płciową (STD)

Chlamydia

infekcje takie jak chlamydia mogą być związane z przedwczesnym porodem i pęknięciem błon.

zapalenie wątroby

jest to wirus, który powoduje zapalenie wątroby., Może to spowodować uszkodzenie i zniszczenie komórek wątroby. Istnieje 5 głównych typów wirusa zapalenia wątroby. Najczęstszym typem, który występuje w ciąży jest zapalenie wątroby typu B (HBV). Ten typ rozprzestrzenia się głównie poprzez zanieczyszczoną krew i produkty krwiopochodne, kontakt seksualny i zanieczyszczone igły IV. HBV zanika u większości ludzi. ale około 1 na 10 osób będzie przewlekłe HBV. Wirus zapalenia wątroby typu B może prowadzić do przewlekłego zapalenia wątroby, marskości wątroby, raka wątroby, niewydolności wątroby i śmierci. Zakażone kobiety w ciąży mogą wysłać wirusa do płodu w czasie ciąży i po urodzeniu.,

im później w ciąży matka dostaje wirusa, tym większa szansa na infekcję u dziecka. Objawy przedmiotowe i podmiotowe HBV to:

• zażółcenie skóry, oczu i błon śluzowych (żółtaczka)

• zmęczenie (zmęczenie)

• ból brzucha

• utrata apetytu

• nudności, które pojawiają się i znikają

• wymioty

badanie krwi na wirusowe zapalenie wątroby typu B jest częścią rutynowych badań prenatalnych. Matki zakażone wirusem HBV mogą otrzymać lek o nazwie immunoglobulina przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B., Niemowlęta matek zakażonych wirusem HBV powinny otrzymać immunoglobulinę przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B i szczepionkę przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B w ciągu pierwszych 12 godzin po urodzeniu. Dzieci matek o nieznanym statusie HBV powinny otrzymać szczepionkę przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B w ciągu pierwszych 12 godzin po urodzeniu. Dzieci matek z ujemnym wynikiem na HBV należy zaszczepić przed opuszczeniem szpitala. Wcześniaki ważące mniej niż 4,5 funtów (2000 gramów) urodzone przez matki z ujemnym HBV powinny mieć pierwszą dawkę szczepionki opóźnioną do 1 miesiąca po urodzeniu lub opuszczeniu szpitala., Wszystkie dzieci powinny ukończyć serię szczepionek przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, aby być w pełni chronione przed zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu B.

HIV

Kobieta z HIV ma 1 do 4 szans na zarażenie płodu. AIDS jest spowodowane przez HIV. Wirus ten zabija lub szkodzi komórkom układu odpornościowego. Z czasem niszczy zdolność organizmu do zwalczania infekcji i niektórych nowotworów. Termin AIDS jest używany w odniesieniu do najbardziej zaawansowanych stadiów zakażenia HIV. HIV rozprzestrzenia się najczęściej przez kontakt seksualny z zakażonym partnerem.

HIV może również rozprzestrzeniać się poprzez kontakt z zakażoną krwią., Dzieje się tak głównie przez udostępnianie igieł, strzykawek lub sprzętu do używania narkotyków z kimś, kto ma wirusa. Według National Institutes of Health HIV jest przenoszony z matki na dziecko podczas ciąży, porodu i porodu lub przez karmienie piersią. Stanowi to prawie wszystkie przypadki AIDS u dzieci w USA.

u niektórych osób może rozwinąć się choroba grypopodobna w ciągu miesiąca lub dwóch po ekspozycji na wirusa HIV. Ale wiele osób nie ma żadnych objawów w ogóle, gdy po raz pierwszy się zarazić. Trwałe lub ciężkie objawy mogą nie pojawiać się przez 10 lat lub dłużej po pierwszym przedostaniu się wirusa HIV do organizmu dorosłych., Mogą pojawić się w ciągu 2 lat u dzieci urodzonych z zakażeniem HIV.

American College of Obstetricians and Gynecologists zaleca badania na HIV u wszystkich kobiet w ciąży. Opieka prenatalna, która obejmuje poradnictwo HIV, badania i leczenie zakażonych matek i ich dzieci ratuje życie i zasoby. Obecne zalecenia są dla kobiet zakażonych HIV do przyjmowania leków w czasie ciąży i podczas porodu. Badania krwi są również wykonywane w celu sprawdzenia ilości wirusa. Noworodki matek zakażonych wirusem HIV mogą również otrzymać lekarstwa., Badania wykazały, że podawanie matce leków przeciwretrowirusowych w czasie ciąży, porodu i porodu może zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa na dziecko. Redukcja ta wynosi od 25% do mniej niż 2%. Od czasu, gdy w 1995 r. CDC zaczęło zalecać rutynowe badania przesiewowe HIV u wszystkich kobiet w ciąży, szacowana liczba matek przenoszących HIV na swoje dzieci spadła o około 85%. Cesarskie poród jest często zalecane dla kobiet zakażonych HIV z wysokim poziomem wirusa. Ponieważ mleko piersią zawiera wirusa, kobiety zakażone HIV nie powinny karmić piersią swoich dzieci., Badania pokazują, że karmienie piersią zwiększa ryzyko rozprzestrzeniania się wirusa.

opryszczka

opryszczka narządów płciowych może rozprzestrzeniać się na dziecko podczas porodu, jeśli kobieta ma aktywną infekcję w tym czasie. Opryszczka jest spowodowana wirusem herpes simplex (HSV). Zakażenia opryszczką mogą powodować pęcherze i owrzodzenia na ustach lub twarzy (opryszczka jamy ustnej), lub w okolicy narządów płciowych (opryszczka narządów płciowych). HSV jest infekcją trwającą całe życie. Objawy HSV mogą obejmować bolesne pęcherze lub otwarte rany w okolicy narządów płciowych. Mrowienie lub pieczenie uczucie w nogach, pośladki, lub okolicy narządów płciowych może się zdarzyć pierwszy., Opryszczka rany zwykle odejść w ciągu kilku tygodni. Ale wirus pozostaje w organizmie, a zmiany mogą powrócić od czasu do czasu.

ważne jest, aby kobiety nie miały opryszczki w czasie ciąży. Pierwszy epizod w czasie ciąży stwarza większe ryzyko przekazania go noworodkowi. Kobiety mogą być leczone lekiem przeciwwirusowym, jeśli choroba jest ciężka. Opryszczka narządów płciowych może powodować potencjalnie śmiertelne infekcje u niemowląt, jeśli matka ma aktywną opryszczkę narządów płciowych (zrzucanie wirusa) w momencie urodzenia. Cesarskie dostawy jest często zalecane dla aktywnych opryszczka narządów płciowych., Na szczęście zakażenie dziecka jest rzadkie wśród kobiet z infekcją opryszczki narządów płciowych.

Ochrona przed opryszczką narządów płciowych obejmuje nie uprawianie seksu, gdy masz objawy i zawsze przy użyciu prezerwatyw lateksowych między ogniskami.

Zika

wirus Zika rozprzestrzenia się głównie przez zainfekowane komary. Możesz również uzyskać wirusa Zika, uprawiając seks bez zabezpieczenia z kimś, kto ma wirusa Zika. Dzieci zakażone przed urodzeniem mogą mieć wady wrodzone, takie jak mikrocefalia. Dzieje się tak, gdy głowa i mózg dziecka są mniejsze niż oczekiwano w porównaniu do dzieci tej samej płci i wieku., Może również powodować inne wady wrodzone, które wpływają na mózg.

w czasie ciąży nie podróżuj do miejsc, w których istnieje ryzyko zachorowania na wirus Zika. Używaj prezerwatyw z partnerem, który ma wirusa Zika lub który podróżował z nim do miejsc. Jeśli musisz podróżować, porozmawiaj z lekarzem o sposobach zapobiegania rozprzestrzenianiu się wirusa.