Sekcjonalizm w Ameryce 1800 roku odnosi się do różnych stylów życia, struktur społecznych, zwyczajów i wartości politycznych północy i Południa. Podczas wojny w 1812 roku doszło do napięć regionalnych, które doprowadziły do Konwencji Hartford, która objawiła niezadowolenie północy z embarga na handel zagraniczny, które miało nieproporcjonalny wpływ na przemysłową Północ, kompromisu trzech piątych, rozcieńczenia Północnej władzy przez nowe państwa i sukcesji południowych prezydentów., W latach 1800-1850, kiedy to Północ uprzemysłowiła, zurbanizowała i zbudowała zamożne fabryki, podczas gdy Głębokie Południe koncentrowało się na rolnictwie plantacyjnym opartym na niewolniczej pracy, wraz z rolnictwem dla biednych białych, którzy nie posiadali niewolników. Południowcy bronili niewolnictwa częściowo twierdząc, że pracownicy północnych fabryk pracowali w gorszych warunkach i nie byli pod opieką swoich pracodawców. Obrońcy niewolnictwa określali robotników fabrycznych mianem „białych niewolników północy”.,

tymczasem Północni przemysłowcy i robotnicy skorzystali z systemu niewolniczego, nawet jak niektórzy politycy Zachodu i przywódcy religijni potępili go. Południe rozszerzyło się na bogate nowe ziemie na południowym zachodzie (od Alabamy po Teksas). Jednak niewolnictwo spadło w państwach przygranicznych i ledwo mogło przetrwać w miastach i obszarach przemysłowych (zanikało w miastach takich jak Baltimore, Louisville i St.Louis), więc Południe oparte na niewolnictwie było wiejskie i nieprzemysłowe., Z drugiej strony, gdy popyt na bawełnę wzrastał, Cena niewolników rosła, ponieważ niewolnicy byli uważani za konieczne do zbioru i udoskonalania bawełny. Historycy zastanawiali się, czy różnice ekonomiczne między przemysłowym Wschodem a rolniczym południem przyczyniły się do wybuchu wojny domowej. Niektórzy historycy obecnie nie zgadzają się z ekonomicznym determinizmem historyka Charlesa Bearda w latach 20.i podkreślają, że ekonomia Północna i Południowa w dużej mierze się uzupełniały.

historycy są zgodni, że instytucje społeczne i kulturalne były bardzo różne na północy i południu., Na południu bogaci mężczyźni posiadali całą ziemię wysokiej jakości, pozostawiając biednych białych rolników z marginalnymi gruntami o niskiej wydajności. Obawa przed buntami niewolników i propaganda abolicjonistyczna sprawiły, że Południe było militarnie wrogo nastawione do podejrzanych idei. Członkowie i politycy nowo powstałej Partii Republikańskiej byli niezwykle krytyczni wobec społeczeństwa Południowego i twierdzili, że system wolnej pracy na północy skutkował znacznie większym dobrobytem., Republikanie krytykujący Południowy system niewolnictwa powszechnie cytują większy wzrost populacji północnych stanów, wraz z ich szybkim wzrostem w fabrykach, gospodarstwach rolnych i szkołach jako dowód wyższości wolnego systemu pracy.

Południowcy twierdzili, że to Północ się zmienia i jest podatna na nowe „Ismy”, podczas gdy Południe pozostało wierne historycznym wartościom republikańskim Ojców Założycieli (wielu z nich posiadało niewolników, w tym Washingtona, Jeffersona i Madison)., Kwestia przyjęcia niewolnictwa (pod pozorem odrzucenia posiadających niewolników biskupów i misjonarzy) podzieliła największe Denominacje religijne (kościoły Metodystyczne, Baptystyczne i Prezbiteriańskie) na odrębne Denominacje Północne i Południowe. Uprzemysłowienie oznaczało, że siedmiu z ośmiu europejskich imigrantów osiedliło się na północy. Ruch dwukrotnie większej liczby białych odchodzących od południa na północ przyczynił się do obronno-agresywnego zachowania politycznego południa.

Sekcjonalizm istniał również na amerykańskim Zachodzie., Rolnicy pod koniec XIX wieku, czując się wyzyskiwani przez Koleje na Wschodzie, popierali populistyczny ruch polityczny.