jeden z najbardziej znanych wierszy Williama Shakespeare ' a, wielkiego angielskiego poety i dramaturga, opisujący krąg ludzkiego życia. Szekspir genialnie porównuje okresy życia do sztuk teatralnych, w których aktorzy-ludzie-grają swoje role, dopóki nie odejdą na zawsze ze sceny.,

Seven Ages of Man

WILLIAM SHAKESPEARE

cały świat jest sceną,
i wszyscy mężczyźni i kobiety Tylko gracze,
mają swoje wyjścia i wejścia,
i jeden człowiek w swoim czasie gra wiele ról,
jego akty są Siedem wieków. Początkowo niemowlę,
Mruczało i rzygało w ramionach pielęgniarki.
wtedy jęczący uczeń z tornistrem
i błyszcząca morning face, skradający się jak ślimak
niechętnie do szkoły. A potem kochanek,
wzdychając jak Piecyk, ze smutną balladą
wykonaną do brwi swojej kochanki., Potem żołnierz,
pełen dziwnych przysięg, brodaty jak pard,
zazdrosny o honor, nagły i szybki w kłótni,
szukający reputacji bańki
nawet w ustach armaty. A potem sprawiedliwość
w pięknym okrągłym brzuchu, z dobrym kaponem lin ' d,
z oczami surowymi, i brodą o formalnym kroju,
pełną mądrych pił, i nowoczesnych instancji,
i tak gra swoją rolę., 6. wiek zmienia się
w szczupły i pantalon,
z okularami na nosie i woreczkiem na boku,
jego młodzieńczy wąż dobrze ujął, świat zbyt szeroki,
dla jego skurczonego trzonu, i jego wielki męski głos,
zwracający się ponownie w kierunku dziecinnej góry, rury
i gwizdki w jego dźwięku. Ostatnia scena,
która kończy tę dziwną, obfitującą w wydarzenia historię,
to druga dziecinada i zwykłe zapomnienie,
bez zębów, bez oczu, bez smaku, bez wszystkiego.,

Analiza „siedmiu wieków człowieka”Williama Shakespeare' a

wiersz „Siedem wieków człowieka” jest częścią komedii „Jak ci się podoba” autorstwa Williama Shakespeare ' a. Jest to przemówienie filozofa Jacques ' a rozmawiającego z księciem Seniorem.

wiersz ten jest jednym z najbardziej znanych dzieł Szekspira ze względu na jego pierwszą frazę „cały świat jest sceną”. Autor porównuje świat ze sceną i każdy żyjący człowiek jest opisywany jako aktor, który gra na tej scenie siedem różnych sztuk., Opisy każdego etapu są krótkie, ale bardzo żywe i barwne dzięki precyzyjnie dobranym figurom mowy.

aby zilustrować swój punkt widzenia, Szekspir wykorzystuje siedem przykładów wspólnych działań, które człowiek robi w swoim życiu. Pierwszym z nich jest niemowlę, które płacze w ramionach swojej pielęgniarki, a potem wyrasta na ucznia próbującego opuścić szkołę. Trzeci etap to zakochany młodzieniec, tęskniący za miłością i komponujący balladę ku swojej miłości. Następny to dorosły żołnierz, ambitny, oddany przysiędze i porywczy. Później żołnierz przechodzi na emeryturę i staje się sędzią, wykorzystując całą mądrość swojego wieku., Szósty aktor jest ukazany jako starzejący się, w domowym ubraniu, tracący ostrość umysłu i siłę ciała. Ostatni wiek człowieka to powrót do stanu niemowlęcego, utrata wzroku, zdolności smaku i słuchu i powolne przechodzenie w zapomnienie.

„Siedem wieków człowieka” jest napisane wierszem wolnym i w stylu narracyjnym. Wiersz jest bogaty w metafory. Zaczynają pojawiać się od pierwszej frazy, w której świat porównywany jest do sceny, a ludzie do aktorów na niej. Autor używa również symile, aby wzbogacić swoje przesłanie i uczynić opis bardziej żywym., Przykłady to ” pełzanie jak ślimak „(o uczniu, który niechętnie chodzi do szkoły) lub” wzdychanie jak piec ” (o emocjonalnym i podekscytowanym młodym zakochanym człowieku).

Ostatnie frazy wiersza podkreślają, że życie tworzy pełny krąg. Autor celowo nazwał to „drugą dziecinnością”, aby to porównanie było jaśniejsze.