Dawno, dawno temu była sobie piękna księżniczka. O jej pięknie mówiono na całym świecie. Poeci pisali tomiki pełne po brzegi sonetów i limeryków poświęconych jej urodzie. Artyści wypełniali całe galerie obrazami i rzeźbami, desperacko próbując uchwycić jej niemal idealną formę. Jej piękno przewyższała tylko mądrość. Jej ojciec, król, wychował ją na sprawiedliwą, sprawiedliwą władczynię i z czasem jej jedynym zmartwieniem stało się szczęście i bezpieczeństwo jej poddanych.,

pewnego pamiętnego dnia do miasta przybył uroczy książę. Przyszedł Uwodzić księżniczkę i uwodzić ją. Spędzili razem wiele godzin. Godziny stały się dniami. Dni stały się tygodniami, a piękna księżniczka zaczęła się zakochiwać w uroczym księciu. O ich miłości mówiono w całym królestwie.

pewnego dnia czarujący książę zabrał piękną księżniczkę na zacienioną łąkę na skraju głębokiego lasu. Zaczął jej mówić, jak bardzo ją kocha. Powiedział, że jeśli go kocha, pójdzie do głębokiego lasu i wybierze mu najrzadszy kwiat na świecie: szkarłatną różę., Księżniczka zgodziła się z czystego oddania czarującemu księciu i poszła w głąb lasu w poszukiwaniu szkarłatnej róży. Słońce zaczęło zachodzić i kiedy wszystko wydawało się stracone, stało się na róży. Sięgnęła po piękny kwiat, ale za dotknięciem cierni piękna księżniczka zapadła w głęboki sen. Wtedy pojawił się czarujący książę. Stał nad jej ciałem i uśmiechnął się. To był jego plan od początku. Następnie ukradł wszystkie bogactwa księżniczki i ukradł. Miał pannę czekającą na niego w innym królestwie i zostawił piękną księżniczkę samą w głębokim lesie.,

król rozesłał grupy poszukiwawcze, ale bezskutecznie. Mijały miesiące, aż pewnego dnia, podczas polowania, król natknął się na piękną kobietę pokrytą winoroślą. To była jego córka. Próbował ją obudzić, ale starała się, jak mógł, nie mieszała się z jej głębokiego snu. Król rozpaczał nad swoją piękną córką, odebraną mu w kwiecie wieku. Wezwał do niego swoich doradców, którzy zabrali piękną księżniczkę z powrotem do zamku. Położyli ją w komnacie łóżka i zastanawiali się, co robić. Jego doradcy zbadali jej sen i odkryli, że przyczyną była trucizna szkarłatnej róży., Kiedy poinformowali króla, błagał ich, aby dali jej antidotum, ale takie antidotum nie istniało. Próbowali każdego eliksiru w Królestwie, aby ją obudzić, ale żaden nie obudził pięknej księżniczki. Doradcy króla przyszli do niego i powiedzieli mu, że wszystko, co mogą zrobić, to czekać, aż trucizna zacznie działać. Król, rozwścieczony, szukał w Królestwie przyczyny snu córki. Nic nie znalazł, dopóki nie usłyszał wieści z innego królestwa o młodym księciu, którego fortuna pojawiła się znikąd. To był czarujący książę, który ją zdradził.,

król wydał wtedy dekret, że od tego dnia, jeśli człowiek życzy sobie ręki swojej córki, ten musi czekać w Królestwie, aż się obudzi. Mężczyźni z całego świata przybyli, aby czekać na rękę Dziewicy o nieporównywalnej urodzie. Zalotnicy wyszli na ulice królestwa. Każdy próbował udowodnić swoją wartość i tak było.

ale z biegiem lat historie o urodzie księżniczki zniknęły z płyty, a sztuka wykonana na jej obraz zaginęła. I powoli ludzie zaczęli się męczyć czekaniem wierząc, że piękna księżniczka nigdy się nie obudzi., Jeden po drugim opuścili Królestwo. Dni zamieniły się w miesiące zamieniły się w lata, aż ulice, niegdyś pełne zalotników, stały się jałowe. Wszyscy zalotnicy opuścili piękną księżniczkę

samotny rycerz pozostał. Uklęknął przy jej łóżku, nie ustąpił od chwili przybycia. Jego zbroja, ciężka z rdzy, czekał na. Czas upłynął, aż pewnego pamiętnego dnia księżniczka w końcu się obudziła. Kiedy otworzyła oczy, uklękł przed nią tylko jeden: najwierniejszy rycerz., Gdy spojrzał w jej nowo otwarte oczy, mówił o tym, co się stało: trucizna, królewski dekret i jak na nią czekał.

ale wtedy najwierniejszy rycerz powiedział coś, co ją zaskoczyło. Mówił, że zawsze kochał ją z daleka. Powiedział, że stał się rycerzem w nadziei, że pewnego dnia będzie służył jej na dworze. Piękna księżniczka wzruszyła się do łez. Zadzwoniła do ojca, który był zachwycony, aby zobaczyć swoją córkę w pełnym nastroju po raz kolejny. Z radości obiecał jej wszystko, czego pragnie., Powiedziała, że pragnie tylko jednego: wiernego rycerza, który dołączy do niej na jej dworze. Ale nie jako rycerz, ale jako jej mąż.

pobrali się następnego dnia i Królestwo się ucieszyło. I przez wiele lat Królestwo opowiadało historię pięknej księżniczki i najwierniejszego rycerza.