6 listopada 1860 roku Abraham Lincoln został wybrany szesnastym prezydentem Stanów Zjednoczonych. Jego wybór na prezydenta był ostatecznym ciosem dla Południa i doprowadził bezpośrednio do rozpadu Unii. Pięć miesięcy po jego wyborze, północ i południe zostały pochłonięte krwawą wojną domową. Było to kulminacją trwającej ponad trzydzieści lat debaty na temat niewolnictwa i rozszerzenia niewolnictwa na nowe terytoria.

pierwszym stanem, który odłączył się od Unii była Karolina Południowa., Co istotne, nie był to pierwszy raz, gdy mieszkańcy Karoliny Południowej dyskutowali o secesji. Podczas debaty nad taryfami w 1830 roku Karolina Południowa poważnie rozważała secesję. Na szczęście John C. Calhoun pomógł rozwiązać problem i Karolina Południowa pozostała w Unii. Jednak 20 grudnia 1860 roku w Karolinie Południowej odbyła się konwencja secesyjna w Charleston. Debata była szybka i krótka. Przedstawiciele głosowali jednogłośnie, 169 do 0 za secesją., Zerwanie Unii w końcu nastąpiło, a Secesja Karoliny Południowej otworzyła wrota zalewowe, ponieważ cztery kolejne państwa z głębokiego południa szybko dołączyły do niej.

na początku stycznia 1861 roku Mississippi zorganizowało konwencję w Jackson w celu rozważenia secesji. Delegaci głosowali 84 do 15 za secesją z Unii. 9 stycznia 1861 Missisipi dołączyło do Karoliny Południowej. Florida dołączyła do szeregów secesji następnego dnia, 10 stycznia. Jej zjazd spotkał się w Tallahassee i przegłosował 62 do 7 za secesją. 11 stycznia-Alabama uchwaliła secesję., Delegacja Alabamy spotkała się w Montgomery i zagłosowała 61 do 39 za secesją. 19 stycznia Gruzja wezwała delegatów do Milledgeville i zagłosowała 209 do 89 za secesją. Tydzień później Luizjana stała się szóstym stanem, który opuścił Unię. Jej konwencja spotkała się w Baton Rouge 26 stycznia i przegłosowała 113 do 17 za secesją. Jak na ironię, gdy Luizjana opuszczała Unię, Kansas zostało przyjęte 29 stycznia.

Teksas był siódmym stanem, który opuścił Unię. 1 lutego Teksańczycy spotkali się w Austin i przegłosowali 166 do 7 za secesją., Co ciekawe, dowódcą Departamentu Teksasu był generał brygady David Twiggs, Gruzin. Po secesji nakazał wszystkie siły wojskowe i magazyny pod jego dowództwem przekazane władzom Teksasu. 1 marca – Stany Zjednoczone zwolniły Twiggsa z regularnej armii. Dwa miesiące później, w maju 1861 roku, Stany konfederackie mianowały go generałem majorem w armii tymczasowej Konfederacji.

na początku lutego, trzy miesiące po wyborach Lincolna i miesiąc przed jego inauguracją, siedem Stanów opuściło Unię., Stany te zgodziły się wysłać przedstawicieli do Montgomery w Alabamie w celu utworzenia nowego rządu. Delegaci Ci wybrali Howella Cobba z Gruzji na Przewodniczącego konwentu. 8 lutego delegaci przyjęli tymczasową konstytucję i narodziły się Skonfederowane Stany Ameryki. 9 lutego delegaci wybrali Jeffersona Davisa z Missisipi na tymczasowego prezydenta. Alexander Stephens z Georgii został wybrany na wiceprezydenta Konfederacji. 18 lutego-Davis i Stephens zostali ogłoszeni pierwszym i ostatnim prezydentem i wiceprezydentem Konfederacji.,

4 marca 1861 roku Abraham Lincoln został prezydentem Stanów Zjednoczonych. Dwa dni później Konfederacja wezwała 100 000 ochotników do swojej tymczasowej armii. 11 marca delegaci przyjęli Konstytucję Konfederacji.

tymczasem w Charleston w Karolinie Południowej urzędnicy zażądali kapitulacji Fortu Sumter. Major Robert Anderson dowodził małym garnizonem i odmówił poddania się. Po wyczerpaniu zapasów Lincoln poinformował władze Karoliny Południowej, że planuje wysłać zaopatrzenie i posiłki do fortu., 12 kwietnia 1861 roku około godziny 4:30 siły milicji Karoliny Południowej w Charleston otworzyły ogień do Fortu Sumter. Trzydzieści cztery godziny później Anderson zrezygnował z dowodzenia.

dwa dni po kapitulacji Fortu Sumter, Prezydent Lincoln ogłosił stan powstania i wezwał 75 000 ochotników do stłumienia rebelii. Stany północne szybko odpowiedziały na wezwanie, ale pozostałe stany południowe, które nie przystąpiły do secesji, odmówiły spełnienia prośby Lincolna. Z Unii odeszły natomiast cztery kolejne państwa Południowe. Pierwszą była Virginia., 17 kwietnia Virginia, tradycyjna przywódczyni południa, uchwaliła ustawę o sukcesji 88 do 55. Co istotne, 4 kwietnia Virginianie przegłosowali podobną ustawę stosunkiem głosów 89 do 45.

Lincoln podążał za sukcesją Wirginii z rozkazem zablokowania wszystkich południowych portów. 3 Maja Lincoln wezwał 42 000 trzyletnich ochotników. Arkansas dołączył do Konfederacji 6 maja. Konwencja stanowa spotkała się w Little Rock i zagłosowała 69 do 1 za secesją. Tego samego dnia doszło do secesji Tennessee., Wcześniej, 9 lutego, Tennessee przeprowadziło wybory stanowe i odrzuciło secesję stosunkiem głosów 68 282 do 59 449. Ale z apelem Lincolna o więcej ochotników, Konwencja stanowa Tennessee spotkała się w Jackson. Delegaci głosowali 66 do 25 za secesją.

tydzień później, 13 maja, Wielka Brytania ogłosiła neutralność. 16 maja Kongres Konfederacji zezwolił na rekrutację 400 000 ochotników. Cztery dni później, 20 maja 1861, Karolina Północna stała się ostatnim stanem, który przystąpił do nowej Konfederacji. Delegaci stanowi spotkali się w Raleigh i głosowali jednomyślnie za secesją., Wszystkie państwa Dalekiego południa opuściły Unię. Tego samego dnia Kongres Konfederacji przegłosował przeniesienie stolicy do Richmond w Wirginii. 23 maja mieszkańcy wschodniej Wirginii głosowali za przystąpieniem do Konfederacji. Zachodni Wirginijczycy chcieli pozostać w Unii.

cztery niewolnicze Stany-Delaware, Maryland, Missouri i Kentucky-Nie odłączyły się od Unii. 29 kwietnia w Maryland odbyła się konwencja secesyjna, a delegaci przegłosowali secesję 53 do 13. 20 maja gubernator Kentucky Beriah Magoffin ogłosił neutralność tego stanu., W lutym w Jefferson City odbyła się konwencja secesyjna, ale nie zagłosowała za secesją. W 1861 roku Delaware zniosło niewolnictwo. Kentucky, Maryland i Missouri stały się strefami buforowymi między Północą a Południem. Wszystkie trzy państwa dostarczały wojska Konfederacji.

Harry McCarthy napisał piosenkę, która opisuje narodziny Skonfederowanych Stanów Ameryki.

jesteśmy bandą braci i rodem z ziemi,

walcząc o mienie, które zdobyliśmy poprzez uczciwy trud.,

a kiedy nasze prawa były zagrożone, krzyk wzniósł się blisko i daleko,

Hurra dla Błękitnej Flagi, która nosi jedną gwiazdę.

Refren: Hurrah, Hurrah, Hurrah for Southern Rights Hurrah.

dopóki Unia była wierna jej zaufaniu,

jak przyjaciele i bracia, uprzejmi byliśmy i po prostu,

ale teraz, gdy Północna zdrada próbuje nasze prawa do mar,

podnosimy na górze Błękitną Flagę Bonnie, która nosi jedną gwiazdę.,

Chór

najpierw szarmancka Karolina szlachetnie stanęła,

potem przyszła Alabama i wzięła ją za rękę.

Dalej, szybko, szybko,

wszystkie podniosły niebieską flagę, na której widnieje jedna gwiazda.

Chorus

Ye men of valor Zbierzcie się wokół Sztandaru Prawicy,

Teksas i Luizjana dołączą do nas w walce.

Davis, nasz ukochany prezydent, i Stephens mężowie stanu są,

teraz Rajd wokół Bonnie Blue Flag, która nosi jedną gwiazdę.,

Chór

a oto za dzielną Wirginię, stare Państwo Dominium,

wraz z młodą Konfederacją na długo dołączyła do jej losu.

to za naszą Konfederację, silni jesteśmy i odważni,

jak patrioci starych będziemy walczyć, nasze dziedzictwo ocalić.

i rażniej niż się wstydzić, umrzeć wolelibyśmy,

więc kibicujcie Błękitnej fladze, która nosi jedną gwiazdę.,

chórek

potem dopingujcie chłopcy, dopingujcie, wznieście radosny krzyk,

Dla Arkansas i Północnej Karoliny teraz obaj wyszli.

i niech będzie kolejny porywający doping dla Tennessee,