obrazowanie kostno-stawowe

radiografia jest często wstępną oceną, badaniem, które obejmuje standardowe AP i boczne widoki obciążeniowe, a także 45-stopniowy wewnętrzny obrót boczny ukośny widok. Jeśli radiolog jest świadomy podejrzenia coalition, specjalny widok Harris na kości piętowej jest uważany za najbardziej pomocny widok radiograficzny dla fuzji talocalcaneal, chociaż technika ta jest nieco trudna i może wymagać obrazów w wielu stopniach kątowania.,Opisano kilka objawów radiograficznych, które ułatwiają identyfikację, chociaż należy pamiętać, że zdjęcia radiologiczne mogą wydawać się normalne, szczególnie w przypadku koalicji talocalcaneal.

w koalicji talocalcaneal nieprawidłowe zespolenie jest zwykle widoczne w środkowej części stawu podpajęczynówkowego (ryc. 25-18). Znacznie rzadziej, fuzja może wystąpić w tylnym stawie podpajęczynówkowym.,90 klasycznie opisanych objawów, widocznych w widoku bocznym, to znak C, opisujący ciągły kontur korowy w kształcie litery C zespolonego nieprawidłowego kości udowej przyśrodkowej z dolnym zarysem sustentaculum tali91 (pole 25-7), oraz znak „talar beak”, egzofityczny i często trójkątny kształt wypukłości w przednio-górnej części głowy Talara, wynikający z podniesienia okostnej z naprawą osseus z powodu nieprawidłowego ruchu stawu subtalarnego.,Chociaż znak C jest pomocny, gdy jest obecny i ma zgłaszaną czułość od 40% do 98%, 92,93 wyższy odsetek fałszywie ujemnych badań odnotowano u pacjentów w wieku poniżej 12 lat oraz u pacjentów z tylną fuzją, a nie środkową fuzją subtalarną.93 co więcej, stwierdzono, że znak C jest prawdopodobnie specyficznym (choć niewrażliwym) markerem deformacji płaskostopia i może nie być ani specyficzny, ani wrażliwy dla samej koalicji subtalarnej.,94

inne objawy zgłoszone pomocne w diagnozie obejmują krótką szyję talaru, niewizualizację środkowego aspektu talocalcaneal, dysmorficznie pojawiające się sustentaculum tali, poszerzenie procesu bocznego kości talowej, tylne zwężenie stawu podpajęczynówkowego i wygląd stawu skokowego.84,95 w szczególności znak” nieobecny środkowy aspekt ” na bocznym radiografie stojącym może być równie przydatny jak znak C.92

w kości piętowej dochodzi do zespolenia przedniego procesu kości piętowej z kością piętową (patrz rysunek 25-17)., Klasycznym znakiem jest znak „mrówkojad”, tak zwany z powodu wydłużonego i szeroko zakończonego przedniego wyrostka piętowego imitującego nos mrówkojada, jak zauważono w widoku bocznym. Skośny radiograf jest najbardziej pomocny w bezpośredniej wizualizacji koalicji. W koalicji osseus do obu kości dołączy kostny Pasek. U nonosseus coalition szczelina kości piętowej będzie zwężona, przedni proces kości piętowej będzie miał spłaszczony i poszerzony kontur, a wypukłe powierzchnie korowe mogą być nieregularne.,Inne pomocne objawy, które zostały zgłoszone i mogą być widoczne w widoku AP to szeroka Nawojowa (szersza niż staw szponowy), zwężenie bocznej nawojowej i wizualizacja paska piętowego.95

znak „dziób Talara” i krótka szyja Talara również mogą być widoczne w fuzji kości piętowej i dlatego nie są specyficzne dla fuzji kości talowej.,95 dziób Talara można odróżnić od innych osobników występujących również w kości grzbietowej, w tym normalnego lub przerośniętego grzbietu Talara przy wstawieniu torebki stawowej (zlokalizowanego nad grzbietem szyi Talara, bardziej proksymalnego niż prawdziwy dziób Talara) i osteofitów Talara widzianych w ustawieniu choroby zwyrodnieniowej stawów (na głowie Talara w pobliżu artykulacji z navicular).97 zarówno w kości piętowej, jak i talokalcaneal koalicje, pes planus lub płaskostopie deformacja, mogą być widoczne w widoku bocznym.,

CT jest wykonywana u pacjenta z podejrzeniem lub potwierdzoną koalicją na podstawie zdjęć radiologicznych, w diagnostyce, gdy istnieje wysokie podejrzenie kliniczne i nieugięte zdjęcia radiologiczne, w celu lepszej oceny charakteru koalicji( osseus, chrząstki lub włóknistej), oceny innych miejsc koalicji w tej samej lub przeciwnej stopie i planowania operacyjnego. CT powinien obejmować obie stopy i jest uzyskiwany z obrazów osiowych (oś długa) i koronalnych (oś krótka).

widok koronalny (krótka oś) pokazuje koalicję talocalcaneal z najlepszą przewagą (rysunek 25-18)., Chociaż koalicja osseusa jest zwykle oczywista, jedyną sugestią koalicji nonosseusa może być minimalne zwężenie środkowego aspektu, który nie ma normalnego przyśrodkowego nachylenia ku górze.88 w kościanonawikularnej koalicji, mostek kostny lub nieprawidłowa artykulacja będzie widoczna między rozszerzonym kości piętowej przedniej i navicular, najlepiej widoczne w widoku osiowym (długa oś) (rysunek 25-19). Koalicje włókniste lub chrzęstne są zwykle związane z przerostowymi zmianami kostnymi i nieregularnościami na powierzchniach wyrostkowych i są często bardziej subtelne niż koalicja Franka osseusa., Inne wyniki badań nonosseus coalition88 obejmują zwężenie przestrzeni stawowej, zmiany torbielowate i stwardnienie podchrzęstne.86

chociaż CT generalnie słabo odróżnia chrzęstnoszkieletowe od włóknistych (obie substancje mają podobną gęstość tkanek miękkich), rozróżnienie to nie jest krytyczne dla decyzji zarządczych.86 z obrazów CT, mapy mogą być skonstruowane w celu oceny obszaru powierzchni stawu subtalarnego związanego z koalicją, czynnik stosowany w określaniu leczenia chirurgicznego.85 wtórne zmiany zwyrodnieniowe są również ważnymi odkryciami i wpływami na podejmowanie decyzji chirurgicznych.,88

CT jest powszechnie uważany za badanie przekrojowe z wyboru dla koalicji i jest bardziej opłacalne niż MRI. MRI ma wysoki wskaźnik porozumienia z CT i może lepiej wykazać inne nieprawidłowości. W związku z tym należy rozważyć zastosowanie MRI u pacjentów, u których podejrzewa się również inne przyczyny bólu.86 koalicja Osseus będzie potwierdzona ciągłością szpiku między zaangażowanymi kośćmi, podczas gdy mostkowanie nonosseus wykaże nieprawidłową artykulację i zmiany reaktywne, jak w CT (ryc. 25-20). MRI jest lepsze niż CT do określenia, czy koalicja jest chrzęstna czy włóknista., Rezonans magnetyczny jest bardziej wrażliwy na wykrycie włóknistej koalicji niż CT i / lub radiogramy, które mogą wydawać się normalne lub prawie takie.Ponieważ kostnienie koalicji występuje w okresie dojrzewania, rezonans magnetyczny może być szczególnie przydatny u młodszych pacjentów. Rezonans magnetyczny może wykazywać obrzęk szpiku w miejscu tarczycy na marginesie nieprawidłowej artykulacji, co może być pomocnym objawem, zwłaszcza gdy inne ustalenia są subtelne lub diagnoza nie jest podejrzewana.,Na ogół zaleca się rezonans magnetyczny, gdy podejrzewa się koalicję tarsalną,a zdjęcia rentgenowskie i tomografia komputerowa są ujemne lub nieokreślone, 85 podobnie jak w przypadku koalicji włóknistej.

scyntygrafia kości zwykle nie jest szczególnie pomocna w dzieciństwie i okresie dojrzewania ze względu na obecność normalnej aktywności nasady nasady zaciemniającej dotknięte obszary.,Wykazano jednak, że stosowanie specjalnych powiększeń jest pozytywne u dzieci i młodzieży z koalicją talokalcaneal i może być pomocne w ustalaniu ujemnych lub niejednoznacznych wyników CT z dużym podejrzeniem klinicznym, szczególnie w przypadku związku nieswoistego.W kilku przypadkach koalicji subtalarnej u młodzieży i dorosłych odnotowano dodatni wychwyt miejscowy.89, 99, 100 u tych pacjentów, u których dokonano porównania z tomografią, tomografia komputerowa również była dodatnia lub wskazywała na nieprawidłowości., W populacji pediatrycznej, miejscowy wychwyt subtalarny jest niespecyficzny i może być również spowodowany urazem, zapaleniem błony maziowej, infekcją, guzem, chondrolizą lub młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów.98,99