jedna z najbardziej rzadkich i unikalnych ras psów na świecie, Xoloitzcuintli, lub Xolo („sho-lo”) w skrócie, istnieje już od bardzo dawna. Znane również jako „meksykański pies bezwłosy”, te (zwykle) łyse, starożytne piękności są czczone za ich spokojne i lojalne usposobienie.

pomimo swojej długiej historii i reputacji, Xolos pozostają dość rzadkie w USA, więc być może nie spotkałeś żadnego w prawdziwym życiu., Czytaj dalej, aby poznać jednego z najbardziej niezwykłych psów na świecie.

co jest w nazwie?

co piąty Xolos rodzi się z pełnym futrem. Obraz na Instagram / xolo_azka

słowo xoloitzcuintli łączy „Xolotl”, azteckiego boga zaświatów, z „itzcuintli”, azteckim słowem oznaczającym psa. Nazwa rasy jest trudna do przeliterowania, a nawet trudniejsza do wymówienia, ale nie martw się: możesz po prostu nazywać je Xolo.,

w krajach anglojęzycznych Xolos są bardziej znane jako „Meksykańskie psy bezwłose.”Jednak, ponieważ bezwłosość jest cechą recesywną, około co piąty Xolos urodzi się z futrem (źródło)!

Xolos może nie wydaje się być tak niezwykły, ale jest równie inteligentny, lojalny i sympatyczny jak ich łysy odpowiednik.,

piękno i mózg

w 1500 roku, odkrywca Francisco Hernandez opisał Xoloitzcuintli w swoich dziennikach (źródło):

„pies średniej wielkości, dość mocno zbudowany, i długie ciało proporcjonalnie do jego wysokości; uszy duże i wyprostowane; ogon gruby, opadający lub noszony prawie prosto z tyłu; włosy prawie nieobecne z wyjątkiem kilku grubych wibracji i ogólnie rzadka powłoka na ogonie, szczególnie w pobliżu czubka czasami kępka na koronie.,”

ponad 500 lat później Xolos można opisać niemal dokładnie w ten sam sposób: eleganckie ciało, oczy w kształcie migdałów, nietoperzowate uszy i długa, elegancka szyja. Ale nie każdy nowoczesny Xolo jest ” średniej wielkości.”Obecnie dostępne są trzy klasy Xoloitzcuintli o wadze od 10-50 funtów:

• Standard
• Miniaturka
• Zabawka

niezależnie od rozmiaru Xolo, które spotkasz, znajdziesz je, aby były czujne, spokojne i lojalne.,

Xolo origins

przez WikiMedia

Amerykański Związek Kynologiczny nazywa Xoloitzcuintli „pierwszym psem Ameryki”, ponieważ był jednym z najwcześniejszych psów udomowionych przez ludzkie populacje.ponad 3000 lat.

według Xoloitzcuintli Club of America, archeolodzy odkryli gliniane i ceramiczne posągi psów prawie identyczne do obecnego Xolo w grobowcach Indian Majów, Colima i Azteków., Te starożytne plemiona czciły psy za ich rzekome właściwości lecznicze i przytulały się z nimi w nocy dla ciepła.

spuścizna artystyczna

w tym samym czasie, gdy Xolos pojawił się w ludzkich cywilizacjach, zaczęli pojawiać się w ludzkiej sztuce. Rzeźby i obrazy wczesnych kultur południowoamerykańskich zawierają przedstawienia psów, które wyglądają okropnie jak współczesne Xolos. Ponieważ psy były celebrowane ze względu na ich właściwości lecznicze i związek ze światem duchów, są reprezentowane w wielu sztukach sakralnych, takich jak ikony pogrzebowe i przedstawienia bogów.,

Diego Rivera z jednym ze swoich ukochanych Xolos (za pośrednictwem wikimedia)

Xolos są również częścią historii sztuki XX wieku, pojawiając się w życiu i dziełach słynnych artystów Diego Rivera i Fridy Kahlo. Rivera i Kahlo, którzy są znani ze swoich dzieł sztuki, jak również ich długiej, burzliwej relacji, wychowywali Xolosa we wspólnych domach. W twórczości Kahlo znane są przedstawienia jej ulubionego psa, Señora Xototla.,

legendy i mity

według azteckiej legendy Xolo powstało, gdy bóg śmierci, Xolotl, stworzył psa z kości życia. Xolotl oddał psa człowiekowi i polecił mu strzec go swoim życiem. W zamian pies poprowadzi człowieka przez zaświaty w drodze do nieba. Z taką historią pochodzenia łatwo zrozumieć, dlaczego Xolos jest czczony jako narodowy pies Meksyku.

W najnowszej mitologii amerykańskiej Xolos był związany z Chupacabrą, postacią występującą w folklorze latynoamerykańskim, która żeruje na zwierzętach gospodarskich., Chupacabras prawdopodobnie nie istnieje, ale niektórzy entuzjaści miejskich legend uważają, że ich pochodzenie może leżeć w Nietypowo wyglądającym bezwłosym psie. Legenda chupacabry jest tak wszechobecna, że przerażeni rolnicy pomylili Xolosa z mitologicznym stworzeniem.w tradycji azteckiej Xolos był postrzegany jako strażnik, który chronił zarówno intruzów, jak i złe duchy. Wierzono również, że mają właściwości lecznicze i łatwo zrozumieć, dlaczego; bez futra do utrzymywania ciepła ciała, promieniują więcej ciepła niż inne psy i są skutecznymi „podkładkami grzewczymi” w chłodne noce.,

Xolos są nadal używane jako pocieszające uzdrowiciele w odległych meksykańskich i środkowoamerykańskich wioskach. Uważa się, że zapobiegają i leczą dolegliwości, w tym astmę, bóle zębów, bezsenność i reumatyzm.

podczas gdy współczesna nauka obaliła ideę, że Xolos może wyleczyć wszystko, co Cię dolega, jak każdy pies, może zaoferować korzyści zdrowotne, takie jak niższe ciśnienie krwi i stres, i złagodzić samotność. I trudno zaprzeczyć magicznym cechom bezwłosego psa., Jak zauważył jeden z opiekunów Xolo w wywiadzie dla ABC News:

„uważam, że są one wyjątkowe; wierzę, że nie można uzyskać tego samego efektu od żadnej starej rasy. Są bardzo intuicyjne.”

jesteś osobą Xolo?

via Instagram/debpatchouli

ze swoim wyraźnym wyglądem, czujną osobowością i historią, Xoloitzcuintlis są naprawdę wyjątkowymi psami. Ale czy są one odpowiednie dla Twojego domu?, Idealny dom Xolo oferuje:

• spokojne środowisko bez małych dzieci (chociaż Xolos może być dobrym psem rodzinnym, ich ochronny charakter oznacza, że nie są one najlepsze dla małych dzieci)
• pozytywny trening oparty na wzmocnieniu. Pozytywne Szkolenie to dobry pomysł dla wszystkich psów, ale Xolos są szczególnie wrażliwe i inteligentne, i nie radzą sobie dobrze z naganami.,
• sporadyczne kąpiele i częste nawilżanie, aby utrzymać bezwłosy płaszcz w dobrym stanie
• krem do opalania w lecie (są podatne na oparzenia słoneczne) i płaszcze w zimie

Jeśli Xolo pasuje do Twojej rodziny, możesz dowiedzieć się więcej o rasie i renomowanych hodowcach z Xoloitzcuintli Club of America. Nawet lepiej, rozważ adopcję! Xolos stają się coraz bardziej popularne w Ameryce, co oznacza, że częściej pojawiają się w schroniskach i grupach ratowniczych.

to święto Narodowego psa Meksyku. ¡Viva el Xolo!