ten tekst embarga był cytowany przez historyków, ale nie został jeszcze zbadany jako piosenka. Broadside sprzedany Thomasowi w 1814 nie miał wskazanej melodii ani autora i nie był już warty opublikowania. Jednak, podobnie jak w ponownej publikacji ustawy o buncie, mogła to być konkretna próba wzburzenia uczuć politycznych przypomnieniami o starych kwestiach i być może protestować przeciwko krótkoterminowym embargom, które zostały nałożone na początku administracji Madisona (1809-17).,

Kontrola na pełnym morzu była problemem od wielu lat i amerykańskie statki były atakowane, a ich marynarze byli pod wrażeniem. W grudniu 1807 roku prezydent Jefferson postanowił spróbować presji ekonomicznej, która działała przeciwko Wielkiej Brytanii przed rewolucją, i zalecił embargo do Kongresu. Ustawa została szybko uchwalona i weszła w życie 22 grudnia 1807 roku. Według słów Richarda Morrisa,

ustawa Embargo interdicted praktycznie cały handel lądowy i morski z zagranicą. Zakazał wszystkim amerykańskim statkom odpływania do zagranicznych portów. . . ., Podczas gdy import w obcym dnie nie był zabroniony, był prawie zakazany przez przepis, że zagraniczne statki nie mogą przewozić towarów z amerykańskiego portu. . . . Wkrótce znaleziono środki na uchylenie się od jej postanowień. Gwałtowny przemyt odbywał się drogą lądową i wodną, szczególnie przez granicę kanadyjską. . . . Wewnętrzna opozycja wobec embarga była najsilniejsza w handlowych obszarach Nowej Anglii i Nowego Jorku, gdzie Wschodni Republikanie podjęli wspólną sprawę z Federalistami w tej sprawie. . . ., Powszechne kłopoty gospodarcze doprowadziły Federalistów do władzy w rządach stanowych Nowej Anglii po wyborach w 1808 roku. . . . Liczne spotkania miast atakowały Embargo jako środek profrancuski, antybrytyjski, a legislatury stanowe kwestionowały jego konstytucyjność. (136)

odpowiedź Publiczna w postaci wersów przeciw środkowi była niemal natychmiastowa. Gazety w całym kraju przewoziły lokalnie produkowane przedmioty, które szybko rozprzestrzeniały się z papieru na papier. Potop ten został skrytykowany przez Autora tekstu do melodii „Yankee Doodle” drukowanej w Trenton True American.,

są knajpy, głupcy, dupki i narzędzia
Debas ' d wystarczy argumentować,
że każdy chory człowiek czuje
jest spowodowany embargiem.

ta strona zawiera energiczny tekst z punktu widzenia Nowej Anglii, który został napisany przez Henry ' ego Mellena (1757-1809), lokalnego prawnika i absolwenta Harvardu. Została zaśpiewana 4 lipca 1808 roku podczas kolacji Federalistycznej w sądzie w Dover w stanie New Hampshire, około 10 mil na północny zachód od Portsmouth. Piosenka prawdopodobnie po raz pierwszy pojawiła się na broadside wydrukowanym przez J. K., Remich „w drukarni przy Dover Landing” ze wskazaniem melodii: „Come let us prepare „(Schrader,” Broadside Ballads ” 86-90; Lawrence 185). Samuel Bragg Jr. zamieścił go w kolejnym numerze swojej gazety, The Dover Sun. Wyrocznia Z Portsmouth skopiowała utwór z The Sun, drukując go 9 lipca, a stamtąd rozprzestrzenił się na północ, południe i zachód, tak jak inni redaktorzy gazety skopiowali tekst. W ciągu miesiąca ukazał się w co najmniej dwudziestu dziewięciu gazetach.,

z tymi kopiami w obiegu, „Embargo” cieszył się wystarczającym rozgłosem w połowie sierpnia 1808 r., aby stać się celem bezpośredniej parodii lokalnego dowcipu, którego pseudonim brzmiał ” Simon Pepperpot the younger.”Jego” Sacred Refuge for Federalists „zaczęło się od pierwszej linijki” Dear Sirs you are wrong to tell lies in a song.”Wysiłek ten został zauważony w wyroczni Portsmouth z krótką notatką zatytułowaną” Dover Poet.”

kasty poeta, w ostatnim słońcu, miał straszną mękę w rhimes, próbując parodiować pieśń Pana Mellena., Ogólnie znajdujemy dobre wersety w słońcu Dover, ale ta próba jest cudowna żałosna. N. P. Herald. (13 sierpnia 1808)

tydzień później w Portsmouth Oracle parodia ta została następnie parodiowana z nową piosenką rozpoczynającą „You say Sir ’tis wrong to tell lies in a song.”To obalenie nie było jego końcem., Kilka miesięcy później oryginalna pieśń została odświeżona i rozszerzona o dwanaście chórów po pięć linijek, pasujących do melodii „Snug Little Island”, tytuł nawiązujący do tekstu dibdina do wojskowej melodii „The Rogues March” (Wyrocznia w Portsmouth, 15 października 1808; Cooperstown (NY) Impartial Observer, 12 listopada 1808; Otsego Herald, 10 grudnia 1808).,

zajmowaliśmy się szczegółowo tym rozprzestrzenianiem się gazet i broadside kopii oryginalnego tekstu piosenki, wraz z parodiami i parodią po parodii, ponieważ wskazują one więcej niż zwykły talent do rymu wśród niektórych Federalistów i Demokratyczno-Republikanów w New Hampshire. Pokazują one, że ballada tematyczna pochodząca z małego miasteczka, takiego jak Dover, może zainicjować wojnę balladową i wywołać przedruki w dużych i odległych miastach.

początkowe wersy piosenki Mellena musiały wywołać śmiech wśród jego słuchaczy, gdy naśmiewał się z samego aktu tworzenia piosenek., Tworzenie nowych tekstów dla rozrywki przyjaciół i kolegów było oczekiwaną umiejętnością wśród panów z wyższej klasy XVIII i początku XIX wieku. Otwarcie mellena sugeruje, że został zmuszony do napisania czegoś na obchody 4 lipca. W trzeciej zwrotce przechodzi do poważnego tematu.

„Chodź, przygotujmy się”, melodia cytowana w tekście głównym, jest pierwszą linijką najbardziej znanej osiemnastowiecznej Pieśni masońskiej, „the Entered Apprentice.,”Miał wiele adaptacji do wojny, polityki i dodatkowych tekstów masońskich i był szeroko znany w całych koloniach. Wybór” The Snug Little Island „dla refrenu w późniejszym tekście jest szczególnie wymowny, ponieważ melodia, zwykle nazywana „The Rogues March”, była standardową muzyką graną na uroczystości degradacji lub wydalenia z wojska (R. Keller; Camus 111-13). Nowa nazwa wzięła się od brzemienia w utworze Thomasa Dibdina ” Wyspa „(ok. 1797). Oba tytuły dodają znaczenia parodii.,