Urban sprawl jest powszechnie rozpoznawanym zjawiskiem w wielu dużych miastach na całym świecie i stanowi istotny problem planowania i zarządzania zagospodarowaniem przestrzennym. Proces ten ma wiele wpływu na funkcję ekologiczną i strukturę krajobrazu. W tym artykule analizujemy wpływ rozrastania się miast na ekologiczne wzorce i procesy w regionie metropolitalnym Montrealu (MMR) w latach 1966-2010., Rozproszenie obszarów miejskich o niskiej gęstości zaludnienia w tym okresie znacznie zwiększyło rozdrobnienie terytorium, izolując nieliczne pozostałe naturalne przestrzenie i zmniejszając ich łączność ekologiczną, a ostatecznie bioróżnorodność. Uzyskane wyniki wyraźnie pokazują, że zmiany użytkowania gruntów, które miały miejsce w MMR, spowodowały głębokie zmiany w właściwościach krajobrazowych, zarówno pod względem strukturalnym, jak i funkcjonalnym, a zwłaszcza w latach 1981-2010. W 1966 około 45% gruntów miało wysoki lub bardzo wysoki poziom łączności, a prawie 38% w 1981. Do 2010 roku tylko 6.,5% krajobrazu było połączone, a 73% terytorium nie posiadało łączności lub było słabo połączone.