The Impossible True Story: jak dokładny film Tsunami jest
the Impossible opiera się na prawdziwej historii, więc jak dokładna jest narracja filmu tsunami? Hiszpański reżyser J. A. Bayona wyreżyserował ten film w 2012 roku, co zaowocowało jedną nominacją do Oscara i spektaklem kasowym, który czterokrotnie zwiększył budżet 45 milionów dolarów. The Impossible przedstawia Toma Hollanda w jego debiutanckiej roli w filmie live-action i zawiera przerażające sekwencje przetrwania, ale to serce filmu sprawia, że tak emocjonalnie rezonuje.,
w Impossible Rodzina Bennettów podróżuje z Japonii do Khao Lak w Tajlandii na świąteczną wycieczkę w 2004 roku. Henry (Ewan McGregor) informuje swoją żonę Marię (Naomi Watts), że w najbliższych dniach może stracić pracę, ale zamiast martwić się o to, co może się stać, para postanawia odpocząć i w pełni cieszyć się tym doświadczeniem, spędzając czas z dziećmi: Lucasem (Holland), Thomasem (Samuel Joslin) i Simonem (Oaklee Pendergast)., Pewnego dnia po przybyciu do Tajlandii trzęsienie ziemi i tsunami niszczą lokalną społeczność i zmuszają Bennettów do indywidualnej walki o życie.
fabuła gry The Impossible została zainspirowana przez prawdziwą rodzinę, która przeżyła trzęsienie ziemi i tsunami na Oceanie Indyjskim w 2004 roku w Khao Lak w Tajlandii. Główny dramat filmu skupia się na wysiłkach każdego członka rodziny, aby pozostać przy życiu, i tym, jak w końcu znaleźć siebie pomimo okoliczności., Watts zdobyła nominację do Oscara za pierwszoplanową rolę kobiety, która walczy z zagrażającymi życiu obrażeniami fizycznymi, martwiąc się o los męża i dzieci. Teraz w serwisie Netflix niemożliwe pozostaje wierne oryginalnej historii, ale wprowadza pewne poprawki narracyjne ze względu na hollywoodzkie cele marketingowe.,
jak niemożliwe zmienia główną rodzinę
niemożliwa została zainspirowana doświadczeniami Marii Belón, która przeżyła trzęsienie ziemi na Oceanie Indyjskim w 2004 roku ze swoim mężem Enrique i trójką dzieci (Lucas, Simón i Tomás). W filmie María podobno pracowała bezpośrednio ze scenarzystą Sergio G. Sánchezem, aby zapewnić autentyczność fabuły. Ogólnie rzecz biorąc, niemożliwe pozostaje wierne oryginalnej historii, z Belónowie stają się Bennetts., Imię Marii pozostaje takie samo, choć bez znaku diakrytycznego, a Imię Enrique zostało zmienione na Henry. Imiona dzieci również pozostają takie same, ale znaki diakrytyczne zostały usunięte dla Simóna i Tomása.
Dzięki dwóm międzynarodowym gwiazdom w rolach głównych, producenci mogli sprzedawać niemożliwe jako hollywoodzką produkcję., Zamiast kręcić hiszpański film o hiszpańskiej historii, Bayona i María zgodzili się, że specyfika postaci może zostać nieco zmieniona, aby dotrzeć do większej publiczności.
The Impossible ' s Whitewashing criticism Explained
Po wydaniu The Impossible, kilka stacji reklamowych wydało film za „wybielanie” narracji. Co oznacza, kilku białych wykonawców zostało wybranych do ról zamiast hiszpańskich wykonawców, którzy mogli bardziej autentycznie przedstawiać rodzinę Belón., Artykuł z stycznia 2013 w The Guardian stwierdza, że niemożliwe ” koncentruje się nie na trudnej sytuacji rdzennych ofiar, ale na mniej wstrząsających doświadczeniach uprzywilejowanych białych gości.”Miesiąc wcześniej dwaj dziennikarze debatowali, czy niemożliwe jest „naganne”.”, A przed wydaniem „The Impossible” Film School Rejects skomentował” białe bogactwo ” zwiastuna.
w rzeczywistości, María ręcznie wybrał Watts, aby przedstawić ją w niemożliwe., Mogła wybrać znaną hiszpańską aktorkę o mainstreamowym uroku, jak Penélope Cruz, ale zamiast tego wybrała aktorkę, która zrobiła na niej wrażenie podczas oglądania 21 gramów, dramatu meksykańskiego reżysera Alejandro Gonzáleza Iñárritu z 2003 roku. Oskarżenia o wybielanie są z pewnością słuszne, ale sama obsada nie jest wyłącznie biała, ale raczej składa się z różnych tajskich osób., W grudniu 2012 roku McGregor odniósł się do kontrowersji związanych z wybielaniem i podsumował ducha filmu:
„postać Naomi zostaje uratowana przez tajlandzkiego mężczyznę i zabrana w bezpieczne miejsce w Tajskiej wiosce, gdzie ubierają ją Tajskie kobiety … w szpitalu wszystkie są tajskimi pielęgniarkami i tajskimi lekarzami – nie widać nic poza tajlandzkimi ludźmi ratującymi życie i pomagającymi.”
the Tsunami In the Impossible Vs., Prawdziwe życie
the Impossible został nakręcony w Orchid Beach resort w Tajlandii, w tym samym miejscu, gdzie rodzina Belón zatrzymała się, gdy Tsunami uderzyło. Na potrzeby sceny falowej Watts i Holland spędzili czas w hiszpańskim zbiorniku na wodę, a efekty specjalne zostały później dodane cyfrowo. Według Maríi (za pośrednictwem Los Angeles Times), jej rodzina odwiedziła Plan rzeczy niemożliwych i poinstruowała wykonawców o tym, czego doświadczyli indywidualnie, gdy nadeszło tsunami., W filmie członkowie obsady stoją nawet w tych samych miejscach, w których byli członkowie rodziny Belón. Per María:
„prawie poczułem tam wszystkie dusze. Przez całą sesję padało i padało i padało. I nie powinno padać… Była pora sucha. Bayona powiedziałaby: „Maria, co się dzieje?/ Powiedziałbym, że muszą płakać. Pozwól im.,””
Kiedy tsunami pochłonęło kurort, María złamała nos, rozerwała nogę i doświadczyła krwawienia w nerkach, pęcherzu i jelitach, co jest zgodne z tym, co Watts wytrzymuje w niemożliwym. W październiku 2020 roku María pojawiła się w filmie motywacyjnym dla prelegentów BCC i wyjaśnia, że podwodne sceny w Impossible zostały zaprojektowane tak, aby wszyscy widzowie czuli dokładnie to, co czuli ofiary podczas tsunami.
sceny szpitalne niemożliwe& Zjazd rodzinny Vs., Prawdziwe życie
według Marii napisała listy do niemożliwych filmowców, które przekazywały jej doświadczenia podczas pobytu w szpitalu. Obraz został następnie zastosowany do produkcji filmu. W liście „Delirium” María wspomina swoje uczucia, tracąc znaczną ilość krwi:
” przecięła kawałek nogi. Poczułem szarpnięcie. Czy mogą wyrzucić to do oceanu? Jest głodny. Bardzo głodny., Dlatego ugryzł nas wszystkich…”
scena zjazdu rodzinnego The Impossible jest szczególnie poruszająca, ponieważ postać Wattsa zastanawia się, czy rzeczywiście nie żyje. Jak się okazuje, ten konkretny moment był również oparty na jednym z listów Marii do Bayony i spółki:
„mówią moje imię delikatnie. Krzycz głośniej. Już idę w stronę tunelu. …. Mamo, mamo, Obudź się. Byłeś na tej samej fali co ja? Simon jest cały w błocie. Tomas z pulchnymi policzkami i łzawiącą twarzą jest u boku. Ma zadrapania i krew., Jest bardzo smutny i bardzo poważny. Mamo, nie cieszysz się, że nas widzisz?””
niemożliwe zostało pochwalone za jego dokładność przez innych ocalałych
niemożliwe zostało pochwalone publicznie przez kilku ocalałych. wskazówki i dbałość o szczegóły podczas produkcji. W 2013 Simon Jenkins stwierdził, że był „sfrustrowany” oskarżeniem o wybielanie, w szczególności sugestią, że film koncentruje się na „uprzywilejowanych białych odwiedzających.,”Według Jenkinsa, niemożliwe odzwierciedla jego własne doświadczenia w Tajlandii:
„zarówno dla mojego (wtedy) 16-letniego siebie, jak i rodziny Belón, To właśnie Tajowie pływali po osiadłej wodzie po uderzeniu pierwszej fali, aby pomóc osobom i rodzinom… Tajowie stracili wszystko-domy, firmy, rodziny – ale ich instynkt polegał na pomaganiu turystom.,”
ocalały Rick von Feldt również wyraził uznanie dla niemożliwego w 2013 roku, stwierdzając, że film zawiera szczegóły, o których on i kolega ocalały o imieniu Peter zapomnieli. Von Feldt pochwala również niemożliwe do uchwycenia wszystkich niebezpiecznych przedmiotów, które wirowały w wodzie po uderzeniu tsunami. Przypomina sobie, że jest uwięziony w ” pralce ze śmiercionośnych szczątków.,”
myśląc o tym, jak niemożliwe będzie postrzegane przez innych ocalałych, María zasugerowała, że przesłanie filmu, miejmy nadzieję, będzie najbardziej wyróżniało się: „pomyślałam,” wybaczą mi każdy błąd, który popełniłam…”To dla ludzi, którzy nie przeżyli i dla ludzi, którzy żyją. Myślę o nich każdego dnia – tych, którzy cierpią, tych, którzy tęsknią za ludźmi.”
- SR >
- niemożliwe
o autorze
Q. V. Hough jest autorem Screen Rant staff writer. Jest również redaktorem naczelnym Vague Visages i przyczynił się do RogerEbert.com i Fandor.
więcej o Q. V. Hough
