istnieje kilka legend otaczających te trzy siostry; rzeczywiście, prawie każdy naród Indian amerykańskich wydaje się mieć swoje własne. Legenda Czirokezów opowiada o Trzech kobietach, które pomagały sobie w utrzymaniu się karmionym, nawodnionym i silnym Na tropie łez, lekcji, którą Czirokezi wykorzystali do sadzenia swoich plonów, gdy przybyli na terytorium Oklahomy., Inna legenda opisuje trzy siostry, które kłóciły się nieustannie, dopóki ich matka nie dała każdej z nich jajka ugotowanego w inny sposób i pokazała siostrom, że chociaż tekstury jaj były różne, to nadal były jajkami.

jest to jedna z wersji legendy Haudenosaunee o Trzech siostrach:

bardzo dawno temu na polu mieszkały trzy siostry. Najmłodsza była tak mała, że nie mogła jeszcze chodzić; czołgała się po ziemi, ubrana na Zielono. Środkowa siostra miała na sobie jasnożółtą sukienkę i biegała w tę i z powrotem przez pole., Najstarsza siostra stała wysoka i prosta, a jej ciało pochyliło się od wiatru. Miała długie żółte włosy i nosiła zielony szal. Trzy siostry bardzo się kochały i nie wyobrażały sobie życia bez innych.

pewnego dnia na pole przyszedł mały Indianin. Był bardzo przystojny i znał drogi tej ziemi. Potrafił rozmawiać z ptakami i zwierzętami, był prosty i nieustraszony. Trzy siostry były bardzo zainteresowane tym chłopcem, gdy patrzyły, jak używa kamiennego noża do rzeźbienia miski lub polowania z łukiem i strzałą.,

późnym latem, podczas pierwszej wizyty chłopca na polu, najmłodsza z trzech sióstr zniknęła. Ona była tą, która mogła tylko pełzać po ziemi; nie mogła nawet stać, dopóki nie był patyk, do którego mogła się przyczepić. Ale jej nie było, a pozostałe dwie siostry opłakiwały ją aż do jesieni.

Indianin wrócił na pole, aby zebrać trzciny, które rosły na skraju niewielkiego strumienia. Używał trzcin do wykonywania wałów strzałowych. Dwie pozostałe siostry ponownie obserwowały go, zafascynowane. Tej nocy zniknęła druga siostra, ta, która zawsze błąkała się tu i tam.,

teraz została tylko jedna siostra, wysoka i prosta siostra. Nie pochyliła głowy w smutku, choć głęboko opłakiwała i myślała, że nie może żyć samotnie na polu bez sióstr. Gdy dni stawały się krótsze i zimniejsze, jej zielony szal zaczął tracić swój kolor, a jej żółte włosy stały się suche i splątane. Dzień i noc wzdychała za siostrami, ale jej głos był niski jak wiatr i nikt jej nie słyszał.

pewnego dnia w okresie żniw mały Indianin usłyszał płacz trzeciej siostry i zrobiło mu się jej żal., Wziął ją w ramiona i zaniósł do swojego domu, a tam czekała na nią zachwycająca niespodzianka: jej siostry były tam, w szałasie, bezpieczne i bardzo zadowolone z ponownego połączenia. Wyjaśnili, że byli ciekawi małego indiańskiego chłopca i poszli za nim do domu, i postanowili zostać, ponieważ nadchodzi zima, a jego dom był ciepły i wygodny.

siostry również przydały się chłopcu i jego rodzinie., Najmłodsza, już dorosła, trzymała garnek na kolację Pełny, podczas gdy druga siostra, wciąż w żółtej sukience, suszyła się na półce, aby mogła napełnić garnek później w zimie. Najstarsza siostra była tak zadowolona, że znowu była z siostrami i tak pod wrażeniem pomocy, jakiej udzielili chłopcu, że ona też zaczęła się suszyć, aby rodzina miała posiłek do wykorzystania podczas zimy.

i od tego dnia trzy siostry już nigdy nie były rozdzielone.