kanclerz von Papen zwołał kolejne wybory do Reichstagu w listopadzie, mając nadzieję znaleźć wyjście z tej sytuacji impas. Wynik wyborczy był taki sam, naziści i komuniści zdobyli 50% głosów i ponad połowę mandatów, co sprawiło, że Reichstag nie był bardziej wykonalny niż jego poprzednik. Poparcie dla nazistów spadło jednak do 33.,1%, sugerując, że fala nazistów przekroczyła swój szczyt, gdy minęła najgorsza depresja, podżegana przez nazistów przemoc wzrosła, a niektórzy wyborcy z klasy średniej, którzy poparli Hitlera w lipcu jako protest, obawiali się teraz oddania go do władzy.

naziści zinterpretowali wynik jako ostrzeżenie, że muszą przejąć władzę, zanim minie ich chwila. Gdyby inne partie zjednoczyły się, można by temu zapobiec, ale ich krótkowzroczność uniemożliwiła zjednoczony front.

Niemiecka Partia Komunistyczna znacznie zyskała w wyborach zdobywając 100 mandatów., Hitler wykorzystał to do wywołania paniki, twierdząc, że Niemcy są na skraju rewolucji bolszewickiej i tylko NSDAP może temu zapobiec.

grupa wybitnych przemysłowców, którzy obawiali się takiej rewolucji, wysłała petycję do Paula von Hindenburga z prośbą o stanowisko kanclerza Hitlera. Hindenburg niechętnie zgodził się na ich prośbę i w wieku czterdziestu trzech lat, Hitler został nowym kanclerzem Niemiec 30 stycznia 1933 roku. Jako USA, Holocaust Memorial Museum notes:

Hitler nie został mianowany kanclerzem w wyniku zwycięstwa wyborczego z popularnym mandatem, ale w wyniku Wątpliwej konstytucyjnie umowy pomiędzy małą grupą konserwatywnych niemieckich polityków, którzy zrezygnowali z rządów parlamentarnych. Mieli nadzieję wykorzystać popularność Hitlera wśród mas, aby przypieczętować powrót do konserwatywnych autorytarnych rządów, być może nawet monarchii., Jednak w ciągu dwóch lat Hitler i naziści wymanewrowali niemieckich konserwatywnych polityków, aby skonsolidować radykalną dyktaturę nazistowską całkowicie podporządkowaną osobistej woli Hitlera.

umocnienie władzy

pożar Reichstagu 27 lutego 1933 roku dał Hitlerowi pretekst do tłumienia swoich przeciwników politycznych. Następnego dnia przekonał von Hindenburga do wydania dekretu o pożarze Reichstagu, który zawiesił większość swobód obywatelskich.

NSDAP wygrała wybory parlamentarne 5 marca 1933 roku, zdobywając 43,9% głosów, ale nie zdobyła bezwzględnej większości., Po wyborach setki tysięcy nowych członków dołączyło do partii z powodów oportunistycznych, w większości byli to urzędnicy i pracownicy białych kołnierzyków. Nazywano ich „ofiarami marszu” lub „fiołkami marcowymi”.”Aby uchronić partię przed zbyt wieloma Nie-ideologicznymi turncoats, którzy byli postrzegani przez tak zwanych „starych bojowników” z pewną nieufnością, partia wydała zamrożenie przyjęć, które obowiązywało od maja 1933 do 1937 roku.

23 marca parlament uchwalił ustawę zezwalającą z 1933 roku, która dawała gabinetowi prawo do uchwalania ustaw bez zgody Parlamentu., W rezultacie dało to Hitlerowi dyktatorskie uprawnienia. Następnie zlikwidował związki zawodowe i inne partie polityczne oraz uwięził swoich przeciwników politycznych. W 1933 roku naziści otworzyli Dachau, który początkowo mieścił więźniów politycznych, zanim stał się obozem koncentracyjnym dla Żydów.

Po śmierci prezydenta Hindenburga 2 sierpnia 1934 r., Hitler połączył w jeden stanowiska przywódcy partii, głowy państwa i szefa rządu, przyjmując Tytuł Führera und Reichskanzlera., Kancelaria Führera, oficjalnie organizacja partii nazistowskiej, przejęła funkcje urzędu prezydenta, zacierając jeszcze bardziej rozróżnienie między strukturami partyjnymi i państwowymi. SS coraz częściej pełniło funkcje policyjne pod przywództwem Himmlera.

stopniowe przystąpienie do wojny rozpoczęło się, gdy Hitler wycofał Niemcy z Ligi Narodów w 1933 roku., Rozpoczął odbudowę niemieckich sił zbrojnych poza tym, co było dozwolone przez Traktat Wersalski, a następnie rozpoczął pierwsze etapy swojego planu podboju Europy przez ponowne zajęcie Niemieckiej Nadrenii w 1936, aneksję Austrii w 1938 i inwazji na Czechosłowację w 1939. II wojna światowa rozpoczęła się, gdy Niemcy najechały Polskę 1 września 1939 roku.

Przewidywanie Holokaustu

aby chronić rzekomą czystość i siłę rasy aryjskiej, naziści starali się eksterminować Żydów, Romów, Polaków i większość innych Słowian, a także upośledzonych fizycznie i psychicznie., Pozbawiali praw wyborczych i segregowali homoseksualistów, Afrykańczyków, Świadków Jehowy i przeciwników politycznych. Prześladowania osiągnęły swój punkt kulminacyjny, gdy kontrolowane przez partię państwo niemieckie wprowadziło ostateczne rozwiązanie, w wyniku którego zamordowano sześć milionów Żydów i miliony innych ofiar.

Denazyfikacja

Po klęsce III Rzeszy partia została uznana przez mocarstwa alianckie 10 października 1945 roku za nielegalną. Aliancka Rada Kontroli przeprowadziła denazyfikację w latach po wojnie zarówno w Niemczech, jak i na terytoriach okupowanych przez wojska nazistowskie., Rozpoczęły się również procesy przeciwko Niemcom oskarżonym o zbrodnie wojenne.

używanie jakichkolwiek symboli związanych z partią jest obecnie zakazane w wielu krajach europejskich, w tym w Niemczech i Austrii.