Traktat Adams-Onís między Stanami Zjednoczonymi i Hiszpanią został wynegocjowany przez sekretarza stanu Johna Quincy Adamsa i hiszpańskiego ministra do Stanów Zjednoczonych, Don Luisa de Onís, i podpisany w lutym 1819 roku. Głównymi elementami Traktatu było przejęcie Florydy przez Stany Zjednoczone i ustanowienie linii granicznej między terytorium Hiszpanii a Stanami Zjednoczonymi.

Po Zakupie Luizjany w 1803, Pres. Thomas Jefferson twierdził, że Floryda została włączona do Luizjany., W 1810 i 1812 Stany Zjednoczone anektowały część zachodniej Florydy. Kiedy John Quincy Adams został sekretarzem stanu w 1817 roku, starał się o dodatkowe terytorium. W 1817 i 1818 Adams i Prezydent James Monroe wznowili starania o zdobycie Florydy i zachodniej granicy dla zakupu Luizjany. Po kilku miesiącach negocjacji Traktat Adams-Onís został podpisany 22 lutego 1819 roku. W traktacie Hiszpania przekazała USA Wschodnią i zachodnią Florydę, a Stany Zjednoczone zgodziły się przyjąć roszczenia obywateli Stanów Zjednoczonych przeciwko Hiszpanii., W artykule III traktat stwierdzał, że: „granica między dwoma krajami . . . rozpoczyna się w Zatoce Meksykańskiej, przy ujściu rzeki Sabine, w morzu, kontynuując na północ, wzdłuż zachodniego brzegu tej rzeki, do 32 stopnia szerokości geograficznej; następnie, linią na północ, do stopnia szerokości geograficznej, w którym uderza Rio Roxo z Natchitoches lub Red River; następnie po biegu Rio Roxo na zachód, do stopnia 100 długości geograficznej zachodniej . . ., następnie, przekraczając wspomnianą czerwoną rzekę, i biegnąc stamtąd, linią na północ, do rzeki Arkansas; stamtąd wzdłuż południowego brzegu Arkansas, do jej źródła, na szerokości 42 szerokości północnej; i stamtąd, tym równoleżnikiem szerokości geograficznej, do Morza Południowego.”Ponadto traktat stwierdzał, że” wszystkie wyspy na Sabinie, . . . Rzeki Red i Arkansas . . . należeć do Stanów Zjednoczonych.”

zgodnie z warunkami tej granicy Stany Zjednoczone zgodziły się, że Teksas znajduje się po hiszpańskiej stronie linii, A Hiszpania zgodziła się zrezygnować z roszczeń do Terytorium Północno-Zachodniego na północ od 42 stopni., Traktat został zatwierdzony przez Senat Stanów Zjednoczonych 24 lutego 1819 roku. Jednak władze hiszpańskie opóźniły ich zatwierdzenie do 1821 roku. Senat zatwierdził traktat po raz drugi, a prezydent Monroe ratyfikował go i wymienił z władzami hiszpańskimi w lutym 1821 roku.

linia graniczna Traktatu Adams-Onís wyznaczała południową granicę (Red River) i większość zachodniej granicy (100 Południk) przyszłego stanu Oklahoma., Część tej granicy stała się przedmiotem sporu między Stanami Zjednoczonymi a stanem Teksas w sprawie roszczeń do obszaru znanego jako Hrabstwo Greer, zamkniętego między dwoma odnogami rzeki Red River i 100 południkiem. W 1896 Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych orzekł przeciwko Teksasowi i stwierdził, że sporny obszar ” podlega wyłącznej jurysdykcji Stanów Zjednoczonych Ameryki.”Obszar ten ostatecznie stał się hrabstwami Greer, Jackson i Harmon oraz południowo-zachodnim hrabstwem Beckham w Oklahomie.