jednym z powodów ustawy było powstanie odpowiedzialności za naruszenie paragrafu 8 artykułu 1 Konstytucji Stanów Zjednoczonych, który zastrzega Kongresowi Stanów Zjednoczonych prawo do podjęcia decyzji o rozpoczęciu wojny.

Kongres Kontynentalny zawarł wcześniej sojusz z Francją w 1778 roku, w którym Francja oskarżyła Stany Zjednoczone o złamanie Traktatu amerykańskiego z Wielką Brytanią z 1794 roku., Francuski ambasador w Stanach Zjednoczonych, Edmond-Charles Genêt, aktywnie rekrutował amerykańskich Korsarzy do ataków na Hiszpanię i Wielką Brytanię, z którymi francuski rząd republikański był w stanie wojny.

niektóre osoby w Ameryce wspierały francuski rząd republikański, angażując się w prywatyzację, a inni Amerykanie angażowali się w obstrukcyjne operacje wojskowe przeciwko brytyjskiej Kanadzie i hiszpańskim posiadłościom na Florydzie i w Ameryce Południowej.

doprowadziło to do proklamowania neutralności przez George ' a Washingtona w 1793 roku i ustawy z 1794 roku.,

akt ten został wykorzystany w procesach Aarona Burra, Williama S. Smitha i Etienne ' a Guineta, którzy wraz z Francuzem Jeanem baptystą LeMaitre zostali skazani za wyposażenie uzbrojonego okrętu do wzięcia udziału w wojnie Francji z Wielką Brytanią.

Ustawa z 1794 roku została zastąpiona Ustawą o neutralności z 1817 roku, która obejmowała państwa, które niedawno uniezależniły się od Hiszpanii, które nie zostały wymienione w pierwotnym akcie. Nierozpoznane rządy, takie jak „kolonie, okręgi lub ludzie”, otrzymują takie samo uznanie jak „państwa i książęta” w ostatniej klauzuli sekcji 5., Henry Clay nazwał to ” aktem na rzecz Hiszpanii przeciwko republikom Ameryki.”

Ustawa o neutralności z 1817 r.przewiduje również maksymalne kary do trzech lat pozbawienia wolności i do trzech tysięcy dolarów grzywny.

ustawa została ponownie zaktualizowana w 1838 roku podczas buntów w Kanadzie w 1837 roku.

Ustawa o neutralności była wielokrotnie nowelizowana i zmieniana od tego czasu i pozostaje w mocy jako 18 U. S. C. § 960.