opis PDD-NOS tylko jako „podkategorii” bez bardziej szczegółowej definicji przypadku stwarza problemy metodologiczne dla badań dotyczących stosunkowo niejednorodnej grupy osób, które otrzymują taką diagnozę., Chociaż prawdą jest, że dzieci, u których zdiagnozowano PDD-NOS, jako całość, wykazują mniej deficytów intelektualnych i są lepiej funkcjonujące niż dzieci autystyczne, wiele innych, które spełniają kryteria PDD-NOS, ma pewne cechy autystyczne, ale także deficyty intelektualne, które są tak poważne, że trudno lub niemożliwe jest stwierdzenie, czy niektóre deficyty pochodzą z autyzmu lub z ciężkiego do głębokiego stopnia niepełnosprawności intelektualnej. Ponadto, niektórzy inni, którzy pasują do kryteriów PDD-NOS przychodzą do profesjonalnej uwagi w późniejszym wieku, w porównaniu do osób ze zdiagnozowanym autyzmem.,

podgrupy Edytuj

badania sugerują, że osoby z PDD-NOS należą do jednej z trzech bardzo różnych podgrup:

• wysoko funkcjonująca grupa (około 25 procent), której objawy w dużej mierze pokrywają się z zespołem Aspergera, a jednocześnie nie spełniają kryteriów zaburzeń autystycznych, ale różnią się od osób z zespołem Aspergera pod względem opóźnień w rozwoju języka i / lub łagodnych zaburzeń poznawczych. (Kryteria zespołu Aspergera wyklucza opóźnienie mowy lub opóźnienie poznawcze we wczesnym życiu.,)
• inna grupa (około 25 procent), której objawy bardziej przypominają objawy zaburzeń autystycznych, ale nie spełniają w pełni wszystkich jej objawów diagnostycznych. Dzieje się tak dlatego, że albo objawy zostały rozpoznane w późniejszym wieku, albo dlatego, że były zbyt młode lub mają deficyty poznawcze, które są zbyt poważne, aby prawidłowo zidentyfikować wszystkie objawy autyzmu, które mogą mieć.
• największą grupę (około 50 procent) stanowią osoby, które spełniają wszystkie kryteria diagnostyczne zaburzeń autystycznych, ale których stereotypowe i powtarzalne zachowania są zauważalnie łagodne.