klasyk literacki Williama Wordswortha, „I wandered lonely as a cloud” został metodycznie rozcięty przez ukazując w pełnym ruchu nastrój poety, otoczenie, alegoryczne znaczenia i piękno natury. Miłość poety i bliskość z naturą inspirowały i poruszały pokolenia – kolejne pokolenia miłośników poezji i młodych umysłów.,

Streszczenie I Wandered Lonely as a Cloud

mówca, prawdopodobnie sam William Wordsworth, idzie bezcelowo w dół wzgórz i doliny, gdy natknął się na piękne pole żonkili. Głośnik jest zmiksowany przez żonkile pozornie machające, trzepoczące i tańczące wzdłuż brzegu wody., Chociaż fale jeziora poruszały się równie żarliwie, ale piękno żonkili prześcignęło się w latających barwach. Poeta czuje się niezmiernie radośnie i ćwierkająco na ten hipnotyzujący naturalistyczny widok. Pośród Towarzystwa kwiatów, pozostaje przy tych wahających się z pełnym wigorem żonkilach. Nieświadomy poety jest fakt, że ta cudowna sceneria żonkili przynosi poecie ogromną beztroskę i radość, gdy jest w napiętym nastroju lub zakłopotany o to chodzi. Jego serce oddycha nowym życiem i daje mu ogromne szczęście na widok wart tysiąca słów.,

Motywy w I Wandered Lonely as a Cloud

W „I Wandered Lonely as a Cloud” Wordsworth angażuje się w tematy natury, pamięci i duchowości. Te trzy są ze sobą powiązane, gdy mówca, sam Wordsworth, porusza się po pięknym krajobrazie. Cieszy się widokiem żonkili i ożywia swojego ducha w przyrodzie. Jednocześnie Wordsworth eksploruje temat pamięci, podobnie jak w innych dziełach ,takich jak „Opactwo Tintern”. Kwiaty są tam, aby go pocieszyć w czasie rzeczywistym, ale także jako wspomnienie z przeszłości.,

struktura i forma I Wandered Lonely as a Cloud

poetycka forma „I Wandered Lonely as a Cloud” składa się z czterech strof po sześć wierszy każda. Jest to nawiązanie do stylu rymowania quatrain-couplet, A-B-A-B-C-C., Każda linia jest zgodna z tetrametrem jambicznym. Wiersz żonkile działa w parametrze a-b-a-b-c-C, ponieważ używa spójnego rymowania, aby przywołać naturę na końcu każdej zwrotki. Co więcej, pomaga w umiejętnym tworzeniu obrazów, tak jak pierwotnie zamierzał poeta. Wiersz płynie podobnie do planowanej pieśni w rytmicznej strukturze. Spółgłoska i aliteracja są używane do tworzenia rymów.

urządzenia literackie w I Wandered Lonely as a Cloud

Wordsworth wykorzystuje kilka urządzeń literackich w „I Wandered Lonely as a Cloud”., Należą do nich, ale nie są ograniczone do podobieństw, hiperboli, personifikacji i aluzji. Używa się również podobieństw, ponieważ poeta nawiązuje do bezcelowej chmury, podczas przypadkowego spaceru. Co więcej, żonkile są porównywane do gromad gwiazd w Drodze Mlecznej, aby wyjaśnić wielkość żonkili fruwających swobodnie nad jeziorem. Czasami hiperbola jest używana do wyjaśnienia ogromu sytuacji. Aluzja żonkili do gwiazd rozsianych po Drodze Mlecznej jest jednym z takich przykładów., Co więcej, żonkile są nawet antropomorficzne, aby stworzyć ludzki obraz Matki Natury w tym przypadku.

ponadto poeta stosował także personifikacje odwrotne, przyrównując człowieka do chmur, a żonkile do ludzi o stałym ruchu. Używając tej sprytnej taktyki, poeta przybliża ludzi do natury, stając się znakiem rozpoznawczym najbardziej podstawowych, ale skutecznych metod Williama Wordswortha dotyczących relacji czytelników z naturą, doceniając jej nieskazitelną chwałę. Żonkile świętują piękno natury i jej czystość, wraz z błogością samotności., Uważa swoją samotność za atut i inspiruje go do życia znaczącego życia.

Analiza I Wandered Lonely as a Cloud

Stanza One

I wandered lonely as a cloud

That floats on high o ' er vales and hills

When all at once I saw a crowd

a host, of golden żonkile

poeta opowiada o swojej jednodniowej bezcelowej wędrówce. Termin „wędrówka” oznacza chodzenie wolne z własnej woli. Poeta określa siebie jako „chmurę” w metaforycznym znaczeniu tego słowa., Chociaż chmury najczęściej podróżują w grupach, chmura ta preferuje pojedyncze unoszenie się. Jednak wyraźnie wspomina o swoim przechodzeniu przez doliny i wzgórza na rutynowym spacerze, upraszczając narrację.

poeta natrafia na gromadkę żonkili trzepoczących w powietrzu. Jest oszołomiony pięknem tych złotych żonkili. Chociaż żółty byłby bardziej odpowiedni dla żonkili, poeta zamierza podkreślić jego piękno za pomocą złotego koloru. Żonkile są określane jako gospodarze / tłum, ponieważ są razem w zbiorowej grupie., Żonkile są źródłem ogromnego piękna dla poety z epoki romantyzmu.

Stanza Two

oprócz jeziora, pod drzewami

trzepocząc i tańcząc w wietrze

ciągła jak gwiazdy, które świecą

i migają na Drodze Mlecznej

żonkile są mocno leży nad jeziorem, pod drzewami. Jest wietrzny dzień, a kwiaty tańczą i trzepoczą, gdy wieje wiatr. Cofnijmy się na krótką chwilę, aby zlokalizować przesłanki inspiracji poety., Poeta mieszkał na niesławnym Pojezierzu, w regionie bogatym w malownicze lokalizacje obejmujące wzgórza, doliny i jeziora. W rezultacie lokalizacja jest realistyczna w całości. Poeta odwołuje się do tańczących żonkili, cech nawiązujących do ludzi.

powyższa alegoria jest wyraźnym i bezpośrednim odniesieniem do naszej rodzimej galaktyki Drogi Mlecznej. Kontinuum przestrzeni kryje w sobie wielką tajemnicę dla naszego poety epoki romantyzmu, ponieważ wyobraża sobie, że żonkile są w ciągłym stanie zdumienia, podobnie jak gwiazdy poza zasięgiem ludzi.,

Zwrotka trzy

rozciągnięty w niekończącej się linii

wzdłuż marginesu Zatoki

dziesięć tysięcy pił i na pierwszy rzut oka

rzucając głowami w tańcu

poeta czyni aluzję do Drogi Mlecznej, nasza galaktyka wypełniona własnymi planetarnymi układami słonecznymi rozciągnęła się poza nieskończoność. Jezioro ma prawdopodobnie dużą powierzchnię, ponieważ żonkile są rozproszone wzdłuż linii brzegowej. Wzdłuż Drogi Mlecznej leżą niezliczone gwiazdy, które poeta nawiązuje do żonkili fruwających nad jeziorem.,

przez dziesięć tysięcy miał na myśli zbiór żonkili trzepoczących w powietrzu, oczarowując poetę pięknem sceny. To tylko szacunki w najlepszym razie, jak zakłada dziesięć tysięcy żonkili na pierwszy rzut oka. Termin sprightly pochodzi od sprite ' a, który jest przede wszystkim dandy little spirits, które ludzie uważali za istniejące w takich czasach. Są podobne do wróżek.,

kontekst historyczny do I Wandered Lonely as a Cloud

okrzyknięty mistrzem ruchu romantycznego na początku XIX wieku William Wordsworth mieszkał w malowniczym Lake District (Wielka Brytania), z dala od szalonego tłumu. Jej korzenie sięgają dziennika Dorothy Wordsworth, w którym wspomina, przypadkowy spacer z bratem w 1802 roku, gdzie natknęli się na piękne żonkile. Poemat został skomponowany w latach 1804-1807, a następnie opublikowany w 1807, z poprawioną wersją opublikowaną w 1815., Poemat uważany jest za arcydzieło poezji epoki romantycznej przesiąkniętej naturalną wyobraźnią. Idąc wzdłuż Zatoki Glencoyne, rodzeństwo natknęło się na piękne żonkile wzdłuż zatoki. Jak wspomina dziennik siostry, żonkile wydawały się niezmiernie piękne z daleka, to był naprawdę wspaniały widok.

podobne wiersze

jednym z oczywistych wyborów jest Wordsworth 's own’Lines Composed a Few Miles Above Tintern Abbey'. w tym wierszu bada również pamięć i jak piękne naturalne miejsca i być pocieszające nawet z odległej przeszłości., Inne dobre przykłady to „Hymn to the Spirit Of Nature „Percy' ego Bysshe Shelleya, a także „The Lake Isle of Innisfree” W. B. Yeatsa i „to Autumn” Johna Keatsa.

o Williamie Wordsworthem

William Wordsworth (1770-1850) napisał piękną poezję wypełnioną słodkimi obrazami, Zwykle opartą na świecie przyrody. Często jego wiersz zawierał lekkie ponure podteksty, jak to ma miejsce w tym wierszu, jak będziemy badać wkrótce. Jest to możliwe ze względu na konflikt w życiu Wordswortha i jego walkę z depresją., Niektórzy uczeni sugerują, że relacje Wordswortha z jego siostrą Dorothy były dalekie od plutonicznych. Ale Wordsworth ożenił się i mieszkał z żoną i siostrą.

Wordsworth przeżył Rewolucję Francuską, którą początkowo poparł, a później potępił. Wordsworth, wraz z bliskim przyjacielem i kolegą poetą, Samuelem Coleridge ' em byli pionierami romantycznej epoki poezji, a wcześniejsze romantyczne wiersze Wordswortha były szeroko wyśmiewane z tego powodu. Był również laureatem Nagrody Poetyckiej dla królowej Wiktorii przez okres siedmiu lat.