cząsteczka tlenu, oznaczona O, gdy jest niezwiązana, jest określana jako singlet tlenu. Ta forma nadmiaru tlenu w organizmie jest niepożądana i może mieć szkodliwe skutki. Niewielkie ilości są zwykle wytwarzane w wyniku normalnego metabolizmu. W organizmie tlen singletowy jest często nazywany wolnym rodnikiem. Powyżej znajduje się ilustracja tlenu w postaci singletowej (po lewej) i jako gazu(po prawej)., Dwie cząsteczki tlenu łączą się tworząc O2, Gaz niezbędny dla życia ludzi i zwierząt. Gdyby wiązały się ze sobą trzy cząsteczki O, mielibyśmy O3, zwany także ozonem.

jest to jedna z najbardziej skomplikowanych i unikalnych kreacji, cząsteczka białka zwana hemoglobiną. Każda cząsteczka hemoglobiny składa się z atomów 10,000, z których cztery są atomy żelaza (niebieskie kule na rysunku), które działają jak magnesy, aby przyciągnąć i utrzymać cząsteczki tlenu. Każdy atom żelaza spoczywa na platformie hemu, która służy do uwalniania tlenu w tkankach obwodowych., Każda Czerwona krwinka zawiera około 250 milionów cząsteczek hemoglobiny, każdy cc krwi zawiera 5 miliardów czerwonych krwinek, masz około 5000 cc krwi w układzie naczyniowym. Powodem, dla którego mamy tak dużo hemoglobiny, jest to, że tlen nie łatwo rozpuszcza się w wodzie (około 3% całego naszego tlenu znajduje się w surowicy – reszta jest związana z hemoglobiną), więc opracowaliśmy ten unikalny system transportu tlenu, aby zaspokoić nasze potrzeby.

gdy tlen jest związany z hemoglobiną, nazywa się ją oksyhemoglobiną.

powietrze wokół nas składa się z wielu substancji., Głównymi gazami są: azot, tlen, dwutlenek węgla, para wodna. Drobne gazy (stanowiące mniej niż 1%) to argon, ksenon, Ozon, tlenek węgla, podtlenek azotu, Hel i tak dalej. Inne substancje unoszą się w tym „morzu” gazów, takich jak pyły i opary organiczne i nieorganiczne.

zasadą lub najobficiej występującym gazem jest azot (N2) stanowiący 78% cząsteczek w próbce powietrza. Azot jest bezbarwnym, bezwonnym gazem obojętnym. Oznacza to, że nie łatwo reaguje z innymi chemikaliami. Nie oznacza to, że azot jest dla nas zbędny., Absorbujemy azot z powietrza i jest to niezbędne do normalnych funkcji życiowych. W błonie pęcherzykowej cząsteczki azotu stale przemieszczają się do i z naszej krwi. Istnieje równowaga między naszym ciałem a azotem w atmosferze. Można jednak przejść krótkie okresy bez oddychania azotem. Kiedy dajesz pacjentowi 100% tlenu, pacjent jest pozbawiony azotu w powietrzu pokojowym. Stopniowo organizm wydycha azot obecny w komórkach i krwiobiegu. Pamiętasz lekcje dyfuzji?, Jeśli pęcherzyki płucne są wypełnione 100% tlenem, azot we krwi przemieszcza się z obszaru o wyższym stężeniu do obszaru o niższym stężeniu. Ponieważ drogi oddechowe są przepłukiwane czystym tlenem, istnieje duży gradient między łóżkiem kapilarnym a pęcherzykami płucnymi. Dużą ilość azotu można usunąć w krótkim czasie.

gdyby pacjent otrzymywał czysty tlen przez kilka dni, prawie cały gaz azotowy w organizmie zostałby usunięty. Prawdopodobnie słyszałeś o toksyczności tlenu, jest to błędna nazwa, ponieważ większość uszkodzeń występuje z niedoboru azotu., Znajomość tych zasad pomaga zrozumieć inne problemy i sposoby leczenia w medycynie. Przykład: pacjenci z małą, stabilną odmą (10-20% załamania) zostaną odesłani do domu przez ED. Kieszeń powietrza będzie stopniowo wchłaniana w ciągu kilku tygodni. Niektórzy lekarze mają pacjenta oddech 100% tlenu przez 30 minut dwa razy dziennie przez dwa dni. Powietrze uwięzione w przestrzeni opłucnej jest zwykle absorbowane w ciągu zaledwie 24 godzin.

tlen lub O2 jest bezbarwnym, bezwonnym gazem, który jest obecny w naszej atmosferze wraz z innymi gazami. Tlen stanowi 20,9 % (często zaokrąglone do 21) powietrza wokół nas., Tlen jest istotnym składnikiem cyklu kwasu cytrynowego. Tlen jest używany przez komórki w naszym ciele do produkcji energii potrzebnej do produkcji ciepła i energii komórkowej. Zbyt dużo lub zbyt mało tlenu może powodować choroby i śmierć. Dlatego konieczne stało się, aby pracownicy służby zdrowia byli w stanie określić ilościowo ilość tlenu w krwiobiegu.

przed laty jedyną metodą określania zawartości tlenu w krwi tętniczej było przebicie tętnicy igłą i wysłanie tej krwi do laboratorium., Wynik wrócił jako „ciśnienie cząstkowe” tlenu rozpuszczonego w próbce całkowitej. Dla niektórych może to być nowa koncepcja i musimy uprościć koncepcję pomiaru gazów rozpuszczonych w cieczy.