Konwencja Seneca Falls jest uważana przez wielu za miejsce narodzin amerykańskiego feminizmu. Pierwsza konwencja praw kobiet w Stanach Zjednoczonych odbyła się 19 i 20 lipca 1848 roku w Kaplicy Wesleyan w Seneca Falls w Nowym Jorku.

na tej konferencji aktywistka i liderka Elizabeth Cady Stanton opracowała deklarację uczuć, która wezwała do równości kobiet i wyborów., Wzorowany na Deklaracji Niepodległości i nazwany na podstawie dokumentu założycielskiego Amerykańskiego Towarzystwa anty-niewolniczego dokument rozpoczął się od ” trzymamy te prawdy, aby być oczywiste: że wszyscy mężczyźni i kobiety są stworzeni równi…” Stanton odwoływał się do zasad Jeffersona, ale wyjaśnił, że są one uwarunkowane wyłącznie dla mężczyzn. Następnie opisała nierówne, odrębne sfery, w które kobiety są zmuszane i wzywane do działania. Wśród uchwał znalazły się prawa majątkowe i oświatowe.

20 lipca deklaracja została ratyfikowana przez Zgromadzenie., Doszło do walki tylko o jedną rezolucję: prawo do głosowania. Nie wszyscy zgodzili się, że głosowanie jest konieczne, a niektórzy, w tym mąż Stantona, całkowicie nie zgadzali się z tym pojęciem. Jednak Stanton, wraz z abolicjonistą Frederickiem Douglassem, argumentował konieczność głosowania i przyjął rezolucję. Podpisana przez 68 kobiet i 32 mężczyzn, w tym Douglass, deklaracja i Konwencja Seneca Falls pozostają punktami orientacyjnymi w historii praw kobiet.

ojcem Stantona był sędzia Sądu Najwyższego stanu Nowy Jork Daniel Cady i znała pojęcia prawne., Zainspirowała ją również Lucretia Mott, którą poznała prawie osiem lat wcześniej w Londynie na Światowej Konwencji anty-niewolniczej. Tam oboje zostali doprowadzeni do sekcji jedynek kobiet i nie pozwolono im siedzieć ani przemawiać na imprezie. To wydarzenie i oburzenie wywołane nim doprowadziło do Konwencji Seneca Falls w 1848 roku.

choć niektórzy uczeni debatują nad historycznym znaczeniem konwencji, Seneka Falls pozostaje silnym symbolem równości.,

obecnie przyjęta narracja Seneca Falls jako początek ruchu kobiecego w Stanach Zjednoczonych rozpoczęła się po wojnie secesyjnej, jako forma nacisku na ruch abolicjonistyczny. Historyczka Lisa Tetrault wyjaśnia w swojej książce The Myth of Seneca Falls, że w czasie ratyfikacji czternastej i piętnastej poprawki sufrażystki takie jak Stanton i Susan B. Anthony były rozgniewane ideą głosowania skierowanego do czarnych mężczyzn, zanim trafiło ono do kobiet., W ten sposób powstała potrzeba zapamiętania, jak rozpoczął się ruch kobiet, a Stanton i Anthony zlecili historię wyborów kobiet, trzytomową historię ruchu.

od 1873 roku kobiety zaczęły organizować imprezy rocznicowe na konwencie Seneca Falls. Z każdą rocznicą historia stawała się bardziej rozbudowana i złożona, tworząc fałszywą narrację, że wydarzenie było czymś więcej, niż się wydawało. Chociaż cała konwencja wykluczyła biedne kobiety i czarne kobiety, wśród innych mniejszości, przełomowe było to, że kobiety mogły w ogóle organizować to wydarzenie.,

ponad 70 lat po konwencji w Seneca Falls, naród ratyfikował 19.poprawkę, która przyznała kobietom prawo głosu w 1920 roku. To zwycięstwo doprowadziło do pracy wybitnych przywódców feministycznych w latach 50. i 60., zapoczątkowując nową erę i nową nadzieję na prawa kobiet.