na długo zanim Rafael, porywczy, Maska czerwonych oczu ubrana w żółwia Ninja-mutanta, zabawiał dzieci na ekranie, był Rafael, ceniony malarz, który wygrał z kulturalnym tłumem koneserów sztuki. W wieku 20 lat Raphael Sanzio był już gwiazdą. Na szczycie swojej gry, ten mistrz włoskiego renesansu został zaproszony przez papieża do zamieszkania w Rzymie, gdzie spędzi resztę swoich dni. Od 1509 roku zaczął dekorować pierwszą z czterech sal w Pałacu Papieskim., Te pokoje Rafaela wraz z Kaplicą Sykstyńską Michała Anioła są przykładem wysokiej renesansowej techniki fresków.

fresk Rafaela Szkoła Ateńska stał się symbolem małżeństwa sztuki, filozofii i nauki, które było znakiem rozpoznawczym włoskiego renesansu. Namalowany w latach 1509-1511, znajduje się w pierwszym z czterech sal zaprojektowanych przez Rafaela, Stanza della Segnatura.

ale co oznacza ten słynny obraz?, Przyjrzyjmy się, co ikoniczna Szkoła Ateńska oznaczała dla Rafaela jako artysty i jak stała się takim symbolem renesansu. W tym czasie zamówienie papieża było szczytem kariery każdego artysty. Dla Rafała było to potwierdzenie rozkwitu kariery.,

Rafael był we Florencji, kiedy otrzymał wiadomość, że papież Juliusz II, ten sam człowiek, który poprosił Michała Anioła o pomalowanie sufitu Sykstyńskiego, poprosił go o udekorowanie apartamentów na drugim piętrze Pałacu Watykańskiego. Miał nadzieję przyćmić wczesnorenesansowe obrazy jego poprzednika, papieża Aleksandra VI, wykonane w apartamentach Borgii, które znajdowały się bezpośrednio poniżej., Można go było uznać za odważny wybór, ponieważ Młody Raphael nigdy nie wykonał fresków tak złożonych, jak wymagałoby tego zamówienie. W tym czasie był znany głównie z małych portretów i obrazów religijnych na drewnie, oprócz kilku ołtarzy. Niektórzy uważają, że jego przyjaciel Bramante, który był architektem św. Piotra, polecił go do tej pracy. Oboje dorastali w Urbino i dobrze się znali.

Rafał podszedł do wyzwania, tworząc obszerny katalog szkiców przygotowawczych do wszystkich swoich fresków., Te później zostaną wysadzone w powietrze w pełnej skali, aby pomóc przenieść projekt na mokry tynk. Pracując w tym samym czasie co Michał Anioł, uważa się, że pomogło to popchnąć i zainspirować Rafaela, stymulując jego konkurencyjną naturę.

Stanza della Segnatura

Szkoła ateńska jest jednym z czterech fresków ściennych w strofie della Segnatura, sala miała być biblioteką Juliusza, a zatem ogólna koncepcja Rafaela równoważy zawartość tego, co byłoby w studium papieża.

w XV wieku powszechna była tradycja ozdabiania prywatnych bibliotek portretami wielkich myślicieli. Raphael przeniósł ten pomysł na zupełnie nowy poziom z masywnymi kompozycjami, które odzwierciedlały filozofię, teologię, literaturę i orzecznictwo., Przeczytane jako całość, natychmiast przekazały intelekt papieża i wywołałyby dyskusję między kulturalnymi umysłami, które miały szczęście wejść w tę prywatną przestrzeń.

Szkoła Ateńska była trzecim obrazem Rafaela ukończonym po Dispucie (reprezentującym teologię) i Parnassusie (reprezentującym literaturę). Ustawiony jest naprzeciw dysputy i symbolizuje filozofię, tworząc kontrast między wierzeniami religijnymi i świeckimi.

wybierz się na wirtualną wycieczkę po zabytkowej części miasta za pośrednictwem strony Muzeów Watykańskich.,

Szkoła Ateńska

Szkoła Ateńska to arcydzieło, które wizualnie reprezentuje intelektualną koncepcję. W jednym z obrazów Raphael użył grup figur, aby przedstawić złożoną lekcję na temat historii filozofii i różnych wierzeń, które były rozwijane przez wielkich greckich filozofów.

Rafael z pewnością byłby wtajemniczony w prywatne pokazy Kaplicy Sykstyńskiej w toku, które zostały zaaranżowane przez Bramante., Chociaż twórczość Rafaela, pod wieloma względami, mogła być postrzegana jako bardziej złożona ze względu na liczbę postaci umieszczonych w jednej scenie, z pewnością była pod wpływem twórczości wielkiego artysty. Jest to szczególnie widoczne przez długie myślenie postaci na pierwszym planie, jak wkrótce zobaczymy.

w rzeczywistości współczesny wpływ przesiąka częściej niż można by przypuszczać, szczególnie jeśli chodzi o twarze używane do niektórych postaci w szkole Ateńskiej. Przyjrzyjmy się grupie po grupie, aby wybrać koncepcję i zobaczyć, kto pojawia się w słynnym fresku.

kim są postacie w szkole Ateńskiej?,

Platon i Arystoteles

dwie główne postacie w dziele znajdują się bezpośrednio pod łukiem i w punkcie zbiegu fresku, kompozycyjnej sztuczce, która przyciąga wzrok widza do najważniejszej części obrazu. Widzimy tu dwóch ludzi, którzy skutecznie reprezentują różne szkoły filozofii-Platona i Arystotelesa.

starszy Platon stoi po lewej stronie, wskazując palcem w niebo. Obok niego jest jego uczeń Arystoteles. W pokazie znakomitego skracania przedmowy Arystoteles sięga prawą ręką prosto w stronę widza., Każdy człowiek trzyma w lewej ręce kopię swoich książek-Tymeusza dla Platona i etyki nikomachejskiej dla Arystotelesa.

gest Platona w kierunku nieba zdaje się wskazywać na jego teorię form. Filozofia ta twierdzi, że” realny ” świat nie jest fizyczny, ale raczej duchową sferą idei wypełnioną abstrakcyjnymi pojęciami i ideami. Sfera fizyczna, dla Platona, jest jedynie materialną, niedoskonałą rzeczą, którą widzimy i z którą wchodzimy w interakcje na co dzień. Co ciekawe, niektórzy uważają, że Rafał użył twarzy Leonarda da Vinci dla Platona, na podstawie podobieństw z jego autoportretu.,

przeciwnie, ręka Arystotelesa jest wizualną reprezentacją jego przekonania, że wiedza pochodzi z doświadczenia. Empiryzm, jak wiadomo, teoretyzuje, że ludzie muszą mieć konkretne dowody na poparcie swoich idei i jest bardzo ugruntowany w świecie fizycznym.

uczeni twierdzą, że ten podział w filozofii, umieszczony w centrum szkoły Ateńskiej, jest głównym tematem obrazu.

więc kim są wszyscy inni? Nie zawsze jest to jasne, ponieważ Raphael nie wyposaża wszystkich swoich bohaterów w atrybuty, które oddają ich tożsamość., Na szczęście istnieje sporo, co do których uczeni mogą się zgodzić.

Sokrates

Po lewej stronie Platona Sokrates jest rozpoznawalny dzięki swoim wyraźnym cechom. Mówi się, że Rafael był w stanie użyć starożytnego popiersia portretowego filozofa jako swojego przewodnika. Identyfikowany jest również gestem dłoni, na co wskazuje Giorgio Vasari w Żywotach artystów. „Nawet sposób rozumowania Sokratesa jest wyrażony: trzyma przedni palec lewej ręki między tym, a kciukiem prawej i wydaje się, jakby mówił, że udzielasz mi tego i tego.,”

wśród tłumu otaczającego Sokratesa są jego uczniowie, w tym generał Alcybiades i Ajschines ze Sphettus.

Pitagoras

Na Pierwszym Planie Pitagoras siedzi z książką i atramentem, również w otoczeniu uczniów. Choć Pitagoras jest dobrze znany ze swoich matematycznych i naukowych odkryć, mocno wierzył w metempsychozę. Filozofia ta stwierdza, że każda dusza jest nieśmiertelna i po śmierci przenosi się do nowego ciała fizycznego. W tym świetle ma sens umieszczenie go po stronie fresku Platona.,

Euklid

odzwierciedlając Położenie Pitagorasa po drugiej stronie, Euklid pochyla się nad czymś za pomocą kompasu. Jego młodzi uczniowie chętnie próbują uchwycić lekcje, których im udziela. Grecki matematyk jest znany jako ojciec geometrii, a jego miłość do konkretnych twierdzeń z dokładnymi odpowiedziami pokazuje, dlaczego reprezentuje Arystotelesowską stronę szkoły Ateńskiej. Eksperci uważają, że Euclid jest portretem przyjaciela Rafaela Bramante.,

Ptolemeusz

wielki matematyk i astronom Ptolemeusz znajduje się tuż obok Euklidesa, plecami do widza. Ubrany w żółtą szatę, trzyma w ręku ziemską kulę ziemską. Uważa się, że Brodaty mężczyzna stojący przed nim trzymający Globus niebiański jest astronomem Zoroastrem. Co ciekawe, młodzieniec stojący obok Zoroastra, rzucający się na widza, to nikt inny jak sam Raphael., Włączenie tego typu autoportretu nie było wówczas niespotykane, choć odważnym posunięciem artysty było włączenie jego podobizny do dzieła o tak intelektualnej złożoności.

Diogenes

powszechnie przyjmuje się, że starszym panem na schodach jest Diogenes. Twórca filozofii cynicznej, był postacią kontrowersyjną w swoich czasach, prowadził proste życie i krytykował konwencje kulturowe.,

Heraklit

jedną z najbardziej uderzających postaci w kompozycji jest zamyślony mężczyzna siedzący na pierwszym planie, z ręką na głowie w klasycznej „myślicielskiej” pozycji. Postać ta nie pojawia się we wstępnych rysunkach Rafaela, a analiza gipsowa pokazuje, że została dodana później. Historycy sztuki Roger Jones i Nicholas Penny piszą w swojej książce Raphael, że ” jest to prawdopodobnie pierwsza próba zaadaptowania przez Rafaela mocy sykstyńskich proroków i Sybilli Michała Anioła.,”

długo uważany za portret samego Michała Anioła, ponura natura pasowałaby do charakteru artysty. W sferze filozofów jest Heraklitem, samoukiem pionierem mądrości. Był postacią melancholijną i nie cieszył się towarzystwem innych, co czyni go jednym z niewielu odosobnionych postaci we fresku.

posągi

Po prawej stronie Platona widzimy Apolla, a po lewej Arystotelesa Minerwę., Minerwa, bogini mądrości i Sprawiedliwości, jest trafnym przedstawicielem strony filozofii moralnej fresku. Co ciekawe, jej postawa umiejscawia ją również w pobliżu fresku Rafaela o prawosławiu, który rozwija się bezpośrednio po jej lewej stronie.

Apollo, rozpoznawalny po lirze, reprezentuje stronę filozofii naturalnej. Jako bóg światła, muzyki, prawdy i uzdrawiania, jego pozycja sąsiaduje z freskiem Parnassa Rafaela przedstawiającym literaturę i poezję.,

od momentu powstania Szkoła Ateńska odniosła sukces, przynosząc Rafaelowi kolejne zamówienia papieża i czyniąc go jednym z najbardziej poszukiwanych artystów w Rzymie. Choć życie Rafaela było krótkie-zmarł w 1520 roku w wieku 37 lat – jego wpływ przetrwał przez wieki. Do dziś uważany jest za jednego z wielkich mistrzów włoskiego renesansu, a jego twórczość wywarła wpływ na artystów do dziś.

Wszystkie zdjęcia via Raphael, via Wikimedia Commons z wyjątkiem zaznaczonych.,

Historia i dziedzictwo tajemniczej „Mona Lisa”Leonarda da Vinci

8 artystów renesansowych, których praca przekształciła świat sztuki

Znaczenie renesansowego arcydzieła Botticellego „Narodziny Wenus”

Znaczenie słynnego rysunku Leonarda da Vinci „Człowiek witruwiański”

Historia sztuki: Znaczenie kultowego posągu „Dawida” Michała Anioła