22 czerwca 1940 roku upadła trzecia Republika (założona w 1870 roku), a marszałek Pétain ogłosił początek nowej ery dla Francji: proklamowano État Français.

Francja zakończyła wojnę z Niemcami podpisując rozejm w wagonie kolejowym znajdującym się w lesie Compiègne., Rozejm francusko-niemiecki podzielił kraj na trzy części: północ była kontrolowana przez Niemców i dlatego została zdefiniowana jako „strefa okupowana”; północno-wschodnia strona została przyłączona do Belgii i stała się „strefą zakazaną”; podczas gdy południowa część Francji była „strefą niezamieszkaną”.

Południe było pod kontrolą prawicowego rządu Philipa Pétaina, który był znany jako reżim Vichy, ponieważ Siedziba Główna znajdowała się w mieście Vichy (Kates 2017; cytując Jackson 2001).,

rząd był pod wpływem autorytarnych, nacjonalistycznych ruchów, które zostały już utworzone we Włoszech pod Mussoliniego, w Niemczech pod Hitlerem, w Hiszpanii pod Franco i w Portugalii pod Salazarem.

w różnym czasie i w różnym stopniu Vichy przyciągały różne osoby, takie jak architekt Le Corbusier, przyszły prezydent Francji François Mitterand, ekonomista François Perroux i reżyser teatralny Jean Vilar.

wymienienie tych nazwisk nie ma na celu zdyskredytowania tych osób. Podkreśla raczej złożoność Vichy., W rzeczywistości, niektórzy z osób wymienionych powyżej, ostatecznie skończyli na zmianie stron i przyłączeniu się do Ruchu Oporu (Jackson; 2001).

Robienie mitu z klęski Francji

tradycjonalistyczne prawo Vichy było przekonane, że Klęska Francji w wojnie była boską karą za lata łatwego życia i dekadencji: lata, w których pojęcie praw zostało postawione przed obowiązkami, gdzie ludzie stracili podstawowe wartości francuskie i nie chcieli się poświęcić., Z tych powodów Vichy wyraźnie uznał religię za użyteczny przekaz do propagowania, ponieważ nieodłączną częścią religii chrześcijańskiej była zasada, że z cierpienia może pochodzić wielkość. Tak jak cierpienia Chrystusa były salutacyjne, tak cierpienia Francuzów po klęsce mogły pozwolić krajowi na regenerację i ponowne zjednoczenie się ze swoim narodowym celem (Kitson; brak daty).,

ponadto Pétain przypisywał Francji niski wskaźnik urodzeń główną rolę w jej porażce: „Trop peu d 'enfants, trop peu d' Armes, trop peu d’alliés, voilà les causes de notre défaite” („za mało dzieci, za mało broni, za mało sojuszników, dlatego zostaliśmy pokonani”) (Kitson; 2001).

zgodnie z prawidłowym porządkiem rodzinnym Pétain, ojcowie mieli absolutną władzę nad żonami i dziećmi, a prawa kobiet i prawa obywatelskie były ograniczone przez ustawodawstwo., Rząd Vichy chciał przywrócić Francję do dawnej świetności, opowiadając się za powrotem ziemi, do „prawdziwych” wartości, o których Francja zapomniała z czasem.

w rzeczywistości, według Vichy, Francja po raz kolejny musiała stać się krajem rolniczym i chłopskim: „retournez à la terre” („powrót do ziemi”) miał być polityką, a nie tylko literackim sloganem., Rząd dążył do propagowania wartości wiejskich i kultury chłopskiej: propagowano tradycje ludowe i folklor, uważano ziemię za ukojenie, ojczyznę, w której Francuzi musieli się zakorzenić i ponownie nawiązać kontakt z glebą, istotą wiecznej Francji. „Dla Vichy mit rzemieślników i chłopów przepojony odpowiednimi wartościami życia i zachowania, istniejący w idyllicznym obrazie obszarów wiejskich, przeważał nad rzeczywistością przemysłowego i handlowego społeczeństwa miejskiego” (Curtis; 2002 : 95).,

Vichy odmówił uznania, że życie wiejskie zmieniło się: chłopi stali się bardziej zamożni, bardziej burżuazyjni; nie pokrywali się już z wizerunkiem reżimu (Curtis; 2002: 95). Z tego powodu Vichy zachęcał do życia na świeżym powietrzu poprzez obozy młodzieżowe na wsi (Kitson; brak daty). Nowe pożądane społeczeństwo wymagało nowego rodzaju młodzieży i kultury młodzieżowej.,

reformy Francuskie

zdaniem marszałka Pétaina dobry rząd musiał być wspierany przez silne państwo, a w La Nouvelliste de Lyon – staroświeckim organie rojalistycznym-zadeklarował zamiar budowy nowego państwa „na ruinach monstrualnego i zwiotczałego państwa, które upadło pod ciężarem swoich słabości i błędów znacznie bardziej niż pod ciosami wroga”.

obecność Niemców była uciążliwa., Na przykład Alzacja-Lotaryngia przeszła całkowitą germanizację: następnie prowadzono lekcje szkolne w języku niemieckim, wprowadzono organizacje nazistowskie, takie jak Hitlerjugend, rozebrano posągi Joanny d ' Arc, zakazano beretów.

właśnie na tym tle rozdrobnienia Vichy zaczął realizować swoją narodową rewolucję. (Jackson; 2001). W rzeczywistości jego reżim dążył do wdrożenia trzech głównych wartości: „chrześcijaństwo, rodzina i praca” (Kates 2017)., W latach reżimu dewiza Francji zmieniła się z „liberté, égalité, fraternité” („Wolność, Równość, Braterstwo”) na „famille, travaille, patrie” („rodzina, praca, naród”) (Kates 2017).

Co więcej, w całym rządzie Pétaina rodzina była uważana za rdzeń struktury społecznej: „w nowym porządku, który tworzymy”, twierdzi, „rodzina będzie honorowana, chroniona, wspomagana” (Vaucher; 2000).

młodzież

młodzież również odegrała zasadniczą rolę w tworzeniu nowego ustroju., Jednak Vichy nie założył ani jednego organu Młodzieżowego na wzór Hitlerjugend lub włoskiego Gil (włoska młodzież Liktora). Zamiast tego, oprócz duszpasterstwa młodzieży, rodziny i Sportu – stworzył ponad sześćdziesiąt organizacji, które zajmowały się szkoleniem młodych w odpowiednich wartościach dyscypliny, odwagi, lojalności i umiejętności praktycznych. Można by to zrobić poprzez zmianę systemu szkolnego oraz poprzez oferowanie „zdrowych doświadczeń zbiorowych” w zorganizowanych grupach (Curtis; 2002)., Największe sukcesy odnosiły rządowe inicjatywy młodzieżowe, które miały na celu walkę z bezrobociem i dyslokacją. W rzeczywistości takie inicjatywy przypisywały pracę społeczną grupom młodych ludzi, aby zaangażować ich w działania, takie jak pomoc potrzebującym lub współpraca przy zbiorach. Organizacje te prowadziły podstawowe szkolenia dla bezrobotnych w wieku od 14 do 21 lat. Grupy młodzieżowe były mocno nasycone moralizmem patriotycznego obowiązku i służby Obywatelskiej, ale obiecywały koleżeństwo i radość (Lackerstein; 2012 : 193).,

młodzi mężczyźni mogli nauczyć się zawodu lub spędzić pół roku na wsi ucząc się umiejętności chłopskich. Wręcz przeciwnie, młode kobiety miały bardziej ograniczony wybór: w ośrodkach miejskich i wiejskich uczyły się „kobiecych umiejętności”, takich jak gotowanie, pranie, szycie i opieka nad dziećmi; i chociaż obiecano im ostateczne zatrudnienie, nigdy nie było wątpliwości, że ich ostatecznym kształceniem będzie bycie żonami i matkami. (Lackerstein; 2012 :193).

praca

Pétain wyrażał konieczność reorganizacji życia zawodowego Francuzów poprzez przypisanie im konkretnych ról w społeczeństwie., Zrealizował ten cel, wprowadzając w październiku 1941 r.kartę pracy (Charte du Travail). W istocie Pétain zamierzał stworzyć system, który kierował (lub kontrolował) ludzi w wyborze ich możliwości pracy: „kiedy nasi młodzi mężczyźni i nasze młode kobiety wejdą do życia, powiemy im, że dobrze jest być wolnym; ale że prawdziwą „wolność” można osiągnąć tylko w Schronieniu chroniącego autorytetu, którego muszą szanować i być posłuszni., uznamy ich prawo do pracy-jednak nie w żadnym wybranym przez nich zawodzie, ponieważ w tej dziedzinie swoboda wyboru będzie ograniczona możliwościami sytuacji gospodarczej i żądaniami interesu narodowego ” (Foreign Affairs, 2013; Anonymous, 1941).

jako „ojciec narodu”, rolą Pétaina było przekraczanie podziałów społecznych i bezpośrednie odwołanie się do francuskiej ludności, cechę, którą osiągnął ze znaczącym sukcesem we wczesnych latach reżimu., Ten autokratyczny styl rządów miał na celu przekonanie ludzi, że hierarchia, porządek i poświęcenie są lekarstwem na wszystkie choroby Francji i regenerują naród (Gorrara and Langford; 2003). Co więcej, ministrowie Vichy generalnie podzielali filozofię, że ludzie powinni znać swoje miejsce w społeczeństwie i nie powinni dążyć do równości ze swoimi hierarchicznymi przełożonymi. (Kitson; brak daty). Z tych powodów siły policyjne stały się bardziej rygorystyczne: wraz z nową ustawą z 23 kwietnia 1942 r.wszyscy pracownicy policji mieli stać się agentami nowego państwa (Curtis; 2012 : 90)., Francuska policja w czasie II wojny światowej była używana zarówno jako (I) narzędzie współpracy – między reżimem Vichy a nazistowskim okupantem – jak I (II) do wymuszania wewnętrznej reformy politycznej: rewolucji narodowej Vichy. Działania policji polegały na przekazywaniu komunistów i Żydów hitlerowcom.

Pétain miał pewne jasne wyobrażenia o tym, jak powinna być Francja, i chciał zbudować ” prawdziwą Francję, prawdziwą Francję, a nie Francję Żydów, a nie Francję grèves—żadnych strajków, strajków nielegalnych., Nie Francja organizacji klasy robotniczej, nie CGT, zorganizowani pracownicy nie muszą się ubiegać, nie muszą istnieć, et cetera ” (Kates 2017; Merriman 2007, 47-50).

rola kobiet we Francji Vichy

oficjalna propaganda rządu wolała przedstawiać kobiety alegorycznie, jako „Marianne” i „Victory”, lub jako pielęgniarki, żony i matki (Jackson; 2001). W rzeczywistości przepisy Vichy zachęcały kobiety do pozostania w domu i rozmnażania, a znacznie większy nacisk położono na obchody Dnia Matki., W istocie kobiety były zachęcane do wykonywania swoich „obowiązków” jako matki, odbudowując Francję (Gorrora and Langford; 2003). Rodziny wielodzietne otrzymałyby pewne przywileje i dodatki rodzinne (Curtis; 2002: 95).

ponadto rozwód był niemożliwy w ciągu pierwszych trzech lat małżeństwa, a reżim wprowadził drakońskie prawa (takie jak te we wrześniu 1941), które uczyniły aborcję przestępstwem stołecznym, karanym śmiercią (Gorrora and Langford; 2003)., W rzeczywistości na mocy wspomnianego prawa stracono dwie kobiety (jedną z nich była Marie-Louise Giraud, zgilotynowana w 1943) (Kitson; brak daty).

ponadto ustawa Vichy z 1940 r.ograniczyła możliwość pracy kobiet w służbie cywilnej i odmówiła im dalszego awansu na wyższe stanowiska. Do 1942 roku około 14% kobiet na wyższych stanowiskach zostało zwolnionych., Jednak ustawa z 1940 r. musiała zostać wkrótce zawieszona: niezależnie od pobożnej retoryki o rodzinie, Vichy stanął w obliczu rzeczywistości, że liczba samotnych kobiet gwałtownie wzrosła z powodu braku jeńców wojennych i mężczyzn, którzy pracowali w Niemczech. Vichy chciał ograniczyć zatrudnienie kobiet, jednak praca kobiet była potrzebna do 1942 roku. Początkowo kobiety angażowały się w działalność charytatywną i pomoc jeńcom wojennym. Do 1942 r.prawie jedna czwarta wszystkich francuskich robotników w Niemczech to kobiety; do 1944 r. pracowało tam około 50 000 kobiet (Curtis; 2002: 95).,

koniec reżimu Vichy

reżim Pétaina zakończył się we wrześniu 1944 roku, wraz z końcem II Wojny Światowej i wyzwoleniem Paryża przez Charles 'a de Gaulle' a.

ogólnie rzecz biorąc, rząd Pétaina był odpowiedzialny za wiele okrucieństw, w tym za deportację nie tylko 76 000 Żydów, ale także ludzi, którzy nie byli uważani za Francuzów, na przykład Cyganów i homoseksualistów.,

Po ich klęsce Niemcy zostali wydaleni z Francji, a ktokolwiek współpracował z nazistami został „oskarżony i ukarany za zbrodnie przeciwko Narodowi francuskiemu” (Simonovski 2017).

według The Guardian Marszałek Pétain i jego żona opuścili Vichy wczesnym rankiem, zostawiając ” pożegnalną wiadomość dla Francuzów, przepraszając za ostatnie cztery lata i dając zawoalowaną zachętę do podążania za De Gaulle ’em” (brak daty).

Bibliografia:

Wyrok w sprawie Vichy: władza i uprzedzenie reżimu Vichy. Wielka Brytania: Weidenfeld i Nicolson.,

Gorrara, C. and Langford, R. (2003). Francja od rewolucji, teksty i konteksty. Londyn: Arnold.

Jackson, J. (2011). Francja: Mroczne Lata 1940-51. Oxford, New York: Oxford University Press.

Kates, S. (2017). Kolaboracja Francji Vichy z nazistowskimi Niemcami. 8 (1). Przegląd Arbutus.

Kitson, S. (brak daty). Rząd Vichy. Artweb. Dostępne od: http://artsweb.bham.ac.uk/vichy/admins.htm

źródła obrazu:

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2a/Second_cabinet_of_Philippe_P%C3%A9tain%2C_1940.jpg

https://thumbs-prod.si-cdn.com/260T8V0TM0Nq2sCwmNeEqednimU=/800×600/filters:no_upscale()/

https://public-media.si-cdn.com/filer/75/37/7537103c-cb29-4e7b-b275-8bbd13e89918/be027883.jpg