oskarżony o włamanie do Panama City, Floryda, sala bilardowa, Clarence Earl Gideon Gideon, został odrzucony jego wniosek, że adwokat być powołany do reprezentowania go. Sąd Najwyższy odwrócił jego wyrok, uznając, że obrońca jest „fundamentalny i niezbędny” do uczciwego procesu.
Reproduction courtesy of the Florida Department of Corrections

Gideon v., Wainwright (1963)

w sprawie Gideon V. Wainwright (1963), Sąd Najwyższy orzekł, że konstytucja wymaga od państw zapewnienia adwokatów oskarżonym o poważne przestępstwa, którzy nie mogą sobie pozwolić na samych prawników. Sprawa rozpoczęła się od aresztowania Clarence ' a Earla Gideona w 1961 roku. Gideon został oskarżony o włamanie do Panama City na Florydzie i kradzież pieniędzy z automatów. Podczas procesu Gideon, którego nie było stać na samego prawnika, poprosił o wyznaczenie adwokata, który będzie go reprezentował., Został poinformowany przez sędziego, że Floryda dostarczyła adwokatów tylko ubogim oskarżonym oskarżonym o przestępstwa, które mogą skutkować karą śmierci, jeśli zostaną uznani za winnych. Po tym, jak został skazany na pięć lat więzienia, Gideon złożył petycję habeas corpus (lub petycję o zwolnienie z niesprawiedliwego więzienia) do Sądu Najwyższego na Florydzie, twierdząc, że jego wyrok był niekonstytucyjny, ponieważ brakowało mu obrońcy w procesie. Po tym, jak Sąd Najwyższy Florydy odrzucił jego petycję, Gideon odwołał się do Sądu Najwyższego USA, który zrewidował jego sprawę w 1963 roku.,
Sąd Najwyższy jednogłośną decyzją sędziego Hugo Blacka orzekł, że skazanie Gideona było niezgodne z konstytucją, ponieważ Gideonowi odmówiono obrońcy podczas procesu. Trybunał orzekł, że szósta poprawka Konstytucji daje oskarżonym prawo do adwokata w procesach karnych, w których oskarżony jest oskarżony o poważne przestępstwo, nawet jeśli nie mogą sobie na to pozwolić; stwierdza, że ” we wszystkich sprawach karnych oskarżony powinien korzystać z prawa do pomocy adwokata w jego obronie.,”Przed latami 30. Sąd Najwyższy interpretował ten język jako jedynie zakazujący Państwu odmawiania obrońcy podczas procesu. Od 1930 roku Sąd interpretował poprawkę jako wymagającą od stanu zapewnienia obrońców w procesach kapitałowych (zob. Powell V. Alabama).
W Gideon, sąd wziął to orzecznictwo dalej, orzekając, że szósta poprawka wymaga Państwa do zapewnienia adwokatów do każdego biednego oskarżonego karnego oskarżony o przestępstwo (na ogół przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności ponad rok)., Po pierwsze, Trybunał zauważył, że Stany, podobnie jak rząd federalny, są związane z szóstą poprawką, ponieważ Klauzula należytego procesu czternastej poprawki stosuje kluczowe postanowienia Karty praw przeciwko Stanom. Po drugie, Sąd stwierdził, że szósta poprawka wymaga, aby państwo zapewniło adwokatów obrony w razie potrzeby, ponieważ tacy prawnicy są niezbędni do ” sprawiedliwego procesu.,”Zauważ, że rząd zatrudnia prawników do ścigania i oskarżonych, którzy mają pieniądze wynająć prawników do obrony są najsilniejsze oznaki powszechnego przekonania, że prawnicy w sądach karnych są potrzeby, a nie luksusy.”Trybunał zauważył, że amerykański system sprawiedliwości w sprawach karnych jest „kontradyktoryjny”, co oznacza, że państwo zakłada i wykorzystuje swoje zasoby do ustalenia winy pozwanego, zanim pozwany zostanie udowodniony winą w sądzie., Ponieważ w tym systemie kontradyktoryjnym „nawet inteligentny i wykształcony laik ma małe, a czasami nie ma umiejętności w nauce prawa”, sąd łatwo doszedł do wniosku, że obecność obrońcy jest „fundamentalna i niezbędna do uczciwych procesów” w Stanach Zjednoczonych. Gideon został mianowany adwokatem, ostatecznie oskarżony i uniewinniony od wszystkich zarzutów. W 1972 w sprawie Argersinger przeciwko Hamlin Sąd Najwyższy rozszerzył prawo do radcy prawnego o każdego oskarżonego oskarżonego o przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności.
Gideon v., Wainwright był częścią innowacyjnego podejścia Sądu Najwyższego do wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych w 1950 i 1960. Warren Court rozszerzył bezprecedensowy wachlarz praw do oskarżonych o przestępstwa, w tym prawo do adwokata w przesłuchaniach, prawo do zachowania milczenia podczas aresztowania i przesłuchania oraz prawo do bycia informowanym o tych prawach (patrz Miranda v.Arizona). Trybunał potwierdził konstytucyjne prawa oskarżonych o przestępstwa również w mniej znanych sprawach. Na przykład w Griffin v., Illinois (1956), Sąd orzekł, że państwa muszą dostarczyć stenogramy procesu oskarżonym o apelację. We wszystkich tych sprawach Sąd Najwyższy uznał, że w społeczeństwie o głęboko nierównych zasobach, kontradyktoryjnym sądownictwie karnym i nieznajomości skomplikowanego prawa sprawiedliwość może przeważać tylko wtedy, gdy państwo zapewni ubogiemu oskarżonemu adwokata.,

	biogram autora
	Alex McBride jest studentem trzeciego roku prawa w Tulane Law School w neworleans. Jest redaktorem artykułów w TULANE LAW REVIEW oraz laureatem nagrody Ray Forrester Award w dziedzinie prawa konstytucyjnego w 2005 roku., In 2007, Alexwill be clerking with Judge Susan Braden on the United States Court ofFederal Claims in Washington.